FanFic.nl

Courage • Thorin Oakenshield

Hoofdstuk 1

De dagen die gepasseerd waren, ontgingen haar door de duisternis waarin ze werd vastgehouden. Ze had haar tijdsbesef verloren. De enige levende wezens die ze hier had gezien, waren de aardmannen die haar eens in de drie dagen van brood en water voorzagen, hoewel beide eigenlijk die naam niet mochten dragen. Het brood dat ze at, zou thuis nog niet aan de wilde dieren worden gegeven en het water was nog te onzuiver om de planten mee te besprenkelen. Toch klaagde Alyssae niet, want het was alles wat ze had. Alles wat haar op de been hield.
Dat én haar wilskracht. Het onvermogen om op te geven, al leek alle hoop vervlogen. Hoewel ze hier werd vastgehouden voor losgeld – naar ze aannam – wist ze dat het jaren kon duren voordat de aardmannenkoning in contact kon treden met haar volk. Maar ze moest volhouden tot dat moment. Al duurde het een halve eeuw.

Hoewel het een wilde gok was, vermoedde Alyssae dat er twee maanden verstreken waren sinds de aardmannen haar in het bos overvielen. Ze had gewoon haar wekelijkse ommetje gemaakt om van de schone natuur te genieten en haar gedachten op een rijtje te zetten. Gedachten aan Thranduin, haar minnaar. Althans, dat zou hij moeten worden. Vader had haar laten weten dat hij hem uitverkoren had haar te huwen en omdat Thranduin geen onaardige elf was, had ze toegestemd. Hij was een elfenprins uit het Zuiden en ze had hem pas drie keer ontmoet, maar er was een zekere klik tussen hen geweest en Alyssae wist dat ze het minder goed had kunnen treffen. Hoe zou hij zich onder de situatie voelen? Zou hij naar zijn verloofde op zoek zijn? Of had hij haar al opgegeven? Ze kromp een beetje in elkaar bij die gedachte. Het zou vreselijk zijn als de anderen haar opgaven, terwijl zij zich vastklampte aan ieder sprankje hoop. Hoop om bevrijd te worden uit dit duistere hol.

Reacties: