FanFic.nl

Brieven II

Honor.

Een man met een fles rum in zijn hand liep in dronken houding maar in rechte lijn naar een kroegje met een verroest uithangbord boven de deur. Hij duwde de deur open en kwam in een overvolle ruimte terecht. Hij wrong zich door de menigte heen tot hij bij een tafel achterin kwam waar een man zat die ouder was dan hij maar overduidelijk familie. Ze groette elkaar kort en de oudere haalde een rol perkament onder zijn verschoten jas vandaan. "Het is tijd," grijnsde hij. De ander knikte ernstig en pakte een ganzeveer uit zijn jas en doopte die in de inkt die de andere samen met de rol perkament te voorschijn had gehaald. En begon te schrijven.

Edelachtbare,

Hopelijk verkeerd u in goede gezondheid.
Beter dan de mijne, momenteel heb ik geen idee van tijd en datum.
Het enige wat ik weet is dat ik me momenteel in de Carabbean bevindt.
Mijn schip en bemanning ben ik kwijt. De eerste verloren aan piraten, en de tweede in de storm, nu ongeveer een week geleden.
Als mijn idee van tijd nog een beetje klopt.
Ik drijf momenteel op een stuk verloren gegaande sloep en tracht mijzelf naar de wal te peddelen.

Later:
Ik weet nu dat het de maand Augustus is, en dat ik opweg ben naar Port Royal
aan boord van een visserssloep. Het koste me veel moeite om mensen te laten geloven dat ik een van uw onderdanen zou zijn.
De vissersman en zijn zoon zijn niet echt de mensen die ik betrouwbaar zou noemen, maar iets beters kreeg ik niet voor elkaar. nu stop ik even met schrijven want we zijn in Port Royal aangekomen.

Een week later:
Het leest misschien wat verwarrend al die losse stukken. Maar het laat wel zien waarom deze brief zo laat komt. Ik ben momenteel weer op zee, op weg naar Italië. Gezamenlijk met onze afspraak. De beruchtte C. Jack Sparrow.
Als de reis verloopt zoals de kapitein verwacht zijn we over ongeveer zes volle manen in Italië, Pisa.
Ik hoop dat u geduld zult hebben.
De tegenspoed leidde tot voorspoed.
Ik hoop u dan in goede gezondheid te weerzien!

Hoogachtend,
Luitenant,
Johnson.

De jongste was klaar en rolde de brief op, verzegelde hem met een duur uitziende ring en krabbelde het adres er nog op, Rome, Paus Fransiscus.
De mannen stonden op, en vertrokken.

Rome drie maanden later:
"Ah, dit is goed bericht, dank u luitenant!" de man in het witte gewaad stond op en wimpelde de deftige gekleede luitenant zijn vertrek uit. Die boog en vertrok. Direct liet de Paus zijn drie meest vertrouwde kardinalen komen. Hij lichtte hen in over de gevangengenomen piratenkapitein.
"Ik zal over twee maanden persoonlijk naar Pisa afreizen en ze daar opwachten." verkondigde hij. "Laat dan alstublieft de Garde met u meegaan." liet Paulus de oudste van het stel zich ontvallen. Fransicus knikte.

Pisa drie maanden later:
"Hij zou deze maand aan moeten komen," mompelde de luitenant tegen de havenkwartier meester, die knikte, "Ik zal het in de gaten houden!" en liep weg om een handelsschip uit de Caribbean binnen te halen. De luitenant wachtte even, maar de man kwam niet terug.
Hij besteeg zijn paard en draafde het haventerrein af, niet merkend dat hij gevolgd werd door een man die niemand over het hoofd zou zien en tegelijkertijd zou hij totaal niet opvallen.
De luitenant merkte niet dat zelfs toen hij zijn paard aan de staljongen had gegeven dat die man hem nog naar binnen volgde ook.
Hij macheerde geluidloos achter de man aan, "Edelachtbare," groette de Luitenant de paus die opkeek van zijn werk, "Ah, luitenant, goed werk!" de verarring van de arme man kon niet groter zijn. "Jack Sparrow, neeem plaats alstublieft!"
De piratenkapitein boog spottend naar de luitenant die beduusd naar zijn rivaal keek en Jack liep nochalant naar Paus, kuste diens hand en stal drie pinda's van het schaaltje op het bureau. "Jack...ik wou het graag met je onderhandelen." Jack glimlachte en zei niets.
Hij wist wel beter.
Maar de Paus wist niet dat Jack de luitenant Johnson onder zijn hoede had genomen, hij wist niet dat buiten op de richel van de pauselijke vertrekken er mannen klaar stonden om Jack bij te staan.
De paus was klaar met praten, en Jack legde een vinger nadenkend op zijn lip. "Zou ik schrijfgerei mogen edelachtbare?"

Even later was de piraat klaar met schrijven, "Denkt u nog eens na over uw voorstel na het lezen van de brief." en hij vertrok via het raam zijn vrijheid tegemoet. De paus pakte verward de brief op, rolde hem open en las:

Edelachtbare,

Hopelijk verkeerd u in goede gezondheid.
Beter dan de mijne, momenteel heb ik geen idee van tijd en datum.
Het enige wat ik weet is dat ik me momenteel in de Carabbean bevindt.
Mijn schip en bemanning ben ik kwijt. De eerste verloren aan piraten, en de tweede in de storm, nu ongeveer een week geleden.
Als mijn idee van tijd nog een beetje klopt.
Ik drijf momenteel op een stuk verloren gegaande sloep en tracht mijzelf naar de wal te peddelen.

Later:
Ik weet nu dat het de maand Augustus is, en dat ik opweg ben naar Port Royal
aan boord van een visserssloep. Het koste me veel moeite om mensen te laten geloven dat ik een van uw vijanden zou zijn.
De vissersman en zijn zoon zijn niet echt de mensen die ik betrouwbaar zou noemen, maar iets beters kreeg ik niet voor elkaar. nu stop ik even met schrijven want we zijn in Port Royal aangekomen.

Een week later:
Het leest misschien wat verwarrend al die losse stukken. Maar het laat wel zien waarom deze brief zo laat komt. Ik ben momenteel weer op zee, op weg naar Italië. Gezamenlijk met onze afspraak. De beruchtte Luitenant George Johnson.
Als de reis verloopt zoals de kapitein verwacht zijn we over ongeveer zes volle manen in Italië, Pisa.
Ik hoop dat u geduld zult hebben.
De tegenspoed leidde tot voorspoed.
Ik hoop u dan in goede gezondheid te weerzien!

Hoogachtend,
C. Jack Sparrow.

De tweede brief heeft een paar subtiele veranderingen.

Reacties: