FanFic.nl

Cancer changes your whole life!!! *finished!*

Chapter 01

Vrolijk loop ik de aula in met romy sammy en iris. We gaan zitten en ik pak mijn koekjes uit de tas. Ook pak ik mijn telefoon en lees mijn appjes terug. 'SPAMMERS!' Schrijf ik en neem een hap van een koekje. Al snel krijg ik weer antwoorden van Celine en Laura.
'NANA!' Roept sammy waardoor ik schrik en bijna mijn telefoon laat vallen. 'Wat!' Roep ik. 'Je moeder loopt daar naar de balie, kijk!' Ze wijst naar buiten. Ik kijk en zie inderdaad haar blauwe botsauto staan. Ik trek me er niks van aan en haal mijn schouders op.
Ik kijk weer op mijn telefoon en moet lachen door Laura's opmerking. Het meldings geluid klinkt door de luidsprekers en Harriette begint te prate. 'Wwil Nanette Peters uit 2v9 melden bij de balie, Nanette Peters, melden bij de balie.' Klinkt. Iedereen van onze vriendengroep kijkt me vragend aan.
Ik maak mijn algemeen bekende'geen idee' teken en sta op. Ik doe mijn tas dicht en loop de aula uit terwijl ik op whatsapp stuur: 'wtf, ik word naar de balie geroepen... SCARED!'
Als ik bij de balie sta zie ik mam met Rocco praten. 'Mam, wat doe je hier?' Vraag ik. 'Um Nanette, we moeten naar het ziekenhuis. Nu.' Zegt ze. 'Huh, waarom?' Vraag ik. 'Leg ik je zo wel uit, de directie en meneer Crins weten het al en lichten je klas in.' Antwoordt mam en trekt me mee naae buiten. 'Maam, ik moet mijn jas gaan pakken!' Zeg ik en ruk me los.
Snel loop ik naar de garderobe en doe mijn jas aan. Ik loop terug en met mam naar buiten naar de auto. Als we zitten pak ik mijn oortjes en zet muziek aan. 'Word ik meegenomen naar het ziekenhuis!' Schrijf ik op whatsapp.

'Waar is pap?' Vraag ik ondertussen. 'Die is dadelijk ook in het ziekenhuis.' Antwoord mam kortaf. 'Ja, en waarom moet ik zo opeens naar het ziekenhuis?' Vraag ik. 'Dat hoor je daar wel.' Ik zucht en concentreer me op de muziek. 'Am I still not good enough.' Klinkt er in mijn oren. 'Wtf' 'omg wrm moet je naar het ziekenhuis?' Zijn sommige reacties op whatsapp.
Ik ben echt blij met deze groep. Ze staan altijd voor je klaar, en zijn altijd bezorgd, maar ze vrolijken je ook echt altijd op als je het even niet ziet zitten. Als we ongeveer 20 minuten hebben gereden komen we op de parkeerplaats van het ziekenhuis.
Ik zet mijn muziek uit dwang van mam uit en we lopen naar binnen. En daar begint het al.. ik loop voor de 10000x tegen de glazen draaideur op. Vervolgens moet ik 2 rondjes lopen omdat ik vergeet uit te stappen.

'Naar welke afdeling moeten we?' Vraagt mam als we bij pap komen. '6, oncologie.' Antwoordt pap en staat op. Oncologie? Dat heeft toch met kanker te maken? We lopen met z'n drieën naar de lift en stappen erin. Ik word zenuwachtig en begin een beetje te trillen.
De lift komt tot stilstand en we lopen naar buiten. Een vrouw wijst ons naar een klein kantoortje en we moeten wachten. Ik ga zitten en pak mijn telefoon weer. 'Afdeling oncologie, HELP' stuur ik op de groep. Al snel krijg ik overbezorgde antwoorden. Ik krijg nog een bericht van romy. 'En wat is er wrm ben je weg?' Staat er. 'Moet naar ziekenhuis... zit nu op afdeling kanker.' Schrijf ik.
'Nanette doe die telefoon eens weg.' Zegt mam. 'Ja we moeten toch wachten!' Zeg ik geïrriteerd. Mam zucht. Dan komt er een dokter binnen. Ik doe mijn telefoon in mijn zak en sta op. 'Hallo! Ik ben dokter Van Der Laan.' Stelt hij zich voor. 'Jacqueline.' Stelt mam en schudt de hand. 'Guus.' Mompelt pap en schudt ook de hand. 'Nanette.' Zeg ik vrolijk en schudt ook de hand. 'Zo.' Zegt de dokter en gaat tegenover ons 'Wat doe ik hier.' Vraag ik dan. 'We hebben met de huisarts naar jou bloed gekeken een paar dagen geleden..' begint de dokter.
'En we denken dat we er kanker in vonden.' Ik slik. 'Heb je de film achste groepers huilen niet gezien?' Vraagt hij dan. 'Ja tuurlijk, wie niet?!' Antwoord ik. 'Ja geen idee, maar wij gaan nu net als die dokters bij akkie deden een heel klein beetje beenmerg uit je lichaam halen.' Ik knik. 'Zullen we maar meteen beginnen?' Vraagt hij waarna ik weer knik.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.