FanFic.nl

Secrets about his dead

Een kleintje en het interview

De weken daarna waren anders. Ik leefde weer met vreugde. Ik had veel over me heen gehad qua commentaar negatief maar ook positief. Ik was bevallen van tom jr. Zo klein en zo schattig. En nu vandaag 4 maanden na de bewuste ommekeer in mijn leven het eerste concert na de bevalling. Ik ben er klaar voor. Vrolijk stap ik het podium op. Niks lijkt meer mis te kunnen gaan. NA het concert gaan we met z’n allen wat eten. Ineens staat bill op en gaat op zijn knieën zitten. Dan kijkt hij me aan en zegt: ‘kirsten? Wil je met me trouwen?”� Ik wil ja zeggen maar iets houdt me tegen. Ik kijk op en zeg dan: ‘Ik kan geen volmondig ja zeggen bill. Er zit veel om heen. Maar als jij het aankunt dat ik met een kleine bedenking ja zeg dan zeg ik ja.”� Hij kijkt me blij aan en zegt dan: ‘ik ben al lang bij dat je ja hebt gezegd.”� Bill gaat weer zitten en ineens komt er een agent naar me toe. Ik loop even mee en even later kom ik weer terug en ga verslagen zitten. Denk je dat alles goed gaat hoor je dit. “Kir wat is er?”� Ik kijk naar Ashley en zeg dan: ‘De politie weet zeker dat tom werd bedreigd. Maar ze hebben ook documenten gevonden die nu weer beweren dat tom zelf een einde aan zijn leven heeft gemaakt. Voor mij en onze kinderen.”� We eten af en zijn stil. In de bus laat ik alles voorbij gaan. De volgende morgen pak ik een blaadje en lees de brief die aan mij gericht is. Meteen bel ik de manager dat ik een verklaring wil geven.
Die nacht slaap ik nauwelijks. Ik laat alles voorbijkomen. Vanaf het moment dat die twee agenten aan de deur stonden tot het moment dat ik vandaag die brief las. Moet ik het zien als een bedreiging? Een waarschuwing? Wat als het een bedreiging is. Ik kan toch niet ook mijn leven geven voor mijn kinderen. Dan hebben ze straks geen vader en geen moeder meer. En bill heeft dan geen broer en geen verloofde meer. Ik besluit om maar op te staan als ik zie dat het al 7 uur is. Om 9 uur die verklaring. Ik maak de rest wakker. Leed me aan en ga dan tomjr. Te eten geven. Hij is inmiddels 1,5 maand. Nog zo klein. Het liefst zou ik nog geen concerten doen. Al mijn tijd aan hem Sunny en bill besteden. Het geeft een gevoel van een echt gezin.
Als we allemaal klaar zijn lopen we weg. Moon, zoë en Ashley zijn terug naar hun dagelijks leven. Sunny en ik zijn weer de enige meiden in de bus. En dat is zwaar. met wie moet ik nou over alles praten? Tegen wie kan ik alles zeggen. Al denkende kom ik aan bij het gebouw. Ik zie veel pers staan en moedig stap ik naar binnen toe. Als ik ga zitten zeg ik: ‘Ik wil graag u allen wat vertellen. Ik heb de brief gelezen die geplaats is en aan mij gericht. Zoals de schrijver al zegt staan er dingen in die hij alleen via tom kan hebben. Die dingen hebben mij heel erg geraakt. Ik ben bang omdat het haast niet anders kan dan iemand uit onze omgeving zijn of iemand die tom voor zijn dood gemarteld heeft. En die gedachte is vreselijk. Ik weet ook niet of deze brief bedoeld is als waarschuwing of als bedreiging. Het liefst zou ik alles achter me laten. Ik bedoel ik ben nu eindelijk gelukkig mijn leven is veranderd. Ik zie in dat ik verder moet zonder tom. Door te huilen krijg ik hem niet terug. Ik ben nu gelukkig.”� Een man staat op en zegt: ‘Waarom ben je nu gelukkig dan?”� IK kijk op en zeg: ‘Ik zal u wat vertellen over mijn leven. Ik was een meisje dat altijd normaal was. Nou normaal, ik had alleen jongens vrienden. Op de middelbare school veranderde dat. Ik kwam in contact met andere muziek. In de derde met Tokio hotel. Nadat ik eerst allemaal vooroordelen had die de meeste mensen hebben. Ik hoorde freunde bleiben en wist dat dit een goede band was. Ik was fan en ging naar concerten. De droom die elk meisje heeft kwam uit voor mij. Ik ontmoette ze. En toen later met tom besefte ik dat ik de persoon vond met wie ik de rest van mijn leven wou delen. En het geluk kon niet op na Sunny en na zijn aanzoek. En toen die tweede zwangerschap. En jah zijn dood was het ergste wat me is overkomen. Maar nu? Ik zit nu in de band van wie ik ooit fan
was. Mensen zijn fan van mij. Ik heb de beste vrienden die je je maar kunt bedenken. Naast mijn dochter een geweldige zoon en dan boven alles een super lieve vriend die me begrijpt. Al het goede weegt zoveel af tegen het slechte. Ik kan zitten huilen bij tom’s graf of doorleven en gelukkig worden. Egoïstisch? Hypocriet? Nee zo zie ik het niet. Was het andersom geweest zou tom precies hetzelfde hebben gedaan. Dat zou ik gewild hebben. Ik heb pijn en verdriet overwonnen en ik laat me mijn geluk niet nog eens afnemen. Wie mijn kinderen, vriend, familie of vrienden wat aan wil doen zal eerst langs mij moeten en geloof me mij krijg je niet zomaar weg. Ik heb genoeg meegemaakt om te weten hoe je sterk blijft staan.”�
Een meisje staat op en zegt dan: ‘Wow ik kan niet anders zeggen dan prachtig gezegd. Maar even een vraagje vertel eens. Hoe gaat het nu met tom jr.?”�
Ik kijk lachend op en zeg dan: ‘Geweldig. Ik bedoel hij staat nog niet in bladen en ik probeer hem af te schermen voor de pers. Hij is pas 1,5 maand en het liefst had ik nog langer geen concerten gegeven maar ik bedoel het moest wel. Je moet je gedachte gaan verzetten. En om eerlijk te zijn miste ik het wel. Ik bedoel je zit dag en nacht met drie van de meest geweldige personen op aarde opgescheept om het zo maar te zeggen en als je er dan ineens nog maar 1 constant bij je hebt ga je die andere missen. De goede gespreken die ik kan voeren met georg en de humor van gustav die me altijd opvrolijkt hoe droevig ik ook ben. Ik bedoel kom op. Ik mag me gezegend voelen. Van al die meisjes koos tom, uitgerekend tom mij uit. En hij bleef mij trouw. Ik bedoel dat was al een geschenk.”� Het meisje kijkt me aan en zegt: ‘Hoe beleef je zoiets als niemand van jullie afweet?”� Ik glimlach even en zeg dan: ‘aan de ene kant is het prachtig. Je kunt genieten samen en niemand volgt je. Je wordt niet aangekeken omdat je de vriendin bent van. Geen boze meiden die vinden dat je hun liefde steelt. Maar aan de andere kant is het ook onzeker. Tom heeft het eerste halfjaar van onze relatie altijd gezegd dat hij single was in interviews. En ik ben zelf ook een meid. Ik bedoel als je de kans krijgt pak je die als je weet dat iemand nog single is. Jah het was onzeker. Vaak genoeg foto’s gezien maar tom vertelde me altijd alles. En we besloten dat we ook gewoon uitgingen en eventueel met andere zoenen. Je moet toch weten wat er verder te vinden is. Maar zo bleef het ons geheim. Een half jaar lang. De meest geweldige en meest onzeker tijd. Zou hij een ander vinden? Zou ik een ander vinden? Je weet het niet. Je weet het nooit. Alhoewel ik wist zeker dat wij ons dat dat meant to be was.”� Ik glimlach even. We beantwoorden nog wat vragen en gaan dan terug naar de bus.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.