FanFic.nl

Onverwachte liefde

Verliefd

Wauw. Dat is het enige dat Legolas kan denken terwijl hij door de gangen loopt. Hij is zo vrolijk dat hij begint te fluiten. Zodra hij bij de ziekenboeg aankomt zoekt hij meteen naar Relina, hij vind haar in het kamertje waar de zusters altijd zitten te eten.
‘Reline, je bent geweldig,’ zegt Legolas terwijl hij Relina een knuffel geeft. De vrouw begint te lachen.
‘Het etentje is dus goed gegaan?’ vraagt ze dan.
‘Ja het was geweldig en het drankje werkte perfect. Ik bloosde helemaal niet, Aragorn wel, zo schattig.’
‘Waarom moest de jonge heer blozen? Dat heb ik nog nooit gezien,’ zegt Relina verbaast. Legolas verteld over de grapjes van Elladan en Elrohir en Relina moet lachen.
‘Die jongens weten het altijd iedereen aan het lachen te krijgen, zelfs Elrond. Die man is vaak zo serieus dat je denkt dat hij niet meer weet hoe je moet lachen, maar niemand kan dat blijven in de buurt van zijn jongens. Hoe was het verder gegaan na die opmerking waardoor Aragorn moest blozen?’
‘Elladan en Elrohir bleven de hele tijd grapjes maken heer Elrond deed vaak mee. Aragorn bleef een beetje blozen, maar na een tijdje deed hij ook vrolijk mee, het was super gezellig,’ verteld Legolas en hij glimlacht tijdens het terug denken.
‘Mooi dat het zo goed gegaan is. Maar er is nu weer werk aan de winkel dus zet je grote liefde even uit je hoofd,’ zegt Relina plagerig terwijl ze de ziekenboeg inloopt. Legolas moet lachen en volgt haar. Ze beginnen de gewonde elfen te verplaatsen naar de grote zaal van de ziekenboeg en ruimen daarna de bedden op. Legolas werkt hard, maar Aragorn blijft toch in zijn hoofd zitten. Als de zon al onder is en de andere zuster naar hun kamers blijven Legolas en Relina nog praten in de ziekenboeg. Na een tijdje binnen gezeten te hebben stelt Legolas voor om nog even buiten een rondje te lopen. De maan schijnt helder door de bomen heen en de sterren staan duidelijk zichtbaar in de zwarte nacht. Legolas trekt zijn schoenen, die hij had aangetrokken voor het eten, uit terwijl ze over het zachte mos lopen.
‘Weet jij waarom de vloer in het huis lijkt op de mos hier? Ik vergeet het heer Elrond steeds te vragen.’ Relina moet lachen om de vraag.
‘Elfen hebben betere oren dan mensen en dwergen, dat weet je vast wel, maar mensen en dwergen vergeten dat nog wel eens. Als er gasten zijn bij heer Elrond dan maken ze vaak veel geluid als ze door het huis lopen en daarom heeft heer Elrond deze vloer laten maken, zo word het geluid gedempt,’ legt Relina uit.
‘Aah, dat is best slim en logisch ja. Ik vind het heerlijk, ik wou dat mijn vader dat ook bij ons had laten maken.’
‘Je kunt het heer Thranduil altijd nog vragen, maar jullie krijgen niet zoveel bezoekers als wij hier.’
‘Klopt, maar,’ begint Legolas, maar Relina loopt opeens weg. De jonge elf loopt verbaast achter haar aan.
‘Relina, is er iets?’ vraagt hij als hij bij haar staat, verscholen achter een boom.
‘Shhht,’ zegt Relina zachtjes en ze drukt haar vinger tegen haar lippen als in een gebaar van stilte. Dan trekt ze Legolas naast zich achter de boom. Ze staan daar zo een tijdje en Legolas wil net weer gaan vragen wat er is als er twee elfen de bocht om komen. Legolas had ze al wel horen aankomen, er lopen wel meer elfen buiten rond deze avond. Als ze dichterbij komen ziet Legolas dat het twee mannen zijn, ouder dan hij en ook ouder dan de zoons van heer Elrond. Een van de elfen herkent hij als een van de mannen die in de ziekenboeg had gelegen, de andere heeft hij nog nooit eerder gezien. Zoals alle elfen zijn de mannen knap en hebben ze lang haar dat door de wind zachtjes achter ze aan golft terwijl ze langs lopen. Legolas denkt eerst dat de elfen niet door hebben dat hij en Relina achter de boom staan, tot ze net voorbij hen zijn gelopen en een van de elfen zich omdraait.
´Legolas, wat doe jij daar?’ vraagt de elf verbaast als hij de jonge elf achter de boom ziet staan. Het is de elf uit die ziekenboeg, Xevier. Zijn roodbruine haar heeft lichte krullen en hangt tot over zijn gespierde schouders. De andere elf draait zich nu ook om, ook zijn haar is roodbruin. Waarschijnlijk broers, denkt Legolas, want ook de gelaatstrekken van de elfen komen overeen. Legolas stapt achter de boom weg en loopt naar de elfen toe. Als Relina daarna achter hem aanloopt, langzaam en met haar hoofd naar beneden, kijken de elfen nog verbaasder.
‘Relina? Wat doen jullie daar?’ vraagt Xevier verbaast.
‘Relina was mij aan het uitleggen welk deel van een boom je kunt gebruiken voor medicijnen,’ zegt Legolas snel. Dit heeft Relina inderdaad ook gedaan, twee dagen geleden.
‘Ah, natuurlijk, je helpt nog steeds in de ziekenboeg dus?’ Legolas knikt bevestigend.
‘Zolang Aragorn nog niet helemaal hersteld is kunnen we nog niet gaan trainen en ik besteed mijn tijd graag nuttig.’
‘Daar heb je helemaal gelijk in. Kijk deze instelling kunnen wel meer jonge elfen gebruiken he,’ zegt Xevier dan tegen de andere elf.
‘Inderdaad. Ik ben Renier, Xeviers broer. Jij bent dus de zoon van Thranduil,’ zegt Renier en hij geeft Legolas een hand.
‘Dat klopt, aangenaam kennis te maken,’ antwoord Legolas en hij schud de elf zijn hand.
‘Insgelijks, maar helaas hebben we geen tijd voor een praatje. Wij hebben zo de wachtronde.’
‘Oke, succes met de ronde,’ zegt Legolas.
‘Tot later Legolas, Relina,’ zegt Xevier en de mannen lopen weg. Zodra ze buiten gehoorsafstand zijn draait Legolas zich naar Relina.
‘Waarom deed je dat?’ Relina kijkt op, haar gezicht is nog lichtjes rood van het blozen.
‘Je vind een van die mannen leuk he,’ concludeerd Legolas dan. Relina knikt.
‘Xevier?’ vraagt Legolas. Hij herinnerd zich dat Relina tijdens het werken in de ziekenboeg veel minder vaak naar hem ging dan naar de andere gewonden en als ze naar hem toe ging werd ze zenuwachtig. Relina knikt weer.
‘Weet hij dat?’
‘Nee, ik durf het hem niet te zeggen. Hij ziet mij toch niet staan.’
‘Natuurlijk wel, hij zag je net ook achter die boom,’ zegt Legolas plagerig en Relina moet lachen.
‘Jij hebt mij geholpen dus laat mij jou nu helpen,’ zegt hij daarna en hij slaat een arm om Relina’s schouders. Zo lopen ze verder, pratend over hoe Relina haar liefde voor Xevier kan tonen. Zodra Legolas eindelijk in bed ligt zit er niks anders dan liefde in zijn hoofd en valt hij met een glimlach op zijn gezicht in slaap.

Reacties:

Andrea zei op 13 mei 2014 - 22:54:
Ook ik bied mijn excuses aan: sorry voor mijn late reactie, maar de laatste twee maanden waren veel te druk :o Onverwachte liefde blijft gewoon goed ^^ Fantastisch trouwens dat er nog méér liefde in de lucht hangt

RivLovee zei op 27 maart 2014 - 14:59:
Sooooooorrryyy dat ik zoo laat reageerde! En die lange tijd, dat maakt dit weer helemaal goed

narcissa zei op 24 maart 2014 - 19:41:
Die foto van die vloer is idd, net de vloer uit je verhaal, geniaal. Relina is echt schattig als ze verliefd is. en hopelijk Legolas komen hij en Aragorn snel nader tot elkaar. en relina en Xevier natuurlijk.
weer een prachtig hoofdstuk, dit maakt het lange wachten weer helemaal goed!!
snel verder,
want dit was prachtig