FanFic.nl

You and me

Deel 8

Ik opende mijn ogen. Het was gisterenavond zalig geweest op het dak en ik had dus ook geweldig geslapen. Naast me lag Joe ook nog lief te slapen. Ik keek naar de klok; 10uur. Ik zou toch niet meer kunnen slapen dus gaf ik Joe nog een klein kusje en liep stilletjes de kamer uit. Beneden zaten mama en mijn zusjes aan tafel (papa was gaan werken). Ik zei goedemorgen en zette me naast Lena aan tafel. Mama deed alsof er gisteren niks gebeurd was en ik had nu geen zin in ruzie dus begon ik er ook niet over. “Wanneer komen je vriendinnen nu eigenlijk slapen?”� vroeg mama. Oohnee! Dat was ik helemaal vergeten! Ik had voor vanavond een slaapfeestje gepland met Daphne en Lies. Met Lies had ik een paar jaar in de klas gezeten en u zouden we elk een andere richting gaan doen (Daphne ging hetzelfde doen als ik) dus probeerden we toch contact te houden door zoals deze slaapfeestjes. En vandaag kwamen Nick en Kevin ook nog. Voor mij kon het helemaal geen kwaad, dan waren gewoon met wat meer, maar ik wist niet wat zij er zouden van vinden. Ik at snel mijn boterham en ging weer naar boven met mijn gsm. Joe was net wakker aan het worden als ik stilletjes op het bed ging zitten. “Goeiemorgen schatje van me.”� Fluisterde ik. “Heb je goed geslapen?”� Met kleine oogjes knikte hij. “Ik heb een vraagje.”� Zei ik. “Vraag maar.”� Ik vertelde hem da ik helemaal vergeten was dat Lies en Daphne vandaag zouden komen, maar dat ik het ook niet kon afzeggen en vroeg hem of hij het erg vond dat ze zouden komen. “Ik vind het niet erg.”� “Ok, dank je, dan is het gewoon een slaapfeestje voor wat meer mensen. Nu nog naar Nick, Kevin, Daphne en Lies bellen om te vragen of het voor hen oké is.”� “Mag ik me douchen?”� vroeg Joe. Ik toonde hem hoe de douche werkte en trok me dan terug op mijn kamer. Ik belde iedereen en het was dan ook gelukkig voor iedereen oké dat we met wat meer zouden zijn vanavond. Na Joe ging ik me douchen en aankleden. Hij wachtte gewoon wat op mijn kamer en tegen de tijd dat we allebei klaar waren was het al middag. Lena en Lore gingen tot morgenmiddag spelen bij een vriendinnetje en mama en papa zouden naar een of andere receptie gaan dus waren pas laat thuis. Met als gevolg dat we de hele avond het huis voor ons alleen hadden.
Een paar uur later: “Deze zijn lekker!”� riep Joe door de winkel me een pak chips in zijn hand. Omdat ik het feestje had georganiseerd gingen mijn ouders ervan uit dat ik ook boodschappen deed. Lies en Daphne kwamen pas na het avondeten, dus hadden we eten voor 4 nodig en dan wat om te knabbelen en te drinken ’s avonds. Sommige mensen keken ons een beetje raar aan als we voorbij kwamen met een karretje vol chips, cola, ijs en nog meer frisdrank en snoep maar daar trokken we ons niets van aan, deze avond zouden we veel plezier gaan maken.
Die avond: DINGDONG “Ik doe open!”� gilde Nick door het huis terwijl Kevin achter hem aanliep. Ze waren hier een paar uur geleden aangekomen. We hadden gegeten en ik had hem verteld over Lies en Daphne waardoor ze nu super nieuwsgierig waren naar mijn vriendinnen. De broers kwamen hijgend bij de deur aan. “Ha, hallo.”� Stamelde Kevin. Lies en Daphne moesten lachen van hun gezichten en glipten de deur binnen naar mij. Ze begroette me met een knuffel en zwaaiden even naar de jongens terwijl ze nog steeds giechelend verder de keuken in liepen. We namen allemaal plaats aan de tuintafel zodat mijn vriendinnen de jongens beter konden leren kennen. Het klikte meteen en het werd een super plezant gesprek. “We hebben nog een verrassing voor jullie.”� Zei Nick terwijl hij naar zijn broers keek. Ze liepen alle 3 naar boven. Ondertussen zette wij wat kaarsen en fakkels in de tuin omdat het al donker aan het worden was. Iets later kwamen de jongens af met 2 gitaren. “Wij gaan jullie een privéconcert geven.”� lachte Kevin. Kevin en Nick namen beiden hun gitaar en liepen naar achteren in de tuin. Ze sprongen soepel op onze grote trampoline en maakten zich klaar. “Heb je iets dat op een micro lijkt? Ik kan niet zingen zonder iets in mijn hand.”� Vroeg Joe. Ik liep naar de badkamer en kwam terug met een deofles. Ik had ondervonden dat dat de perfecte maat was van een micro. Joe nam hem lachend aan en liep ook naar de trampoline. Ik keek naar Daphne en Lies “waar wachten we nog op?”� In een sprintje liepen we naar de trampoline waar ondertussen de jongens de eerste noten van SOS speelden. Daphne, Lies en ik sprongen op en neer, dansten en deden zot op de geweldige muziek van de jongens. Na SOS ging Joe op de rand van de trampoline zitten terwijl Nick en Kevin bleven staan met hun gitaren. Joe begon te zingen: Everytime I think I'm closer to the heart. Hij zong I gotta find you van Camp Rock een super mooi liedje. You're the voice I hear inside my head. Hij ging over naar het refrein en nam nu mijn hand. Hij trok me naar zich toe en terwijl hij verder zong dansten we op het ritme van de muziek. I think i’ve found you... Joe had de laatste regel van het liedje veranderd wat super lief was. Het was een prachtig einde voor het liedje en net voor onze kus. “Woooeeeh!!”� riepen mijn vriendinnen en Nick en Kevin. We losten onze lippen en lachten naar ons publiek. “Hoe lief.”� Zei Daphne lachend. Ik stak spelend mijn tong uit en wou terug naar mijn vriendinnen lopen, maar Joe hield me tegen. “Jij gaat het volgende liedje meezingen.”� “Maar…”� “Geen gemaar, ik heb gehoord dat je kan zingen en je houdt van deze muziek dus laat je gewoon gaan, oké?”� probeerde hij me te overtuigen. “Komaan, wij willen je ook wel eens horen zingen.”� zei Nick. Daphne en Lies waren ook al hevig aan het knikken dus bleef ik bij Joe staan. Kevin speelde de eerste noten van Burning up en Joe begon te zingen. Hij hield de deo/micro schuin en ik zong met hem mee. Ik maakte zoveel plezier dat ik helemaal niet meer dacht aan de zenuwen die door mijn lichaam gingen. Daphne en Lies kwamen bij ons staan en zongen nu ook luidkeels mee. I'm slipping into the lava And I'm trying keep from going under. We maakten super veel plezier en hadden ook niet door dat de buren ondertussen ook in hun tuin aan het luisteren waren naar het concertje. Als het liedje gedaan was hoorden we applaus en wisten dus dat er nog toeschouwers waren. De broers speelden nog When you Look me in the eyes en ze eindigden met Goodnight en goodbye. Al lachend liepen we weer naar binnen. “Wel het was het beste concert dat ik ooit gezien heb.”� Zei Lies. “Dankje, en meid, jij kan zingen!”� zei Nick. “Ja we zitten hier bij een verborgen talent!”� vulde Kevin aan. “Ja tuurlijk…”� zei ik sarcastisch, maar lachend.
Het was ondertussen al laat geworden en we besloten om naar binnen te gaan en films te kijken. Ik zette chips en frisdrank op de salontafel en nestelde me tegen Joe in de zetel. Naast ons kwamen Nick en Daphne zitten en Lies ging in de andere zetel bij Kevin zitten. We keken de ene film achter de andere, maar bij de 4de begon ik zo half in slaap te vallen. Ik schrok terug wakker en zag dat ook Lies op Kevins schouder bijna in slaap lag en dat Daphne en Nick ook moeite moesten doen om hun ogen open te houden. Ik stond moeizaam op en begeleidde iedereen naar mijn kamer. We hadden een hele hoop matrassen, kussens en dekens neergegooid zodat iedereen een goed plaatsje kon vinden. We deden zelfs geen moeite meer om ons om te kleden en vielen allemaal als een blok in slaap.

Rond 11 uur was iedereen wakker, met kleine oogjes maar toch wakker. De ontbijttafel was goed gevuld en een uurtje later vertrokken Daphne en Lies weer naar huis (na het uitwisselen van gsm nummers). Ik keek mijn kamer rond terwijl de jongens achter me stonden. “Het enige wat we nu nog moeten doen, is opruimen.”� Zuchtte ik.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.