FanFic.nl

Mijn Geheim (Twilight fanfic)

Hoofdstuk 17: Eigenwijze Bella

Edwards POV
Als Bella in de ochtend wakker wordt ziet ze er heel schattig uit. Haar haar zit in de war en ze heeft een wazige blik in haar ogen, alsof ze niet meer weet waar ze is en met wie ze is. Ook ligt ze helemaal over het bed verspreid, ze was erg druk in haar slaap vannacht. Ik lach zachtjes, maar Bella hoort me alsnog “Wat?” vraagt ze.
“Je ziet er heel schattig uit, zo verward.” leg ik haar uit, terwijl ik nog even door lach.
Ze steekt haar tong naar mij uit en gaat dan recht zitten “Ik ga douchen, ik had er gisteravond niet echt de tijd voor gehad.” legt ze uit. Ik knik, maar ze ziet het al niet meer, terwijl ze loopt naar de badkamer.
“Alice kwam vanmorgen, ze heeft alles wat je nodig hebt als in de badkamer gelegd.” zeg ik nog snel tegen haar.
“Kan ik dat vertrouwen wat kleren betreft?” vraagt ze zichzelf hard op af, maar dat antwoord kan ze zelf al bedenken en ze loopt naar haar koffer voor een extra setje kleren. Ze grijpt er een sweater uit en een spijkerbroek.
Ik hoor Alice vanuit de gang aanstormen, maar Bella is te druk bezig om het te horen. Ze staat al in de badkamer met de deur op slot, maar dat houdt Alice niet tegen. “ISABELLA MARIE SWAN! JIJ GAAT DIE KLEREN AAN DOEN DIE IK VOOR JOU HEB KLAAR GELEGT OF ANDERS...” ze maakt haar dreigement niet af, omdat wij er normaal al genoeg aan hebben. We weten dat Alice de meest verschrikkelijke dingen kan verzinnen, dus wel luisteren meestal maar gewoon meteen.
Maar Bella blijft Bella en ik zucht als ze terug roept “Of anders wat?” Alice wordt bijna rood van woede, als dat had gekund natuurlijk.
“Of anders ga ik je persoonlijk omkleden mét make-up en verplicht je hakken te dragen.” zegt Alice dreigend en we horen haar even moeilijk slikken. Dit zal genoeg zijn om Bella die kleren te laten dragen, dat weet ik zeker.
“Oké dan Alice.” zegt ze verslagen. En ik hoor wat zachts op de grond vallen, waarschijnlijk de kleren die ze zelf had uitgekozen. Alice stompt nog een beetje boos de kamer uit. Wie denkt ze wel niet wie ze is, zomaar mij commanderen denkt Alice.
Ik hoor hoe de douche aangaat en ik blijf intens luisteren. Ik vertrouw het niet meer. Ik ga voortaan altijd heel goed luisteren als Bella in de badkamer is. Ik wil niet meer dat ze gaat spugen of snijden. Ik kan het niet aan. Dit verdient Bella niet, ze verdient een goed en leuk leven en als ze zo door blijft gaan verpest ze dat helemaal.
Ik hoor de hele tijd dat ze doucht niks vreemds. Soms neuriet ze wat, waardoor ik weet dat ze niet aan het spugen is en vrolijk genoeg is om niet te snijden. Dit stelt me heel erg gerust.
Als Bella in de kleren van Alice uit de badkamer komt lopen til ik haar op en zet haar op het bed. Ik heb de borstel al gepakt en ik begin voorzichtig haar haren te kammen. Dit vind ik altijd zo leuk om te doen, spelen met haar haar. En Bella wordt er altijd heel rustig van. Deze keer ook weer. Haar ademhaling wordt langzaam aan rustiger en haar schouders worden minder gespannen.
Helaas duren zulke momenten maar heel kort, want Emmett komt de kamer binnenlopen. Hij is erg ongeduldig, want hij wil de laatste dag in het pretpark nog zo veel mogelijk doen.
Hij pakt Bella's schoenen en begint ze aan te trekken bij Bella. “Uhm, Emmett? Sinds wanneer kan ik dat niet meer zelf?” vraagt Bella aan hem een beetje lachend om zijn ongeduldigheid.
“Sinds dat ik dat doe. En ik wil vertrekken, want het is de laatste dag in het pretpark.” zegt hij met een heel zielig gezicht. En Bella lacht er even om.
“Emmett je overleeft het wel.” verteld ze hem. Zelfs ik ben daar niet zo zeker van, hier mag hij klieren en een klein kind wezen, maar zodra we weer thuis zijn zal hij zich weer moeten inhouden. Dat wordt niks. Dagenlang grappen en pesterijen, ik heb er nu al geen zin meer in. Gelukkig ben ik zo veel mogelijk bij Bella dan.
“Dat weet je nog niet zeker Bella.” grinnikt hij. Nee, ik ook niet.
“Ik dacht dat jij onsterfelijk was?” zegt ze voor de grap. Oh nee, niet weer. Dit doet hij zo vaak.
“Oh dat ben ik ook wel, maar ik kan zomaar verdwijnen.” zegt hij net voordat hij zich verstopt. Ik weet precies waar hij zit, maar als ik dat hardop zou zeggen zou hij mij vermoorden. En Bella is niet zó snel bang te maken. Ze is natuurlijk nog steeds degene die met vampieren omgaat en naar ze toe rent, ook al willen ze haar vermoorden.
“Emmett NEE.” zeg ik duidelijk, maar het kan al niet meer. Hij is verstopt. “Emmett kom te voorschijn, ik wil niet dat je Bella bang maakt.” praat ik verder, maar hij negeert me volledig. Ik weet natuurlijk wel dat hij Bella niet pijn zou doen of dat Bella zo erg zou schrikken, maar ik vertrouw het nog steeds niet.
“Hij maakt me niet bang.” zegt ze, altijd eigenwijs. Hierdoor lokt ze Emmett natuurlijk alleen maar uit om haar wel bang te maken, geweldig.
“Nog niet.” zeg ik met een zucht.
Bella begint naar de kapstok te lopen en Emmett zegt in zijn gedachten Als je Bella verteld waar ik zit ga je er echt héél veel spijt van krijgen, broertje van me denkt hij. Ik zucht hardop, maar ik knik. Ik weet dat hij mij kan zien, maar Bella zou hem nooit kunnen zien.
Bella pakt haar jas en Emmett roept heel hard “BOE!” Bella vouwt dubbel van het lachen.
Ik kijk haar vragend aan, alsof ze gek is geworden. “Is dit alles wat je kan?” zegt ze net tussen het lachen door. Oh nee, ze gaat hem uitdagen! Ik kijk Bella streng aan, maar ze negeert me volledig. Het is zo hatelijk als Bella me negeert.
“Jij wilt een wedstrijdje?” vraagt Emmett ondeugend Haha, dit gaat leuk worden!
“Emmett dat is niet eerlijk, ik ben niet zo stil als jullie. Maar ik vind het geen probleem als je me probeert te laten schrikken. Het gaat je toch niet lukken.” zegt ze en ze steekt haar tong naar hem uit.
“Uitdaging aangenomen.” zegt Emmett met een enorme lach op zijn gezicht. Dit gaat geweldig worden!
Bella doet de deur open, shit, dat had ik voor haar moeten doen, maar ik was zo afgeleid door Emmetts en Bella's nieuwe strijd dat ik er niet aan had gedacht.
Iedereen staat daar al te wachten en volgens mij dragen zij precies hetzelfde gezicht als mij; shock, maar vooral domheid. Dom dat Bella dit doet, daar zijn we het allemaal mee eens.
Carlisle is de eerste die spreekt “Ik weet niet of jullie nieuwe strijd wel zo slim is. Aangezien de vorige keer Bella's hand gebroken was.” zegt hij. Ik ben het helemaal met hem eens.
“Ah, Carlisle alsjeblieft?” smeekt Bella hem. Wil ze dan echt zó graag dood? Vraag ik me mezelf af.
“Bella, ik weet het echt niet hoor.” twijfelt hij. Ik knik nee achter Bella's hoofd. Ik ben het met je eens zoon, maar Bella wilt dit duidelijk graag. Ik knik nogmaals nee. Ik wil dit niet, Bella gaat niet weer iets breken alleen maar door Emmetts stupiditeit.
“Alsjeblieft Carlisle!” begint Emmett nu mee te doen.
“Emmett, stop hier onmiddellijk mee. Bella gaat niet mee doen. Dadelijk breekt ze weer wat!” fluister ik te zacht voor Bella om te horen. Ah, kleine broertje is een beetje bang voor Bella's veiligheid. “En terecht.” fluister ik nogmaals. Emmett zucht, maar ik weet dat hij doorheeft dat ik wel gelijk heb.
“Nee, dit gaat niet door.” zegt Carlisle streng.
“Waarom niet Carlisle?” vraagt Bella teleurgesteld. “Edward?” vraagt ze en ze kijkt me verwachtingsvol aan.
“Bella, nee. Ik ga dit niet toestaan. Het is te gevaarlijk. De laatste keer brak je je hand. Dit kan niet, je bent geen vampier net als ons.” zeg ik een beetje streng, maar wel duidelijk. Ik wil dat Bella door krijgt dat dit gevaarlijk is.
“Oké.” zegt ze teleurgesteld. Ik zou bijna ingeven door haar verdrietige stem, maar ik weet wel beter, dus ik zeg maar niks en negeer het.
“Klaar om te gaan?” vraagt Carlisle. “Oké, de dagindeling voor vandaag is tot 12 uur allemaal in je eentje. Jullie kunnen ook gaan shoppen of wat anders doen dan dat of het pretpark. Om 12 uur zijn we allemaal weer bij hetzelfde kraampje als de vorige keer zodat Bella kan eten. Dan gaan we samen in het pretpark rondlopen en om 5 uur kan Bella nogmaals eten. Daarna mag iedereen weer zijn eigen gang gaan. Duidelijk?” vraagt hij.
Iedereen knikt van je en we stappen in de auto's op weg naar het enorme winkelcentrum/pretpark.
Als we daar aankomen hou ik de deur voor Bella open. “Wat wil je gaan doen?” vraag ik haar.
“Kan ik eerst wat eten? Ik heb nog geen ontbijt gehad.” vraagt ze blozend. Het is duidelijk dat ze zich nog steeds niet op haar gemak voelt met eten. Ik maak me daar echt zorgen om, want mensen moeten genoeg eten. Anders kunnen ze niet overleven. Dat is bij vampieren wel anders. Het maakt niks uit als we jaren lang niet voeden, we worden er alleen maar zwakker van, maar we kunnen er niet aan overlijden. Uiteindelijk vallen we dan toch wel iets of iemand aan.
“Natuurlijk.” zeg ik vrolijk en ik begin haar naar een winkel te leiden waar ze volgens mij wel goed eten hebben. En ze verkopen er ook koffie, waarvan ik weet dat Bella dat altijd erg lekker vindt in de ochtend. Ook al is het niet echt goed voor haar, want ze kan echt slecht tegen cafeïne. Ze wordt altijd zo hyper daarna, maar soms is het wel grappig. “Wat wil je?” vraag ik aan haar.
Ze denkt even na “Doe maar het brood met ei.” zegt ze twijfelend met een enorme blos op haar wangen. Het staat haar zo prachtig. Ik geef haar een knuffel en sleep haar dan mee naar de kassa om het te bestellen.
Zodra we het hebben gaan we zitten aan een tafel. Bella eet het redelijk snel op vergeleken met de andere keren en we gaan op weg naar wat Bella ook maar wilt doen.

Dus hoe vonden jullie het hoofdstuk? Ik heb het weer eens in Edwards POV gedaan, want dat leek me wel leuk
I love you all! Stay Perfect
Xxx Vote and Comment please?

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.