FanFic.nl

Fallen myself

15. de ontmoeting tussen Fleur en Bill

Door de ogen van Rebecca: Thuis loop ik meteen door naar de keuken. Bill, Tom, Stefan en Lars volgen me. Al snel blijkt dat Maarten daar niet is. “Wij gaan Maarten zoeken”� deelt Stefan mee. Ik knik. “Wat willen jullie drinken”� vraag ik aan Bill en Tom. “Cola”� roepen ze tegelijk. Ik pak 3 bekers en een fles cola. “Kom, dan gaan we naar boven”� zeg ik. Bill pakt een fles cola van me over. Tom de glazen. “Ik kan heus wel iets dragen, hoor”� antwoord ik. “Je mag je arm niet over belasten”� vind Tom. Ik haal mijn schouders op. Mijn arm houdt me in het algemeen toch niet tegen met wat ik doe. Ik ga de jongens voor de trap op. Naar mijn zolderkamer. Als ik de deur opendoe, kijken de jongens verbaasd over zich heen. “Dit is mijn kamer”� stel ik ze voor. Overal hangen posters. Vaak van Tokio Hotel. In het midden tegen de muur staat mijn 2 persoonsbed. Tegen de muur staat parallel mijn bureau met mijn laptop erop. Op de grond liggen tapijten. Voor de rest is mijn vloer helemaal leeg. Naast mijn bed staat een nachtkastje met een lamp erop. Er is ook nog een grote inloopkast. Ik pak mijn tassen en leg ze ervoor. “Die ruim ik nog wel een keer op”� Bill begint te lachen. “Wat vinden jullie ervan?”� “Prachtig.”� Grapt Tom. “En je bent in je kamer gevallen?”� vraagt Bill. Ik knik. “Hoe dan? Je kamer is zo schoon dat je moeilijk ergens over kan struikelen.”� Nu kijkt Tom me ook verbaasd aan. “Ga maar ergens zitten voordat ik dat vertel. Eigenlijk is het best wel dom.”� “Niks is dom”� reageert Tom meteen. Hij gaat gehoorzaam zitten om mijn bed. Ik draai mijn bureaustoel om en ga er op zitten. Bill pakt een andere stoel. “Nou kijk, ik was net klaar met dansen. En Abby had een heleboel oude posters van haar meegenomen voor me. Dus die gingen we ophangen. Uiteindelijk wou ik een poster ophangen maar kwam ik er niet bij. Dan is het logisch als je op een stoel gaat staan. Maar die stoel stond dus niet stevig. Romeo is er toen al bij komen staan om me half tegen te houden voor als ik zou vallen. En toen kwam Maarten er ook nog bij staan om me tegen te houden. Maar dat bleek niet te helpen. En ik verloor mijn evenwicht en viel met de stoel om. mijn poster zat toen wel vast.”� “Lekker belangrijk. Ik heb liever een kapotte poster dan een kapotte vriendin.”� Ik lach. “Lief, maar dan had ik jullie waarschijnlijk uit elkaar gescheurd. Maar ik viel dus. Romeo had me daarvoor net niet stevig genoeg vast en maarten kon alleen maar zorgen dat ik niet op de stoel zou vallen. En zo heb ik mijn pols dus gekneusd.”� “Fijn, nu voel ik me schuldig omdat ik op de poster stond.”� Lacht Tom. “Je hoeft je niet schuldig te voelen”� zeg ik, terwijl ik naast Tom ga zitten. Voorzichtig slaat hij zijn armen om me heen. Dan word de deur opengegooid. “Hallo, we zijn er”� klinkt een hard geschreeuw. “Dit zijn Claire”� “En FLEUR”� gilt Fleur mijn zin af. “En zo te horen is Fleur een beetje te hyper.”� “KLOPT, WAAROM ZEI JE NIET DAT BILL EN TOM ER OOK ZIJN”� “Ten eerste, daar vroeg je niet om. Ten tweede waarom zou ik. Ten derde, dit scheelt jou een dilemma wat moet ik aantrekken.”� Bill begint te lachen. fleur kijkt me boos aan. Claire ploft naast mij en Tom neer en geeft Tom netjes een hand. “Sorry voor het gedrag van Fleur. Ik dacht dat hier niemand was en dat ze door Rebecca wel gekalmeerd zou worden.”� Verontschuldigt ze zich. “Geeft niet, ik ben wel wat gewent met Bill.”� “En ik met allebei”� zeg ik tevreden. “Zou ik Fleur maar even een ik koel nu af sessie gaan geven.”� “Dat wil ik wel eens zien.”� Bill en Fleur waren in gesprek. Beide werden ze steeds hyperder. “Oke stilte. Ik word nu al gek. Dus of jullie worden rustiger of ik zet jullie onder de koude douche”� gil ik ze beide toe. “Ja”� antwoorden ze beide braaf. Maar natuurlijk worden ze niet rustiger. “Tom help je eventjes”� vraag ik hem fluisterend. Hij knikt. “Je hoeft me alleen maar te volgen.”� Ergens was ik blij dat ik vanmorgen mijn badkamer nog snel ff heb opgeruimd. Ik pak Fleur bij haar arm en neem haar mee. Ik had haar al vaker onder de douche gezet dus ze wist wat er ging komen. En ook dat ze er toch wel onder zou belanden. Ik duw haar de badkamer in. Daar houd Claire haar tegen als ze bijna wil ontsnappen. Ik help Tom met Bill daar ook heen te duwen. Ik duw ze tegelijk onder mijn douche. Even later stroomt er ijskoud water uit de kraan. Mijn hand word daarom een klein beetje nat. Ik hoor Bill gillen. “Gaaf”� hoor ik naast me. Tom staat zijn broer zo’n beetje uit te lachen. ik zet de kraan op slot. Nu kan alleen ik hem nog uit zetten. Bij Bill begint langzaam al zijn mascara uit te lopen. Fleur haar wangen zijn ook al zwart. Als ze helemaal doorweekt zijn en hun gezichten rood beginnen te worden van de kou, zet ik de douche uit. “Waar had ik dat aan te danken”� vraagt Bill rillend. “Je was te hyper en ik werd gestoord van je. Weet je meteen wat voor zusje je hebt. En misschien is dat ook wel deels Fleur’s schuld. Ze wist toch al dat ze onder de douche zou belanden. Dit was voor haar nou al de 5e keer.”� nu begint Bill heel hard te lachen. “heeft ze je nu al 5 keer zo mishandeld?”� Fleur knikt. Ik haal 2 handdoeken uit de kast. Ik geef ze er allebei een. “Wat voor kleren wil je?”� vraag ik in het algemeen. “Ik wil wel je trainingspak”� antwoord Fleur. “Die ga ik dan pakken en Tom jij haalt wel wat dat Bill net heeft gekocht?”� uit mijn kast haal ik mijn trainingspak. Tom komt ook al terug met de kleren van Bill. Ik geef ze de kleren en doe de deur van de badkamer dicht. “Gaan ze daar nou samen omkleden”� “Ze hebben geen andere keus. Mijn kamer hoeft niet zeiknat te worden.”� “Je hoeft zo snel mijn broertje nou ook al weer niet te koppelen.”� “Ze kennen elkaar nu toch al via de sms, ze vinden heus wel een oplossing.”� “Blijven jullie allemaal eten”� vraag ik als Fleur en Bill omgekleed uit mijn badkamer verschijnen. “Nee, ik eet met mijn moeder mee, anders is ze helemaal alleen.”� Zegt Claire. “Ik blijf wel”� zegt Fleur. Haar stem heeft weer een normale toon. “Wij blijven ook”� antwoord Tom voor Bill. “Nou eigenlijk wou ik in het hotel eten”� zegt Bill. Hij krijgt een stomp van Fleur tegen zijn arm. “Vanwaar de vraag eigenlijk?”� “Nou schatten, het is nu bijna etenstijd.”� “Echt, dan moet ik gaan. Ik moet het eten nog maken.”� Roept Claire verschrikt. “Oke, tot de volgende keer”� zeg ik. Ik laat haar netjes gaan via de voordeur. Ik loop door naar de keuken. Daar is zit mijn moeder aan de keukentafel. “Mam, is het goed als Bill, Tom en Fleur blijven eten.”� “Ja hoor, we eten toch al friet. Abby, Stefan en Lars blijven ook al eten. Dus we eten vanavond met zijn 9e”� “Gezellig.”� Antwoord ik. “Mam, mag Tom blijven slapen?”� mijn moeder kijkt me verbaasd aan. “Ik wil vannacht niet alleen zijn.”� “Kun je Fleur niet vragen.”� “Nee, die moet vanavond nog werken. En in de stad kwam ik Frank tegen. Mam, mag het alsjeblieft”� “Weet Tom er ook al iets van.”� “Nee, ik wou het eerst weten voor ik het vroeg”� “Oke, hij mag blijven slapen. En als Bill dat wil mag hij dat ook. En ze mogen kiezen voor de logeerkamer of voor jouw kamer. Als je Frank tegen bent gekomen heb je hier waarschijnlijk je eigen reden voor. En ik hoor graag binnenkort wat hij dan tegen je heeft gezegd.”� Ik knik dankbaar. “Kom je zo weer naar beneden want dan gaan we friet halen.”� Weer knik ik, voordat ik weer naar boven ren. “Wie wil er blijven logeren”� vraag ik in het algemeen. “Ikke”� zegt Fleur het eerst. “Fleur je moet vanavond nog werken, weet je nog.”� “ohja, dank je voor het herinneren. Ik was het zeker vergeten.”� “Mag dat van je moeder”� vraagt Tom terug. “Anders vraag ik het niet”� “Oke en jij Bill.”� Ik kijk nu Bill aan. “Is goed”� “Dan nog een vraag. Op mijn kamer liggen of op de logeerkamer”� nu kijken de jongens me helemaal verbaasd aan. “En zeg niet dat jullie allebei op de logeerkamer gaan liggen want dan moet Maarten of Abby hier dus komen liggen”� deel ik ze mee. Ik hoop dat ze de link kunnen leggen met Frank. Fleur kijkt me ook verbaasd aan. haar ogen zijn groot. “Heb je Frank weer ontmoet?”� fluistert ze in mijn oor. Ik knik. Ze snapt dus al waarom er dan mensen op mijn kamer mogen komen te liggen. Of het nou jongens of meisjes zijn. Dan vind mijn moeder alles goed. ze weet nu waartoe ik in staat kan zijn. En dat is iedereen zijn nachtmerrie. “Ik blijf anders wel hier liggen”� antwoord Tom. “Omdat je er zo op aandringt”� “Ik ga wel op de logeerkamer liggen”� zegt Bill rustig. “Oke, dan gaan we die even klaarmaken en we gaan zo friet eten. Dus wat willen jullie erbij. Dat gaat Fleur opschrijven en dan geeft ze dat blaadje aan mijn moeder. Mama weet toch al wat ik wil. Dat is nog nooit anders geweest.”� Iedereen geeft door aan Fleur wat ze willen en die brengt het naar mijn moeder. Een verdieping lager leg ik spullen neer voor Bill. “Moet ik nog iets gaan halen bij mijn broer om aan te trekken”� vraag ik ze. Ze knikken van nee. “Als we iets nodig mochten hebben gaan we het zelf wel halen.”� Dan rennen we naar beneden. We ploffen neer op de bank. Mijn moeder komt even later met de friet terug. “Waar is papa? “vraag ik aan niemand in speciaal. “Die moet nog werken”� antwoord mijn moeder. Ik knik. Meestal hoeft hij zolaat niet meer te werken. Maar zonder verder vragen te stellen eet ik mijn eten op. Na het eten bedankt Fleur mijn moeder en vertrekt naar haar oppaskindjes. Die wonen dichter bij mij dan bij haar. Maar ze is er altijd wel heel erg graag. Ze mag er ook altijd van alles. Met zijn alle gaan we naar boven. “Wie gaat er mee playstationen”� vraagt Lars. Tom en Bill kijken me aan. ik knik. Het komt er toch wel op neer dat Abby en ik op het bed gaan liggen. En dat gebeurde dan ook. Met een tijdschrift lagen we daar. De jongens waren elkaar allemaal aan het inmaken. “Rebecca moet jij niet die crème op je arm smeren”� haalt Maarten mij en Abby uit het gesprek. Ik kijk op mijn horloge en knik. Ik sta op. Tom loopt meteen achter me aan. “Tot zo”� zeg ik tegen de rest. “Waarom loop je mee. Dat kan ik heus wel alleen.”� “Nee, dat kan je niet. Ik smeer je arm in.”� Het klinkt vrij zelfverzekerd. “Weet je het zeker”� vraag ik nog een keer. wanneer hij knikt haal ik mijn schouders op. “Dan moet je het zelf maar weten.”� Op mijn badkamer pak ik het tubetje crème. “Zitten”� beveelt Tom ik ga op de badrand zitten. Voorzichtig haalt hij het verband van mijn arm. Dan doet hij wat crème op mijn arm en smeert dat gelijkmatig in. Het ziet er zo best wel professioneel uit. Als hij klaar is kijkt hij me vragend aan. “Nee, je bent echt klaar.”� Beantwoord ik zijn blik. Voorzichtig trekt hij me overeind. Hij slaat zijn armen om mijn heupen. Ik sla mijn ene arm om zijn nek. Mijn andere moet ik laten drogen en daar mag niks meer tegenaan komen. Zijn lippen vinden de mijne. We zoenen. Dan laat Tom me los. “kom we gaan weer naar beneden.”� Vind hij de reden om dat te doen. ik knik. Samen lopen we terug naar de kamer.

Reacties: