FanFic.nl

Mijn Geheim (Twilight fanfic)

Hoofdstuk 3: Eten

Bella's POV
De rest van de middag hang ik gewoon wat rond en doe ik wat spelletjes op de Xbox met Emmett. Ik verlies iedere keer weer. Het is gewoon sneu. Ik weet niet eens hoe die controller werkt! Gelukkig heeft hij me dat van te voren even uit gelegd. Verder heb ik geschaakt met Jasper en Edward en ook toen heb ik dik verloren! Maar Edward had gewonnen van Jasper. Het was super grappig om te zien. Jasper werd de hele tijd boos op Edward omdat hij 'in zijn hoofd zit te spieken' en dan wordt Edward weer op zijn beurt boos omdat Jasper 'met zijn gevoel speelt' wat hem heel erg afleid. Het hele spel door (wat eigenlijk niet zo lang duurde, hooguit 2 minuten) lag ik in een deuk. Toen het was afgelopen had ik zoveel buikpijn gekregen dat we even rustig moesten gaan zitten.
Toen ik na 5 minuten weer was bijgekomen van het lachen zag ik dat het al 6 uur was en dat ik snel naar huis moest om eten voor Charlie te maken. Ik zucht “Ik moet naar huis.” en met dat sta ik op en loop naar de deur. Ik voel Edwards armen om me heen en ik zeg “Mijn auto staat hier. Je hoeft niet mee te gaan hoor.”.
“Dat weet ik, maar ik wil wel mee.” antwoord hij.
“Oké, is goed.” stem ik in. Ik loop naar de bestuurderskant, maar zoals ik al had kunnen verwachten trekt Edward me zachtjes naar de bijrijderskant. Ik stop met lopen “Edward ik weiger om in de bijrijderskant te gaan zitten. Ik rij vandaag.” zeg ik eigenwijs.
“Bella, alsjeblieft, niet weer deze discussie.” zegt hij met een grimas op zijn gezicht en dan verandert het ineens in een sluwe glimlach. Hij is iets van plan. “Je zou het trouwens toch nooit kunnen winnen” en met dat springt hij op me af, zo snel dat ik hem niet eens zie aankomen. Hij tilt me op, zet me in de bijrijderskant, doet mijn gordel om en gaat zelf vliegensvlug in de bestuurderskant zitten. Ik kijk hem boos aan.
“Ik zei dat ik wou rijden Edward! Je bent niet eerlijk bezig!” ik kijk hem boos aan en dan valt me iets op in de hoek van mijn oog. Daar staat de volledige Cullen familie. Toe te kijken hoe Edward en ik bek vechten. Emmett ligt helemaal in een deuk en Jasper kan zichzelf ook niet meer in houden als ik hem een boze blik geef. De rest probeert zich allemaal in te houden, maar als Edward begint te rijden en ik nog even achterom kijk zie ik dat nu iedereen zit te lachen. Ik krijg ze nog wel terug!
Ik begin in mijn hoofd een plannetje uit te stippelen. En dan bedenk ik me ineens dat Alice alles kan zien aankomen. Ik word meteen weer chagrijnig. Hoe moet ik ze terug pakken als Alice alles kan zien aankomen? Dat is echt niet eerlijk.
Ik schrik ineens wakker uit mijn plannen doordat Edward me een kus op de wang geeft. “Sorry, het was niet de bedoeling je te laten schrikken.” hij geeft een verontschuldigende blik.
Ik kijk boos terug “Welke keer? Nu of daarnet?”. Daar moet hij om lachen.
“Beide.” antwoord hij uiteindelijk. Ik kijk hem boos aan en stap uit de auto. Boos stamp ik naar de deur en doe hem open. Mooi, Charlie is nog niet thuis. Ik loop gelijk door naar de keuken en begin wat spullen te pakken voor het eten. Ik begin alles klaar te maken en ik kijk af en toe naar Edward die met een vies gezicht naar het eten zit te staren. En ineens kwam het me te binnen hoe ik hem moest terug pakken. Ik begin hard op te lachen.
“Wat is er zo grappig, Bella?” vraagt Edward. Ik kijk hem alleen maar aan en geef hem een sluwe glimlach. Ik ben het niet van plan te vertellen en dat ziet hij aan me. “Bella, wat ben je van plan?” hij begint een beetje bang te worden, mooi! De wraak van Isabella Swan kan je niet ontlopen! Ik ga je te pakken krijgen. Pas maar op Edward Anthony Masen Cullen. Nu ik zijn volledige naam zo in mijn gedachten zeg heeft hij eigenlijk best wel een lange naam.
“Bella, alsjeblieft vertel het me. Je weet dat ik er niet tegen kan dat ik je gedachten niet kan lezen.” hier moet ik opnieuw van lachen. Het is hilarisch om een vampier te zien smeken voor je. Stel het je maar eens voor.
“Je weet dat ik het juist heerlijk vindt dat je mijn gedachten niet kan lezen.” vertel ik nadat ik klaar ben met lachen. Edward kijkt me hierna alleen maar chagrijnig aan. Hij is niet echt boos, alleen maar geïrriteerd dat ik hem niet vertel waar ik aan denk. Nou hij is ook degene die altijd maar zeikt dat het zo lawaaierig is door al die extra stemmetjes in zijn hoofd. Dus dan is het toch alleen maar fijn om in ieder geval 1 stem minder te horen? Maar goed, dat is hoe ik het zie en Edward ziet het duidelijk NIET zo.
Als ik klaar ben met het bereiden van het eten begin ik met steeds meer af te vragen waar Charlie nou blijft. Ik begin ongerust te worden en vraag het maar aan Edward “Edward, weet jij waar Charlie is?” ik kijk hem bezorgd aan.
“Hij is nog niet binnen mijn gehoorveld. Misschien loopt het werk wat uit.” stelt hij me gerust. Ik zucht en zet het eten op het aanrecht met een folie er overheen. Als hij thuis komt warm ik het wel op dan. Ik loop naar de huiskamer en ga zitten op de bank. Edward komt naast me zitten en trekt me tegen zich aan “Maak je maar geen zorgen, lieverd. Hij is niet voor de niets de hoofd van de politie.” stelt hij me gerust. Ik geef hem gelijk, maar toch kan ik het knagende gevoel van binnen niet helemaal van me afschudden.
Na weer 5 minuten besluit ik hem te bellen. Ik loop naar de telefoon en typ het nummer van Charlie in. Na 2 keer overgaan wordt er opgenomen.
“Met Charlie.”
Ik zucht van opluchting “Hey met Bella, ik vroeg me af waarom je nog niet thuis bent. Ik heb het eten al klaar staan.” vertel ik hem meteen.
“Oh, hé Bells. Het spijt me, werk liep even uit, maar ik ben onderweg nu. Ik ben binnen 5 minuten thuis. Maak je geen zorgen.” antwoord hij.
“Oké, ik zie je zo dan, ik begin zo vast met het opwarmen. Doei.” zeg ik en dan hang ik op. Ik begin naar de keuken te lopen en haal het folie van het eten af.
“Zie je wel, er is niks aan de hand.” zegt Edward.
“Nee, je hebt gelijk. Maar je kan maar nooit zeker zijn.” Edward schud zijn hoofd in afkeuren, ook al heb ik geen idee waarvoor dat afkeur zou zijn en vooral voor wie “wat?” vraag ik.
“Ik bedenk me gewoon dat je altijd zo enorm bezorgd bent om iedereen behalve jezelf. Ik bedoel je hebt een vampier vriendje en een weerwolf vriend. En jij maakt je zorgen om je vader die niks met deze wereld te maken heeft?” legt hij uit.
“Hij heeft er misschien niks mee te maken, maar dat kan wel gebeuren. Je weet maar nooit, dadelijk dwaalt er een vampier rond door Forks en vind die mijn vader wel erg lekker ruiken.” als ik er al aan denk krimp ik al in elkaar en ik zie Edward het zelfde doen. Net op het moment dat Edward wilt antwoorden hoor ik de deur open en dicht gaan.
“Bella?” ja, duh wie anders. Niet iedereen weet dat we de sleutel boven de dakgoot bewaren. Ook al zijn het er wel steeds meer geworden. Edward weet het en Alice zeker weten ook. Verder vast nog wel een paar mensen die het me ooit hebben zien pakken, maar daar kan ik nu niet op komen.
“Ja pap, in de keuken.” ik doe gauw het eten in de magnetron en warm het op. Als Charlie komt binnen de keuken komt binnen lopen hoor ik een ring dat aanwijst dat het eten klaar is “Precies op tijd.” zeg ik. Ik zet het bord neer voor Charlie. Dan probeer ik Edward mee te trekken naar mijn kamer, maar hij blijft stil staan.
“Bella, moet jij niet wat eten?” hier gaat mijn plan in actie.
“Ja, wil jij ook wat?” vraag ik. Zo lijk ik in ieder geval voor Charlie een beetje beleefd.
Edward kijkt me met een vreemde blik aan als in 'ben je vergeten dat wij niet eten?' maar in plaats van dat hard op te zeggen antwoord hij beleefd “Nee, bedankt.”.
“Edward het is slecht om niks te eten. Je hebt nog niks in de avond gegeten.” en zo zacht dat alleen Edward het zou kunnen horen voeg ik toe “wraak...” en ik geef hem een enorme glimlach. Edward kijkt me boos aan. En ik zie dat hij er onderuit probeert te komen, maar dan valt Charlie er tussen in.
“Edward ik denk ook dat je wat moet eten. We hebben genoeg en Bella is een prima kok.” ik zie dat Charlie hem een knip oog geeft. Nu heeft Edward geen schijn van kans meer om er onder uit te komen! Ik glimlach duivels naar hem. Edward zucht en knikt dan uiteindelijk toch maar. Hij heeft het dus ook door dat ik niet van plan ben op te geven.
Ik pak twee borden en doe er wat lasagne op. Ik hou nog een beetje rekening met Edward dus doe ik er niet al te veel op. Als eerste warm ik zijn eten op en zet het neer en snel warm ik mijn eigen op. Als het allebei klaar is loop ik ermee naar de tafel en zet het neer waar Edward nu zit. Hij kijkt er met een vies gezicht naar, gelukkig merkt Charlie dat niet. Uiteindelijk pakt hij dan toch zijn vork en stopt een hap in zijn mond. Zonder echt te kijken naar wat hij doet eet hij het op. Snel ik het mijne ook op. Ik probeer zo min mogelijk stil te staan bij het aantal calorieën dat nu mijn lichaam binnen komt en let op Edwards hilarische gezicht. Dat gebeurd er dus als je met mij spot!
Als we alle 3 klaar zijn met eten pak ik de borden en begin ze af te wassen. Edward helpt me niet met afdrogen, wat hij normaal wel doet, maar waarschijnlijk als straf omdat ik hem liet eten helpt hij niet. Ach, maakt mij het wat uit. Ik moet het zo vaak alleen doen en dat is geen probleem.
Als ik klaar ben geeft Edward me een kus en zegt hij dat hij naar huis moet. Ook al weet ik dat hij vannacht toch wel terug komt. Tenminste dat hoop ik. Ik hoop dat hij niet te boos op me is geworden door dat eten. Maar ik denk het niet, anders had hij me ook geen kus gegeven.
Ik loop naar boven en pak mijn pyjama. Dan loop ik door naar de badkamer. Ik zet de douche aan, maar voordat ik ga douchen ga ik eerst even mijn eten eruit halen. Ik ga op mijn knieën bij de wc zitten en steek mijn vinger in mijn keel. Pas als ik bloed en gal begin te spugen stop ik en ga onder de douche staan. Het liefst wil ik meteen mijn tanden gaan poetsen, maar volgens zo'n site is het slecht om dat ze doen, want dan beschadig je je tanden. Nadat ik mijn haren heb gewassen stap ik er onder uit en droog mezelf af en trek mijn pyjama aan. Dan poets ik snel mijn tanden en geniet van de heerlijke smaak in mijn mond. Als ik helemaal klaar ben loop ik naar mijn kamer.
Daar zit Edward al te wachten. Als ik de deur heb dicht gedaan rent Edward naar me toe en tilt me op. Half schreeuw half fluisterend zegt hij “Doe me dat NOOIT meer aan!” ik kijk hem met een onschuldige glimlach aan “Wat aan?”.
“Mij dat vieze mensen eten laten eten.” zegt hij.
Zo eigenwijs als ik ben ga ik er op in “Nou technisch gezien ben je volgens Charlie een mens, dus hoor je te eten.” antwoord ik. Hij kijkt me boos aan. Voordat hij iets kan zeggen voeg ik nog even toe “en je had het verdient. Je had me voor schut gezet voor je hele familie en je weet dat Emmett dit nooit gaat vergeten!” voeg ik boos toe.
“Zei je daarom wraak? Ik snapte het toen al niet. Maar nu klinkt het wel logisch. Wat niet betekent dat je me vaker mensen eten moet gaan laten eten, maar we staan nu gelijk. Vind je ook niet?” ik knik. “Ja, dat vind ik ook.” zeg ik nog even voor de duidelijkheid.
Dan ineens komt Emmett mijn kamer binnen via het raam “Wat doe jij nou weer hier Emmett?” vraag ik geschokt. Edward begint te lachen, hij hoort duidelijk iets grappigs in Emmetts gedachten.
“Ik wou je feliciteren met je geweldige wraak actie!” zegt hij. En hij tilt me op en draait me rond in een sterke knuffel. Als hij me eindelijk neer zet ben ik duizelig en val ik op het bed neer. “Oeps” hoor ik Emmett zeggen.
“Emmett wees eens voorzichtig met Bella! Ze is alleen maar en mens.” Edward zegt het als of ik zo breekbaar ben. Wat vergeleken met hun ook wel zo is, maar whatever!
Als de duizeligheid over is ga ik weer recht op zitten. Edward kijkt me bezorg aan en ik zeg gauw “het gaat weer, Emmett draaide me alleen wat te vaak rond.” zeg ik terwijl ik erom begin te lachen. Ik sta op en geef hem Mette een knuffel op mijn eigen manier. Mijn armen passen maar net om hem heen. Zo breed en gespierd is hij. Als ik hem knuffel kijk ik omhoog. “Emmett, ik vind het prima als je me rond draait, maar voortaan maar 1 of 2 rondjes alsjeblieft, deze duizeligheid was echt verschrikkelijk!” hij kijkt me alleen maar met een enorme lach aan.
“natuurlijk klein zusje van me.” en hij geeft me een knip oog. Ik geef er een terug en Emmett begint heel hard te lachen. Edward en ik roepen meteen “Ssst...” in koor, maar het is al te laat. Charlie komt naar boven vlug verstoppen ze zich in mijn kast en ik ga onder mijn dekens met een boek liggen.
Als Charlie de deur open doet vraagt hij “wat was dat geluid Bells?” ik kijk hem verlegen aan en begin te blozen. Ik ben zo slecht in liegen.
“Sorry ik lachte iets te hard, maar ik kon me gewoon niet inhouden. Dit boek ik echt grappig!” antwoord ik. Ik hoop dat het overtuigend over komt. Charlie kijkt me even en en knikt dan “Sorry voor het storen dan, Bells, welterusten.” ik knik en Charlie loopt weer weg uit mijn kamer.
Zodra het veilig is komen Edward en Emmett weer te voorschijn uit mijn kast. Emmett zit heel hard te lachen, maar dit keer zonder geluid gelukkig. Tussen het lachen door weet hij nog net te zeggen “Je bent zo'n slechte leugenaar, Bella!”.
“Ik weet het. Ach, hij zou toch niet verwachten dat mijn vriendje en zijn broer hier zijn, die toevallig ook nog eens vampieren zijn.” ik zucht, ach whatever!
Eindelijk zegt Edward wat “ik denk dat het weer tijd is om te gaan voor jou Emmett. Bella heeft haar slaap nodig.” en precies op dat moment gaap ik waardoor Emmett en Edward zacht lachen.
Emmett loopt nog even naar me toe en trekt me dan in een knuffel, dit keer zonder draaien. “welterusten Bella. En geen dingen doen die ik ook niet zou doen.” ik steek mijn tong naar hem uit en duw hem richting het raam. Ik weet dat het normaal nooit gelukt zou zijn, maar Emmett werkt niet tegen dus is het lekker makkelijk duwen. Hij springt uit het raam en land op de grond. Hij zwaait nog even naar mij en rent dan met enorme snelheid weg.
Edward tilt me op en legt me in bed onder de dekens en gaat zelf naast me op de dekens liggen zodat ik vannacht niet bevries. “welterusten lieverd. Droom maar lekker. Ik zal over je waken.” zegt hij en hij begint mijn slaapliedje te neuriën. In een mum van tijd val ik in slaap en droom van mij en Edward.

A/N En hoe vonden jullie het? Ik ben zelfs al voor een deel begonnen in het volgend hoofdstuk, maar het al nog even duren voordat ik die erop zet. Ik heb op het moment een gekneusde rug doordat ik van de trap ben gevallen en ik ben vandaag 3x gestoken door een wesp. Volgend mij trek ik ongeluk aan... :s ach ja, ik kom er wel weer doorheen

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.