Hoofdcategorieën
Home » One Direction » One day at a time [end] » Marry me
One day at a time [end]
Marry me
Paul stopt de auto voor een klein gebouwtje en hij stapt tegelijk met mij uit. Ik kijk om me heen, het beeldschone landschap van Venetië in me opnemend. Het rustgevende uitzicht van het kanaal en het antieke beeld dat het een ouderwets en romantisch gevoel geeft. Een zucht van gelukzaligheid verlaat mijn mond en ik kijk het kanaal over, naar de gondels kijkend. Paul komt naast mij staan en kijkt me met een glimlach aan. 'Mooi hè?' Ik knik, een glimlach op mijn gezicht terwijl ik mijn jas uittrek en hem over mijn arm hang. 'Kom, dan breng ik je naar de jongens.' Naast elkaar lopen we een smal trappetje af, richting de plek waar je op de gondels stapt.
Een gondel vaart aan en mijn ogen ontmoeten die van een lachende Zayn. Een zwarte hoed siert zijn gezicht en ik grinnik. ‘Staat je goed hoor.’ Hij lacht en steekt zijn hand uit. Ik neem zijn hand aan en stap voorzichtig op de gondel. Hij wiebelt een beetje en ik houd Zayn stevig vast. 'Voorzichtig, we willen je kleren niet nat hebben.' Ik giechel en zit op het bankje. Zayn ploft naast me neer en de man brengt de gondel in beweging. Een oprechte glimlach op zijn gezicht. Met een bewonderende blik kijk ik om me heen. De huizen langs de kade, de lokale inwoners die vrolijk langs marktkraampjes lopen, een paar vertederde fans die ons nakijken. 'Waar zijn de jongens?' Ik draai me naar hem om en hij grijnst. Oke? 'Ze komen zo, love.' Ik haal mijn schouders op en knoop mijn jas open. Hij glijdt van mijn schouders af en zayn neemt mijn jas. Hij vouwt hem op en legt hem achter ons.
Met mijn hoofd leun ik tegen Zayn's schouder. Een gelukzalig zuchtje verlaat mijn mond en hij draait zijn hoofd naar me toe. 'Heb je het naar je zin?' Ik kijk op en knik. 'Het is zo mooi hier.' Hij knikt instemmend terwijl we onder een andere brug varen. Ik voel hoe Zayn langzaam opstaat en kijk hem verward aan. Hij glimlacht en kijkt naar een plek achter me. Ik draai me om en zie twee gondels aan beide kanten aankomen. Mijn ogen vormen zich tot spleetjes terwijl ik kijk naar de gondels die steeds dichterbij komen. Een glimlach vormt zich op mijn gezicht als ik de rest van de jongens zie. Harry en Louis op een gondel, hun vingers verweven. Ze glimlachen naar me en mijn gezicht laat dezelfde lach zien. Mij ogen dwalen af naar de andere gondel en daar staan Niall en Liam. Een frons vormt zich op mijn gezicht wanneer ik een gitaar in Niall's handen zie. 'Zayn, waarom heeft Niall zijn gitaar mee?' Hij lacht alleen en de gondels van de jongens varen achter die van ons. Die van Harry en Louis links, en die van Nialler en Liam rechts. Ik kijk op en zie Zayn Niall een klein knikje geven. Het zachte geluid van de gitaar dringt mijn oren binnen en ik glimlach. Ik herken de melodie en bloos. Het liedje dat draaide op de dag dat we elkaar ontmoetten. Nou ja, ontmoetten? Ik werd meer gebruikt als menselijk schild. Ik grinnik zachtjes en kijk op. Zayn grijnst. Hij weet dat ik het me herinner. Hij schraapt zijn keel en begint zachtjes te zingen.
They says two wrongs are never right
but nothing’s final.
A thousand thoughts
a million fears and still a smile.
When you run to fast
to never see the colors of every memory.
Slow down the world
live another day.
I remember how it used to be.
Out there chasing cars and broken dreams.
I told myself, “don’t look back, this is your life.”
Someday I’m gonna fall in love for the first time.
I remember every piece of me.
Everything was perfect and complete.
So I’m gonna take it.
One day at a time, one day at a time.
I wouldn’t change a single thing,
that I believed in.
A second chance of circumstance
is all I needed.
What seemed to fit wasn’t meant to be,
so I’m keeping every memory.
Slow down the world,
live another day.
I remember how it used to be.
Out there chasing cars and broken dreams.
I told myself, “don’t look back, this is your life.”
Someday I’m gonna fall in love for the first time.
I remember every piece of me.
Everything was perfect and complete.
So I’m gonna take it.
One day at a time, one day at a time.
Een traan glijdt naar beneden en ik kijk in zijn bruine ogen. Hij geeft me een bemoedigende glimlach terwijl de laatste tonen wegsterven. Hij zakt neer op één knie en legt zijn hand op mijn knie. 'Yasmine..' begint hij, en ik slik. Ik hoop dat hij niet onze slechte dagen gaat aansnijden. 'Ik weet niet hoe ik dit moet doen... en eerlijk gezegd hoop ik dat het liedje het grootste werk heeft gedaan.' Een zachte giechel verlaat mijn mond. 'De eerste dag dat ik je misschien heb gebruikt als een schild in de Forever21. Het rokje dat je nu draagt heb je die dag gehaald.' Hij glimlacht en ik kijk naar mijn rokje. Hij heeft nog gelijk ook. 'Ik weet nog dat je me vroeg of je mijn naam nog te weten zou krijgen. Toen ik je het berichtje stuurde en je reageerde, kon mijn geluk niet op. Yasmine, je hebt mijn leven verandert en ik heb geen spijt van een enkel moment. We hebben zware tijden gehad, maar ook zulke mooie.' Meer tranen glijden naar beneden en hij haalt ze zachtjes weg met zijn duim. Met zijn andere hand glijdt hij in zijn achterzak en ik voel hoe mijn adem stokt in mijn keel. Zou hij dan echt?
Een fluwelen doosje licht in zijn hand en ik sla mijn hand voor mijn mond. Hij opent hem en vertederd kijk ik naar de prachtige ring erin. 'Dus, Yasmine Widdow, will you marry me?'
Reacties:
Awe, lief hoor
Heel mooi einde, en vooral mooi geschreven!
Jammer dat het nu voorbij is.. Je hebt het heel goed gedaan
Ben benieuwd naar de epiloog.
-xxx- lotte
AHWW SO CUTTEEE
EN DAT LIEDJE IS VAN HOLLYWOOD HEIGHTS
Sorry moest ik ff zeggen, ik was toen dit verhaal begon namelijk best wel verslaafd aan Hollywood Heights en toen ik de titel van dit verhaal zag dacht ik: hmm, interessant....
En toen wilde ik gelijk het verhaal lezen, want ik was best nieuwsgierig
En ik ben heeeeel blij dat ik dat toen had gedaan, want dit verhaal is echt... AMAZING!
XXXXXXXXXXX