FanFic.nl

Rebella Potter

Hoofdstuk 10: Revenge in a bed.

Madame Plijster kwam uit haar kantoortje toen we binnen kwam en ze hief haar handen op, "Wat Nu Weer?" beet ze ons toe, "Eh, James," antwoordde Peter en gebaarde naar een kermende tiener. "Wat heeft hij nu weer gedaan?" vroeg ze spottend en bonjourde hem naar het dichtsbijzijnde bed. "Niks," antwoordde Sirius. "Jawel," ontkende ik droogjes, "hij legde een hand op Lily's schouder en rug." Poppy Plijster snoof en gebaarde dat de jongesn James moesten helpen een pyjama aan te doen, "jij blijft hier vannacht." zei ze tegen James. En ze beende weg om de behandel spullen op te halen. Ik zuchtte, "James, wil je voortaan Lily met rust laten? Het wordt een beetje link en irritant." vroeg ik terwijl ik weer om het gordijn heen kwam. "Nou vannacht sowieso." mompelde Sirius droogjes toen James kreunend in bed stapte, madame Plijster kwam terug en behandelde hem met geoefende hand. "Zo," zei ze toen ze klaar was, "En nu gaan jullie slapen en komen morgen na de les terug en Niet eerder!" "Welterusten Gaffel!" zeiden we hij stak zijn hand op en grijnsde, "Welterusten."
We liepen zwijgend terug naar de Griffindortoren.

De volgende ochtend stond ik op en negeerde Lily volkomen. Dit zou mijn wraak zijn. "Wat is er tussen jou en Lily gebeurt?" vroeg Roos me tegen het middag uur. "Laat me eens zien, eerst probeert ze mij bij mijn broer vandaan te krijgen, vervolgens is ze boos dat ik met Remus ga, en ik meer optrek met mijn broer, maar ook jullie aardig vindt. Vervolgens blijkt dat ze stiekem van James houdt maar niet met hem gaat omdat hij zo arrogant is, maar hem dat weigert te melden, vervolgens verraad ze onze streken keer op keer. En slaat ze mijn broer een gebroken rib," nadat gezegd te hebben liep ik weg, Roos in diepe gedachten achterlatend.

"Sssh!" siste ze tegen mij. Ik glimlachte een giechel onderdrukkend. Er klonken voetstappen op de trap en we schoten weg in de badkamer. De deur ging open, "Roos?" het was Lily, naast me stond Roos dubbel gebogen om haar lach te verbergen. Lily vertrok weer, voor de zekerheid wachtte we even, om alvorens de badkamer weer uit te komen en verder te gaan. Het kussen van Lily hadden we gevuld met pompoensap en haar deken gevuld met waterballonen die lek zouden raken als ze de deken op zou tillen. Tevens hadden we wit brood gekruimeld en die op haar matras gestrooid. En op het ondergoed had ik een briefje gespelt met de tekst.

"Moge je daden voortaan geen consequenties hebben. Groet, de M's."

Het zou Lily waarschijnlijk genoeg zeggen. Want ook al haar inktpotjes hingen boven haar bed, zodat als ze de beruchte deken op zou tillen die zouden omkiepen. We waren klaar.
Ik fronste, "Ze is waarschijnlijk nog in de leerlingenkamer..."
Roos knikte, "Ga jij eerst maar," zei ik tegen haar, "Dan kun je doen alsof je in de badkamer zat en haar niet gehoord had." Roos knikte en glipte de slaapzaal uit. Vervolgens haalde ik de even 'geleende' ontzichtbaarheidsmantel' van James en liep geluidloos achter Roos aan.
Lily wachtte Roos halverwege de leerlingenkamer op, met haar armen over elkaar, "Dus." zei ze toen ze haar zag. Roos glimlachte, "Kom, we moeten naar Kruidenkunde," "Weet ik, daarom ging ik je zoeken, waar was je?" "In de badkamer," antwoordde Roos droogjes," ik glimlachte om Lily's verbaasde gezicht en liep naar de anderen toe, die om een of andere reden ernstig keken. "He, wat is er?" vroeg ik onderwel de mantel af doende. Jamer schrok zich rot, "Wa-wat waar k-kom jij vandaan?!" zijn stem was ineens een octaaf hoger dan normaal. Ik keek hem quasi verward aan, "Ik zou het niet weten broertje, bedankt voor het lenen, maar wat is er nou?"
"Lizzie." antwoordde Remus.
Ik trok een wenkbrauw op, "Is ze terecht?" ze knikten. "Ja, maar..." Sirius aarzelde, "Maar wat?"
"Ze is niet helemaal okay,"
"Hoezo?"
"Dat merk je zo wel." Remus trok me achter de anderen mee, we waren de enige vijfdejaars nog in de leerlingenkamer. "Wat hebben we trouwens voor vak?" vroeg Sirius terwijl we naar beneden liepen. "Kruidenkunde," antwoordde Remus droogjes. Sirius lachte, "Okay,"
We liepen snel de marmeren trap af, om naar het bordes te lopen. "Waarvoor had je trouwens mijn ontzichtbaarheidsmantel nodig?" vroeg James me toen we halverwege het gazon waren. "Omdat, ik langs Lily moest zien te komen." hij keek me vreemd aan, en vertelde hem dat ik wraak had genomen door Lily's bed om te toveren. James lachte luid, "Het arme ding!" zei hij lachend toen we de kassen passeerde. Bij kas vijf bleek de rest te zijn, en we liepen naar binnen. En een kwartier later stonden we weer buiten met een briefje voor professor Anderling.

Reacties: