FanFic.nl

One day at a time [end]

Preparation

Zayn's POV

Langzaam ontwaak ik uit mijn slapeloze nachtrust. De helft van de nacht had ik gestaard naar de bunker boven die van ons. Vandaag is de dag dat hopelijk mijn toekomst voorgoed zal veranderen, in een positieve zin als alles gaat zoals ik hoop. Ik draai mijn hoofd naar links. Een klein glimlachje speelt op mijn gezicht als ik Yasmine nog rustig zie slapen. Haar bruine haren deels over haar gezicht en haar wangen licht roze. Zachtjes geef ik een kusje op haar haren, voorzichtig haar niet wakker te maken, en stap uit bed. Ik open het gordijntje van de bunker boven de onze en schud de slapende persoon erin wakker. 'Niall,' roep ik zachtjes. 'Niall, we moeten echt gaan beginnen!' Een zacht gegrom klinkt en ik grijns. 'Kom binnen vijf minuten naar het woongedeelte, we moeten straks op pad gaan.' Ik hoor een instemmend gemompel en lach zachtjes, terwijl ik hetzelfde ritueel herhaal bij de rest van de jongens. Met een voldane glimlach trek ik snel een licht blauwe spijkerbroek aan, een grijze trui en een zwart leren jack. Ik voel even in de zak van mijn jasje en een gespannen zucht verlaat mijn mond. Hij zit er nog. Van onder het bed haal ik de zwarte hoed die ik onlangs had gehaald en grinnikend loop ik ermee het woongedeelte in. Ik maak 5 koppen thee klaar en zet ze op het tafeltje neer.
Zware voetstappen klinken en een lach verlaat mijn mond als ik vier slaapdronken jongens aan zie komen lopen. 'Zayn, ik hoop dat je weet dat het pas tien uur is,' gromt Niall geïrriteerd terwijl hij op de bank neerploft. Ik knik en kijk de kamer rond. 'Oke. Paul brengt haar om twaalf uur naar de plek. Niall en Liam gaan op een gondel samen en Harry en Louis.' De laatste twee jongens kijken elkaar grijzend aan, gevolgd door een kus. Ik maak een nep kokhals geluid en Louis kijkt me met een dodelijke blik aan. Ik grijns en ga verder met het doornemen van de dag. 'Het moet gewoon lijken alsof we varen over de kanalen van Venetië. Zodra we onder de ena laatste brug zijn gevaren, begint het. Got it?' Instemmend geknik volgt en we staan gezamenlijk op. 'Vergeet het briefje niet,' herinnert Liam me en ik knik. Ik fris het briefje uit mijn broekzak en leg het neer op tafel. 'Klaar. Let's go!'

Yasmine's POV

Een luide knal van een deur ontwaakt me uit mijn slaap. Slaapdronken wrijf ik met de muis van mijn hand in mijn ogen. Ik draai mijn hoofd naar links, een slapende Zayn verwachtend. Mijn wenkbrauwen schieten omhoog als ik hem niet zie liggen. Het verklaart wel hoe mijn benen nu zo veel ruimte hebben. 'Zayn?!' roep ik zachtjes, zonder een antwoord te krijgen. Ik frons en stap uit bed, het gordijntje boven de onze openmakend. Zodra ik zie dat hij leeg is neemt paniek mijn lichaam over. 'Guys!' Na alle bunkers en de douche te hebben gecheckt loop ik naar het woongedeelte. Mijn blik stuit op het briefje op de salontafel en ik pak het op.

Een opgeluchte zucht verlaat mijn mond. Niks ernstig aan de hand. Met een glimlach op mijn gezicht loop ik naar het smalle aanrecht, waarop een grote McDonalds zak staat. Grinnikend schud ik mijn hoofd en open de zak. Hmm, een bagel en een muffin. Dat is meer dan gister. Ik vul de waterkoker met genoeg water voor een kopje thee en zet hem aan. De bagel en muffin belanden op een klein bordje en zodra het water gekookt is hang ik mijn theezakje in de mok. Geduldig schenk ik mijn kopje in terwijl ik nadenk over wat we vanmiddag gaan doen.

Nadat ik mijn ontbijt op heb loop ik terug naar de bunker. Ik haal mijn koffer eronder vandaan en rits hem open, de inhoud bekijkend. Met een glimlach haal ik mijn licht grijze maillot eruit, samen met mijn roze rokje en grijs/roze gestreepte trui. Snel gris ik een setje ondergoed eruit en loop richting de douche.

Terwijl ik met mijn handdoek mijn haar droog maak kijk naar de paren schoenen die ik mee heb. Hakken of geen hakken? Een kleine grom verlaat mijn mond als ik er maar niet over uit kom. Een idee komt in me op en ik glimlach. Zonder schoenen aan ren ik de tourbus uit, richting die van de crew. Ik begin op de deur te bonken terwijl ik van voetje naar voetje spring. 'Paulll!!!' roep ik, nog steeds op de deur bonkend. De deur zwaait open en daar staat Paul, zijn ogen wijd en op z'n hoede. 'Wat?! Zijn er fans door de barrière gekomen?!' Ik lach en schudt mijn hoofd. 'Nee, ik kan geen schoenen kiezen voor het uitstapje vandaag,' zeg ik met een onschuldige glimlach. Hij laat een opgeluchte zucht ontsnappen en kijkt me met een opgetrokken wenkbrauw aan. 'Yas, daar kan ik je niet mee helpen...' 'En daar zit je fout,' zeg ik met een grijns. 'Gaan de jongens met me door de stad lopen of gaan we ergens heen waar lopen niet nodig is?' Hij kruist zijn armen en kijkt me met een grijns aan. 'Sorry Yas, maar ik heb strikte orders gekregen niks te zeggen.' Ik grom en kruis dit keer mijn eigen armen. 'Je bent hun tour-manager! Moeten zij geen orders aannemen van jou?' Hij glimlacht en klopt met zijn hand op mijn schouder. 'Sorry meid.' Ik trek een pruillip en draai me om, op mijn onderlip bijtend. Wie gaat mij nu helpen? Ik kijk om me heen, misschien zie ik Josh ergens. Mijn blik valt op een groepje fans en ik glimlach. Nog steeds zonder schoenen aan loop ik erheen en de meiden kijken me met grote ogen aan. 'Hey, kan ik jullie iets vragen?' Terwijl de andere meiden proberen hun blijdschap binnen te houden antwoordt er eentje. 'Oh my god, ja, tuurlijk!' 'Zouden jullie, als je naar een onbekende plek ging en "bepaalde" mensen willen niet zeggen waarheen, het risico nemen hakken aan te doen?' Ze kijken naar mijn outfit en giechelen wanneer ze zien dat ik geen schoenen aan heb. 'Ik zou voor de hakken gaan,' zegt een ander meisje met een lach en ik glimlach. 'Thank you so much! Nu kan ik verder voordat ik zo weer weg moet.'
Ze vragen voor een foto en ik maak er een paar, ook eentje van de hele groep met mij. Ik bedank ze nogmaals en dan ga ik weer terug naar de bus, mijn grijs gekleurde hakken pakkend samen met mijn roze jas. Snel pak ik mijn mobiel van de tafel en stuur een tweet samen met de foto van de meisjes en ik.
Thank you for the shoe advice babes, I'm all ready to go thanks to the four of you. ^-^
Ik glijd in mijn schoenen en trek mijn jas aan, voordat ik een klop op de deur hoor samen met Paul's stem. Daar gaan we dan.

Reacties: