FanFic.nl

Secrets about his dead

Het verhaala chter in die nacht

De volgende morgen als ik wakker word zijn we al in Nederland. Ik kleed me snel aan en doe mijn make-up. We hebben eerst een pers gebeuren. Zo snel als we kunnen gaan we daar heen.
Een journalist vraagt: “Kirsten, hoe is het nu met je? Wat doet zoiets nou met je?”�
Ik kijk hem aan en zeg: “Het verdriet en gemis blijft maar het gaat al beter. Het is in het begin zo onwerkelijk. Normaal is het al erg als je iemand verliest maar door al die pers is het nog moeilijker het te verwerken. Dit verdriet verwerk je niet alleen. Er kijken miljoenen fans mee. En dat maakt het soms wel zwaar. Maar de jongens hebben mij geweldig gesteund.”�
Een vrouw vraagt: “Is het waar dat je inmiddels al een ander hebt zoals iedereen zegt?”�
Ik kijk haar aan en zeg: “Nee, Ik ben nog dagelijks bezig met tom. En als ik straks een ander heb zal mijn gevoel nooit meer zo sterk kunnen zijn als voor tom.”�
Vervolgens wordt er weer een vraag gesteld: “Klopt het dat er veel raadsels rondom tom’s dood zijn?”� Ik kijk even hulpzoekend naar bill. Die kijkt mij even aan en pakt dan ondertafel even mijn hand vast en zegt dan: “Ja, wij hebben geen idee waarom tom zo snel wegging, met wie hij afgesproken had en hoe de auto in de brand kon vliegen als hij stilstond. Het is mogelijk dat tom om het leven is gebracht.”� Ik maak mijn hand los van die van bill. Ik kijk hem aan en zeg: “Sorry, het gaat niet.”� Vervolgens sta ik op en ren weg. Terug naar de bus.
Daar laat ik me op de bank vallen en begin te huilen. Al snel komen de andere ook binnen. Bill tilt me op zijn schoot en probeert me te troosten. Ik kijk ze aan en zeg: “Sorry het werd even te veel.”� Bill slaat zijn armen stevig om mij heen en zegt: ‘Dat kan best gebeuren en dat neemt niemand je kwalijk.”�
“Bill toen ik bedoelde dat het niet ging had ik het dus niet alleen over het interview.”� Verbaasd kijkt hij me aan. Ik zucht even en zeg dan: ‘Jij bill. Elke seconde dat ik bij je ben doet me denken aan tom. Maar tom deed me denken aan jouw. Zo vaak vroeg ik me af waarom ik eigenlijk met tom was terwijl wij zoveel gemeen met elkaar hebben en tom en ik eigenlijk niet. Maar juist daarom was ik bij tom. We vulde de dingen aan die de ander niet had. En wij hebben eigenlijk alleen maar meer van hetzelfde gekregen bill en ik weet niet of ik dat wel kan. Ik wil het wel proberen maar je zal me moeten begrijpen als ik ineens je negeer ofzo. Soms voelt het gewoon als verraad richting tom en onze kinderen snap je dat?”� Bill knikt en zegt dan: ‘Tuurlijk snap ik dat. Het is voor mij ook niet makkelijk. Maar ik ben blij dat ik de kans krijg om te zorgen voor datgene wat voor hem zo belangrijk was. Zijn gezin.”�
Ik knik even en geef bill dan een zoen. Vervolgens ga ik opzoek naar mijn gitaar. Eigenlijk die van tom maar ja. Dan gaan we met z’n vieren even soundchecken. Vervolgens eten en dan moeten we alweer op. Weer een luid gejuich maar ik sta er nu anders. Ik heb een nieuwe vriend en ons eerste concert samen is op de plek waar ik dankzij bill echt in contact kwam met tom. Het concert gaat ook moeizamer dan dat ik verwacht had. Als ik bill een meisje een hand zie geven, zie ik meteen weer voor me hoe ik daar stond. Dat hij mij een hand gaf. Ineens zie ik vooraan een vriendin van mij. Ashley. Ik loop verder naar voren toe. Als ik bijna bij haar sta. Is het net even stil tussen twee nummers. Bill houdt ene praatje. Ik buk even en zeg dan tegen haar: ‘Kom straks naar achteren.”� Vervolgens hoor ik bill zeggen: ‘even kijken of onze über leuke knappe gitariste klaar is. Wees eerlijk ze is prachtig. Logisch dat al jullie vriendjes ineens mee wouden.”� Ik kijk bill speels aan. Dan ga ik weer staan en bill begint te zingen en de rest begint te spelen. Na een paar nummers komen we bij in die nacht. Bill komt op een kruk zitten die bij mij staat en kijkt mij aan. En ik hem. Zijn ogen. Prachtig. Hij glimlacht even en ik glimlach terug. Niet veel later komt er ook een traan bij mij. Ik zie bij bill ook een traan. Gelukkig is dit het laatste nummer. En ik weet dan ook niet hoe snel ik naar achteren moet komen. Eenmaal achter zet ik de gitaar neer en loop naar buiten toe.
Daar ga ik tegen de deur aanzitten en laat mijn tranen de vrije loop. Bill komt naar buiten toe en helpt me overeind. Hij geeft me een zoen en zegt dan: “Waarom moest je huilen. Van mij weet je wel.”� Ik knik en zeg dan: “Combinatie bill, deze plek. En wat jij niet weet is dat tom in die nacht had opgezet toen hij mij ten huwelijk vroeg. Hij zei dat het was alsof je in de toekomst had kunnen kijken. Dat het niet alleen van toepassing was op jouw en hem maar ook op hem en mij. Het is gewoon zo zwaar. Alles is zwaar. En soms denk ik hem te zien bill. Er stond vandaag ook een jongen in het publiek die gewoon zoveel op hem leek. En waarom is niet alles rondom zijn dood duidelijk. Dan zou het makelijker zijn.”�
Bill geeft me nog een zoen en zegt dan: ‘Het komt wel goed schat.”� Ik knik en we lopen weer naar binnen toe. Daar ren ik op Ashley af. Ze kijkt me aan en zegt: ‘Alles goed? Houd je het nog een beetje uit?”� Ik knik even. We praten nog wat en spreken af dat we morgen naar het strand gaan met z’n allen. Georg zou moon bellen en gustav Zoë.
Nadat ik afscheid heb genomen lopen we terug naar de bus. Daar ga ik in bed liggen en val moe in slaap.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.