FanFic.nl

Mister Dangerous|| Liam Payne [Afgerond]

11~Pushed to hard

De rest van de week verloopt redelijk rustig. Natuurlijk doet Liam af en toe wel wat vervelend, maar ik heb hem altijd tegengas gegeven. Langzaam raakt hij er geïrriteerd door, denk ik, maar ik ben niet van plan om ermee te stoppen. Natuurlijk vangt Malika zijn irritatie ook wel op en ze waarschuwt me voortdurend, wat ik erg aardig van haar vind. Desalniettemin ben ik niet van plan om te stoppen. Noem me koppig, maar ja. Dit is wat ik ga doen. Uiteindelijk is het dan vrijdag, de dag waar ik zo naar heb uitgekeken.

‘Wakker worden, love,’ mompelt een stem zachtjes. Ik kreun en draai me op mijn buik, waarna ik mijn gezicht in de kussens duw. ‘Laat me met rust, pap,’ mompel ik slaperig. ‘Ik ben je pa niet,’ fluistert de stem. De adem van de spreker strijkt over mijn oor en ik ril. Dan pas dringt zijn zin door me door en schiet ik overeind, ogen groot. ‘Wie wat waar hoe wat?!’ Mijn hoofd schiet ruw heen en weer, de kamer scannend met mijn ogen. Dan valt mijn blik op het lichaam van iemand die ik hier niet had verwacht. Langzaam groeien mijn ogen nog groter, totdat ik het idee heb dat ze uit mijn kassen gaan vallen. ‘Wat de fuck doe jij nou weer hier?!’ Mijn stem groeit harder totdat ik het laatste woord schreeuw. Voordat ik het weet knalt mijn deur open en kijkt mijn vader me verward aan. ‘Liefje, waarom reageer je zo? Is het niet fijn en ongelofelijk lief dat je vriendje je wakker komt maken?’ Met een klap klem ik mijn kiezen op elkaar, waarna ik woedend tegen mijn vader uitval. ‘Hij is NIET mijn vriendje!’ schreeuw ik woedend, ‘dit is de lul waar ik jullie op de eerste avond over vertelde!’ Mijn vader trekt zijn wenkbrauw op. ‘Wie?’ Ik grom en hij draait zich snel om, wetend dat hij maar beter kan vertrekken voordat ik hem iets aan doe. ‘Weet je, een grommende Jade is best hot.’ Met een ruk van mijn hoofd kijk ik hem aan. ‘Jij. Niet praten.’ Hij lacht en ik klim mijn bed uit, blij dat mijn pyjama bestaat uit een zwarte tank top en een kort broekje met luipaardenprint. Diep adem ik in en uit, waarna ik me weer richting mijn zogenaamde vriendje draai. ‘Waarom heb je in hemelsnaam tegen hem gezegd dat je mijn vriendje bent?! Je weet dondersgoed dat ik je haat!’ bijt ik hem toe. Hij grijnst en gaat op mijn bed liggen. Gruwelend kijk ik hem aan. ‘Haal je lichaam onmiddellijk van mijn bed af.’ Hij drukt zich op op zijn ellebogen en houdt zijn hoofd een beetje schuin, grijnzend. ‘Oh babe, we weten alle twee dat je me maar al te graag in je bed wilt.’ Ik kokhals bij zijn woorden. ‘Gadverdamme. Je bedoelt het zeker andersom? We weten namelijk allemaal wat de oh zo beroemde Liam Payne met alle meiden doet.’ Hij spant zijn kaak en klemt zijn kiezen op elkaar. ‘Neem. Dat. Terug.’ Nep-geschokt leg ik mijn hand op mijn hart. ‘Och, heb ik de kleine lieve Liam gekwetst?’ Ik pruil naar hem en grijns dan. Boos springt hij op en beent naar me toe. Angstig neem ik een paar stappen achteruit, waarna hij me tegen de muur aandrukt. ‘Neem. Dat. Terug,’ zegt hij nog een keer. Zijn bruine ogen zijn overgenomen door het zwart en ik weet dat ik fucked ben. Dit keer ben ik te ver gegaan.

Liam James Payne

Woedend kijk ik naar het meisje tegen de muur, een rode waas voor mijn ogen. Haar onderlip trilt zachtjes, maar haar ogen staan vastberaden, hoewel er langzaam scheurtjes inkomen en de angst naar binnen sijpelt. ‘Neem dat terug,’ zeg ik nog een keer. Het komt eruit als een laag gesis en ik zie haar toneelstukje breken. De angst heeft nu de overhand en haar onderlip trilt harder, terwijl er langzaam tranen in haar ogen komen. ‘N-nooit,’ zegt ze toch. Boos duw ik haar harder tegen de muur, mijn lichaam dichter tegen die van haar drukkend. Mijn arm druk ik tegen haar keel en ik zie haar problemen hebben met haar ademhaling. ‘Neem het terug!’ blaf ik haar toe. Langzaam opent ze haar mond. ‘H-het spijt me,’ zegt ze moeilijk. Ik verplaats mijn beide handen naar de muur en dankbaar neemt ze een hap lucht. Nog steeds kijken we elkaar aan en ik grijns. ‘Nu zie je wat ervan komt als iemand tegen me ingaat, love. Stop je er nou mee? Anders ben ik bang dat het wat ruwer wordt dan de gebeurtenis secondes geleden.’ Ze blijft stil en staart me aan, langzaam bouwt de spanning zich op. ‘Nee,’ zegt ze dan. Ik grom en duw haar zo mogelijk nog verder tegen de muur. ‘Weet je het zeker, love?’ Ze knikt en ik bal mijn vuist, waarna ik er hard mee tegen de muur sla. Ze krimpt ineen en slaakt een geluidje van angst. ‘Liam –a-alsjeblieft. ‘ Woest staar ik haar aan, dan draai ik me met een ruk om en been haar kamer uit, waarna ik het huis verlaat en richting de loods loop.

Zodra ik de loods binnenstorm, neemt iedereen een stap bij me vandaan. Ze weten dat ze nu niet bij mij in de buurt moeten komen, tenzij ze een klap willen hebben. Ik been naar mijn kantoor en stomp naar binnen. Snel trek ik een joggingbroek aan, grijp een flesje water en pak mijn bokshandschoenen op, waarna ik het kantoor/huis verlaat en richting een van de uithoeken van de loods loop. Deze is ingericht als een soort gym, met verschillende apparaten, een ring en een paar boks zakken. Zodra ik bij een van de boks zakken sta zet ik het flesje water op de grond en trek de handschoenen aan. Snel strek ik mijn armen en breng dan mijn vuist naar de zak.

Jade Maria Tearly

Trillend zak ik door mijn benen en trek mijn knieën naar mijn kin. Huilend verberg ik mijn gezicht tussen mijn knieën en verberg mijn vingers in mijn losse haar. Waarom waarom waarom spookt er alleen maar door mijn hoofd. Waarom ging ik zo ver, waarom. Zachtjes snik ik weer en ik voel de tranen langs mijn wangen lopen. ‘Liefje?’ klinkt er voorzichtig. Als ik opkijk zie ik mijn vader me medelijdend aankijken. ‘Wil je erover praten?’ Ik schud mijn hoofd. ‘Ga maar gewoon even weg. Ik wil alleen zijn.’ Twijfelend kijkt hij me aan, maar draait zich dan om en loopt weg. Trillend zucht ik en leun met mijn hoofd tegen de muur. Keer op keer speelt Liam’s gezicht door mijn hersens. De woede die in zijn ogen zichtbaar was, de klap tegen de muur. Zijn lichaam tegen het mijne. Ik ril en zucht weer, waarna ik mezelf voorzichtig omhoog duw. Een stap vooruit zettend adem ik diep in, om me vervolgens om te draaien. Mijn ogen schieten meteen naar de plek waar Liam’s vuist terecht kwam. Trillende vingers breng ik omhoog en ik breng ze naar de plek. Een kuil is voelbaar en hoewel ik nog steeds bang ben, voel ik ook bewondering. Hij moet sterk zijn, erg sterk om zoiets voor elkaar te krijgen. Dan schieten mijn ogen naar de klok en ik zie dat ik nog tien minuten heb voordat Malika en de rest me op komen halen (we hadden het eerste uur vrij). Ik besluit om een douche te nemen en dan te gaan aankleden, waarna ik fris en fruitig (en bang) naar school kan.

Reacties: