FanFic.nl

The Cute Scream Let's Him Fall In Love

Hoofdstuk 30

MaitePOV.
Je blijft naar de deur staren waar Joyce net is doorgegaan. 'Wow, da was raar' zeg je plots. Je kijkt op en ziet dat Hann ook naar de deur aan het staren was. 'idd' zegt ze kort en dan gaan jullie verder met wat jullie bezig waren. Niets doen..
Bill POV
'Du bist nicht alleine' Zing je nog en loopt daarna het podium af. Meteen loop je naar de kleedkamer en laat je in de zetel neerploffen. 'Joyce is hier geweest.' zegt Hann plots terwijl ze verder bladerd in het boekje. Meteen spring je recht uit je zetel. 'wat wat wat zei je daar?' vroeg je stotterend. 'Joyce is langsgeweest' Zei Hann en keek even op. 'En wat zei ze? waar is ze nu? was alles ok? zag ze er nog goe uit? zei ze nog iets over mij?' bestook je haar meteen met allerei vragen. 'euh ze zei dat je een knuppel was. en ze zit in de toubus ma gij moogt da ni wete want dan word ze boos.' blijft ze droog doorgaan. Plots zwaait de deur weer open en komt.. Georg binnen (haha nu dachte da Joyce het was e ) Hann springt hem in de armen en jij laat je weer neerploffen. Uiteindelijk besluit je maar eens naar de tourbus te gaan. Maakt je niet uit wat Joyce heeft gezegt je MOET en ZAL met haar praten.
HannPOV
Je liet Georg los in een moordende kusgreep (no offence hunny) en zegt: 'schat, kmoe weg,, Hann heeft een plan!' Je rent naar buiten en als je de bus ziet stop je bruusk. Je ziet Bill net binnen gaan en op de tippen van je tenen sluip je er heen. Je ziet de buschauffeur. Je gaat ernaar toe en vraagt de sleutel. Je man kijkt je wat wantrouwig aan maar eenmaal hij doorheeft wie je bent geeft hij de sleutel. nadat je 100x hebt beloofd dat je hem meteen terug brengt. Je checkt nog een zeker dat Joyce en Bill op de bus zitten en.. Doet de bus op slot. 'haha, ik ben geniaal'zeg je zacht tegen jezelf en geeft de sleutel weer aan de chauffeur. 'en laat ze er niet uit tot ze mekaar hebben vergeven en het in elk hoekje van de bus hebben gedaan uit pure liefde' zeg je nog 'en het daarna ook terug schoongemaakt en ontsmet hebben want anders kom ik daar niet meer in' voeg je er nog aan toe. Je man blijft je raar aankijken maar doet toch maar wat je zegt omdat hij anders schrik heeft dat je hem slaat.
JoycePOV
Je ligt op het bed nog wat uit te huilen. Hoe kon hij je in godsnaam niet gezien hebben? Plots hoor je iets beneden in de bus. Meteen pak je een tijdschrift, rolt het op en houd het bij je als een baseball knuppel, klaar om aan te vallen als het moet. Je sluipt de trap af en daar zie je hem staan. DE INDRINGER!! Het is donker en zie je dus niet goed wie het is. Maar dat maakt niet uit. Hij heeft het recht hier niet te zijn. Je neemt een aanloop, schreeuwt heel luid, springt om zn rug en slaat met volle kracht met het tijdschrift op zn kop. 'auw auw auw, kap daar is mee' hoor je de "indringer" roepen. Je herkent de stem, het is Bill. 'o,, ben jij het' zeg je onverschillig. Je laat je tijdschrift zakken en draait je weer weg, op weg naarboven. Je hoort dat Bill je volgt. 'ga weg, ik wil je niet zien' roep je. Bill blijft staan en draait zich uiteindelijk weer om. Je legt je weer op het bed, blij dat Bill weer weg is maar verscheurt door dat je hem weer hebt weggestuurd. Je begint weer te huilen. Maar niet veel later hoor je weer geluid. 'Ik had toch gezegt dat je moest oprotten!' riep je tussen je snikken heen. 'de deur is op slot. Iemand heeft ons hier ingesloten.' zegt Bill 'fijn.. lekker met jou hier opgesloten zitten' zeg je sarcastisch en je laat je weer neervallen. 'luister, we moeten echt eens praten' begint Bill en komt naast je zitten. 'als het echt moet' zeg je kortaf en gaat ook rechtzitten. Je gaat wat dichter bij Bill zitten en vraagt: 'waarom negeerde je mij?' Bill:'wel euh.. gewoon euh, tja, ja euh, ja het zit zo. Je weet nog die Emma van in spanje? Zij zei dat je een super goei vriendin was van haar en dat jij haar had verteld dat je op me was uitgekeken. En zo dom als ik ben geloofde ik alles.' Jij: *stilte* 'maar waarom geloof je haar als je wist dat ze over jullie ook loog?' Bill:'pff, ik weet niet, ik had zoveel aan mn hoofd. Het spijt me, en sorry dat ik zo koppig deed, en ik begon alles nog meer te gelove toen je op me had getekend.' Jij:'wel, ik zal nooit meer op je tekenen. En sorry dat ik ook zo extreem reageerde' Je gaat wat dichter bij Bill zitten en legt je hoofd op zn schouder en Bill slaat zn arm om je heen.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.