FanFic.nl

Onverwachte liefde

Gedachten

Wauw, is dat net echt gebeurt? Legolas kan het bijna niet geloven. Hij loopt door het huis heen naar zijn kamer en kan ondertussen alleen maar aan Aragorn denken. Zou Elladan iets gezien of door hebben? Hij heeft vast wel iets door en Relina ook. Zullen ze iets tegen Elrond gaan zeggen? En wat zou hij er van vinden? Al deze vragen spoken door de elf zijn hoofd, maar de gedachten van de kus verdrijft ze steeds weer. Het was zo’n fijn gevoel, de lippen van de man op de zijne en zijn warme lichaam dicht bij hem. Zou Aragorn het ook fijn gevonden hebben? Legolas is ondertussen bij zijn kamer en gaat op de vensterbank van het open raam zitten. Hij trekt een been op, legt zijn arm daar op en laat zijn hoofd tegen de wand achter hem leunen. De wind speelt zachtjes met zijn blonde haar en de zon schijnt warm op zijn gezicht. De elf sluit zijn ogen en denkt weer aan Aragorn. Een tijdje blijft hij zo zitten, tot er op zijn deur geklopt word. Legolas doet zijn ogen open, maar blijft in het raam zitten.
‘Binnen,’ roept hij. De deur gaat open en Relina komt binnen.
‘Goeiemiddag Relina.’
‘Goedemiddag Legolas, ik hoopte al dat je hier zou zijn. Zou je willen helpen in de ziekenboeg?’ vraagt ze terwijl ze hem recht aan kijkt. Legolas kijkt snel ergens anders heen, het is net alsof ze recht in zijn ziel kan kijken.
‘Natuurlijk,’ antwoord Legolas en hij staat op. Samen lopen ze naar de ziekenboeg, maar ze zeggen niks. Legolas durft Relina niet aan te kijken. Zodra ze in de ziekenboeg zijn ziet Legolas dat er al wat bedden leeg zijn. Sommige van de mannen die gewond waren geweest hadden hier maar kort gelegen.
‘De lege bedden kunnen schoongemaakt worden en dan kunnen we iedereen verplaatsen naar deze kamer,’ legt Relina uit. De kamer waar ze nu in staan is de hoofdkamer, er zijn ook wat kleinere kamers die grenzen aan deze. Omdat er veel gewonden tegelijk waren hebben ze ook wat van de kleine kamers gebruikt om ze te kunnen verzorgen.
‘Oke, waar zal ik beginnen?’
‘Begin hier maar bij de eerste bedden,’ zegt Relina en ze wijst naar de bedden het dichtst naast ze.
‘Is goed,’ antwoord Legolas en hij loopt naar de bedden toe. Relina kijkt hem nog even onderzoekend aan voor ze zelf ook bezig gaat. Legolas begint de bedden te verschonen en weer op te maken en merkt dat Relina steeds naar hem zit te kijken. Ze heeft me dus wel gezien, denkt hij steeds. Zal ze er iets over gaan zeggen? Terwijl hij loopt te denken brengt Legolas de vuile lakens weg. Deze moeten naar een kamertje naast de grote kamer van de ziekenboeg.
‘Ah Legolas, ik vroeg me al af waar je was,’ hoort legolas dan opeens een stem achter hem zeggen. Hij draait zich verschikt om en ziet dat het Elrond is.
‘Relina vroeg of ik mee kon helpen, er moeten zo wat elfen verplaatst worden,’ legt Legolas uit.
‘Wat fijn dat je haar wilt helpen,’ zegt Elrond met een glimlach op zijn gezicht.
‘Ik doe het graag, anders heb ik nu toch niks te doen. Zolang Aragorn nog niet beter is kunnen we toch nog niet beginnen met trainen dus dan maak ik mezelf liever nuttig.’
‘Dat is een goede eigenschap van je. Ik hoop wel dat Aragorn snel kan beginnen met trainen, hij schijnt je graag te mogen,’ zegt Elrond en Legolas draait zijn hoofd weg zodat de oudere elf niet ziet dat hij rood word.
‘Echt waar? Zoveel heb ik hem nog niet gesproken,’ zegt hij dan terwijl hij de lakens in de manden legt.
‘Dat hoeft ook niet, hij heeft van velen hier gehoord hoe jij bent. Maar jullie kunnen elkaar straks spreken, want we gaan zo eten en willen graag dat jij met ons mee eet. Daarvoor kwam ik je eigenlijk ook zoeken.’
‘Oke, ik zal nog even de laatste bedden af maken en tegen Relina zeggen dat we na het eten de elfen wel kunnen verplaatsen. Heb ik ook nog eventjes wat tijd om mij wat op te frissen?’ vraagt Legolas dan. Hij zag toen hij Elronds blik probeerde te vermijden dat zijn handen en kleren wat vies geworden waren van de lakens en natuurlijk van de boom en het gras waar hij in gezet had.
‘Natuurlijk, dan zie ik je straks,’ zegt Elrond en met nog een glimlach naar de jonge elf loopt hij weg. Zodra Elrond weg gelopen is gaat Legolas snel weer bezig met de laatste bedden en als hij daarmee klaar is zoekt hij Relina.
‘Relina, ik heb alle bedden klaar, maar heer Elrond kwam hier net om te vragen of ik mee eet met hem en zijn zoons. Zodra we klaar zijn met eten kan ik hier wel weer komen om te helpen met het verplaatsen van de gewonden,’ zegt Legolas.
‘Dat is goed hoor, dan kan ik nog even wat medicijnen klaar maken. Ik wou je alleen nog even wat zeggen en mee geven Legolas,’ antwoord Relina en ze loopt naar een hoekje van de kamer waar geen anderen in de buurt zijn.
‘Ik zag je in de boom zitten bij de jonge heer Aragorn deze ochtend,’ begint de vrouw en Legolas word rood. Als Relina dit ziet moet ze lachen.
‘Ik zie dat je veel voor onze jonge heer voelt en ik merkte aan hem dat hij jou ook graag mag. Ik wou je alleen even wat mee geven zodat het voor anderen niet zo opvalt,’ zegt Relina met een lachje en ze pakt iets uit haar schort. Ze geeft het aan Legolas en hij kijkt er naar. Het is een klein flesje met een lichte vloeistof erin.
‘Wat is het?’
‘Het zorgt ervoor dat je niet zo snel gaat blozen,’ legt Relina uit met een knipoog. Hierdoor word Legolas nog roder.
‘Vind je het niet raar dat ik wat voel voor Aragorn?’ vraagt Legolas dan zachtjes.
‘Nee hoor, ik ben allang blij dat hij eindelijk iemand gevonden heeft en zeker zo’n goede jongen als jij,’ zegt Relina en ze strijkt even over Legolas’ wang. Hierdoor ontspant Legolas eindelijk een beetje.
‘Heel erg bedankt,’ zegt hij dan en hij stopt het flesje in zijn zak.
‘Graag gedaan, ga je nu maar snel opfrissen en naar het eten.’
‘Ja, tot straks,’ zegt Legolas en hij loopt snel naar zijn kamer.

Reacties:

Andrea zei op 26 jan 2014 - 14:46:
Dat drankje tegen het blozen is echt goed gevonden
'k ben blij dat er toch één iemand al positief reageert op de gevoelens tussen Aragorn en Legolas ^^

Rukia zei op 26 jan 2014 - 0:06:
een blozende Legolas
die het blijkbaar zo vaak doet dat hij er een drankje voor nodig heeft
zalig gewoon

narcissa zei op 26 jan 2014 - 0:05:
ten eerste arme Legolas, zag helemaal voor me hoe hij rood werd, dan is die vloeistof wel handig, denk dat allemaal eens wensen dat er zo.. iets bestaat. goed bedacht, ten weede ik heb je hier op kunnen betrappen: Hij zag toen hij Elronds blik probeerde te vermijden dat zijn handen en kleren wat vies geworden waren van de laken en natuurlijk van de boom en het gras waar hij in gezet had.
Je gaat hier over op verledentijd, maar dat is niet heel erg. Verder was dit ook weer een goed hoofdstuk, hopelijk voor Legolas begint Elladan tijdens het eten niet over hun zoon, nu ja Legolas heeft nu natuurlijk dat drankje, maar die arme Aragorn niet, misschien moet legolas hem ook maar wat geven! hahah, nee dat mag jij helemaal bedenken, verras me!
super hoofdstuk!
snel verder!