FanFic.nl

Cancer changes your whole life!!! *finished!*

Chapter 05

Maud POV
Vanaf vandaag mag Nanette weer naar school. Ik hoop dat het goed gaat. 'Zullen we vragen of we in het weekend naar nanette mogen?' Vraagt demi. 'Huh wat, oh ja, sure.' Antwoord ik en probeer op te letten. Ik voel mijn telefoon in mijn broekzak trillen.
Ik tik demi aan die aan het praten was met wessel. 'Volgens mij stuurde nanette me wat.' Fluister ik naar haar. 'Kijk dan even.' Zegt demi. Ik knik en pak mijn telefoon... aan aangezien we toch muziek mogen luisteren. 'Nanette: "KUT KLAS" Staat er. 'En?' Vraagt demi. Ik laat het haar lezen. 'Omg, wat zou er zijn?' Zegt ze hardop. 'Wat?' Vraagt wessel die zich weer omdraait. Ik laat hem lezen. 'Is Nanette die ene stalkster?' Vraagt hij. 'Ja, ze heeft leukemie...' Zeg ik. 'Maud doe die telefoon weg.' Zegt de leraar. 'Ja maar onze bff, met leukemie, stuurde iets.' Antwoord ik.
'Wat? Bie ef ef? Wie is dat? En hoelang al?' Ik zucht. Moet ik dit nu gaan uitleggen in een volle klas? 'Weet u die dag nog dat ik en demi allebei huilend naar huis zijn gegaan?' Vraag ik. 'Ja.' 'Vanaf die dag was het duidelijk dat ze leukemie... had.' 'En wie is die bff?' 'Die woont in roggel.' 'Oh, oke.' Opgelucht haal ik adem. Dat ging makkelijker als gedacht. Als de bel gaat loop ik met demi naar buiten. 'Hey maud!' Ik kijk om en zie iemand van onze klas naar ons komen. 'Heeft die bff nu geen haar ofzo? Is ze nu een... BOWLINGBAL?' De jongen schiet in de lach. Ik kan hem nu wel om de nek vliegen zo boos ben ik!
'Hou op over Nanette.' Zeg ik. 'Vertel eens, is dit vriendin nu knapper zonder haar?' Vraagt iemand anders. 'ROT OP!' Gil ik.

Nanette POV
Als de bel gaat kijk ik in de spiegel en veeg mijn uitgelopen make up weg. Ik doe nieuwe op en loop naar het goede lokaal. Mevrouw peters rit is er nog niet. Ik ga aan het tafeltje dat naast de deur gaat zitten en denk. Denk aan mooie tijden. Zorgeloze tijden. Vrolijke tijden. 'Halloo.' Mevrouw peters rit komt vrolijk aangewandeld.
Ze maakt de deur open en we lopen naar binnen. Ik kijk waar nog een plaats vrij is en ga er zitten. ' Nanette, fijn dat je er weer bent!' Zegt ze vervolgens en glimlacht naar me.

*1 week later*
Droevig stap ik in de auto. Ik doe de gordel om en leun mijm hoofd tegen het raam. Mam komt ook in de auto en legt haar hand op mijn schouder. 'Je wordt wel beter.' Zegt ze. Ik kijk om. 'Natuurlijk word ik beter! Positief blijven is de beste manier om beter te worden!' Zeg ik dan. Mam glimlacht en start de auto. Ik pak mijn telefoon en start twitter. 'CANCER CHANGES YOUR WHOLE LIFE!!!' Tweet ik met een selfie.
'I need a kiss from @Harry_Styles!!' Tweet ik daarna. Ik pak mijn oortjes en luister wat muziek. Als we er zijn lopen we naar binnen en wachten op de dokter. 'Goedemiddag.' Zegt hij sarcastisch. Is het geen goede middag? Hebben ze slecht nieuws? 'Nanette.' Zegt hij en gaat zitten. Ik kijk hem bang aan. 'Ik heb nogal slecht nieuws.' Ik slik. 'Het gaat niet goed met je. Héél slecht eigenlijk.' Mam pakt mijn hand. 'We moeten nu ingrijpen wil je nog beter worden.' Het lijkt of mijn hart nu al stopt met kloppen.
Als ik 2 dagen moe op bed lig en me kapot verveel gaat mijn telefoon. Het is Twitter. '@Harry_Styles @Real_Liam_Payne @NiallHoran @Louis_Tomlinson @zaynmalik1d @onedirection @LittleMixOffic and @5sos follows you now!' Staat er. Wat? Mijn ogen worden groot. WAT?! Wacht.. Als ik dood zou gaan... Ik overleef het dus niet. Zachtjes wordt er op de deur geklopt. Ik kijk en zie de dokter staan. Ik glimlach zachtjes. 'Ik ga dood, he.' Zeg ik. 'Het spijt me Nanette.' Zegt hij hopeloos. Ik haal mijn schouders op. 'Het is al goed.' Een paar tranen rollen over mijn wangen. Voorzichtig komt hij naar me toe. 'Maar ik ben mijn beloftes nagekomen.' Zegt hij dan. Ik glimlach door mijn tranen heen. 'Je hebt het al gezien he..' Ik knik.
De dokter lacht. 'Wanneer ze komen is nog een verrassing.' Hij knipoogt.

Reacties: