FanFic.nl

One shots

James Potter

De leerlingenkamer van Griffoendor is bijna helemaal uitgestorven. De meeste leerlingen zijn al naar bed, zodat ze de volgende morgen vroeg op kunnen staan, want dan is er weer een uitje naar Zweinsveld. Er zitten alleen een paar ouderejaars die alvast huiswerk maken, een potje Knalpoker spelen, een beetje hangen op de fauteuils, of zoals James diep in gedachten zijn. In zijn gedachten verzonken staart hij naar de haard, die nog na smeult. Hij denkt enkel aan haar, ze is zo perfect. Ze heeft de mooiste ogen die hij ooit heeft gezien. En haar mooie rode lokken, waar hij zo graag doorheen zou willen strelen. Daarbij is ze ook nog eens lief, slim en grappig. Alleen is er één minpuntje, Lily ziet hem helemaal niet staan. Ze heeft zelfs een grondige hekel aan hem, althans ze doet alsof ze hem niet mag, maar James weet wel beter. Ze wilt het gewoon niet toegeven. Hij ziet heus wel dat ze vaak naar hem kijkt, en dat ze rood aanloopt als hij voorbij komt. Ja, Lily Evers zag hem, James Potter, heus wel zitten. Hij wilt het haar zo graag vragen, of ze met hem morgen mee naar Zweinsveld gaat. Alleen heeft hij haar al zo vaak gesmeekt, waarom zou ze nu wel mee willen?
Hij slaakt een diepe zucht en besluit maar naar bed te gaan, al dat piekeren heeft toch geen zin.
'Truste jongens,' mompelt James tegen zijn vrienden.
'Jaja, droom maar fijn over je Lily,' zegt Sirius grijnzend. James geeft Sirius een stomp, waardoor Sirius boven op Remus belandt.
'Ja, en slaap jij maar zacht bij je Remusje,' grijnst James nu ook, en hij loopt de trap op naar de slaapzaal.

Lily POV

Ze ligt op haar rug, in het bed naar de duisternis te staren.
Hij vroeg haar altijd, maar nu niet. Waarom toch? Ze heeft hem altijd afgewezen, gezegd dat hij het wel kon vergeten. Dat zij nooit, maar dan ook nooit met hem wat leuks zou gaan doen. Ze heeft er spijt van, het slaat allemaal nergens op. Waarom wijst ze hem af, terwijl hij de liefde van haar leven is? Gaat dat bij iedereen zo? Of is zij de enige debiel die het weigert om met haar geliefde te zijn? Het is allemaal zo ingewikkeld, en toch ook weer niet. Ze kan ook gewoon ja zeggen, en gelukkig met hem zijn.

James POV

Het is zaterdagochtend, Zweinsveld! James springt uit bed en raapt wat kleding van de grond. Hij poetst zijn tanden en doet een poging tot het kammen van zijn haar. Hopeloos, het blijft een warrige boel. Hij grijnst naar zijn spiegelbeeld, vandaag gaat hij het weer proberen. Vandaag zal het lukken!
Hij sprint de trap af en neemt de snelste route naar de Grote Zaal. Daar aangekomen ploft hij naast Sirius neer.
'Hey, heb jij misschien L...'
'Lily, ja, die is in de bieb,' onderbreekt Sirius hem met volle mond, waardoor er stukjes ei met spek worden rondgesproeid.
'Huh, hoe wist je dat ik...' maar James kan zijn zin weer niet afmaken, die deze keer door Peter wordt onderbroken.
'Kom op Gaffel, IEDEREEN weet dat jij alleen maar aan Lily kan denken.'
'Mm, nou ja, dat is geen geheim nee,' zegt James grijnzend.
'Maar dan ga ik nu naar de bieb.' En hij spurt weg.
'Ik ben benieuwd of hij de bieb kan vinden, aangezien hij er nooit komt,' lacht Remus. En even later liggen ze alle drie in een deuk, terwijl de rest van de Griffoendor tafel ze raar aankijkt.

James loopt door gangpaden tussen de boekenkasten om zich heen te kijken.
Dan ziet hij haar, ze staat aan het einde van de laatste kast, met een dik boek in der handen.
'Hey Lily' zegt hij plots, terwijl hij achter haar staat. Lily laat verschrikt het boek vallen en wilt het boek oprapen, wat James net ook van plan was. Haar hand raakt de zijne, en ze loopt rood aan.
'Hier' en James geeft haar glimlachend het boek aan.
'Ehm, bedankt,' mompelt Lily, met nog steeds een hoofd als een tomaat.
Ze wilt zich weer omdraaien, maar dan houdt James haar tegen.
'Lilz, wacht even. Ik wil je wat vragen. Zou je, misschien,... met mij naar Zweinsveld willen vandaag?' hakkelt James, afwachtend op het moment dat ze hem afwijst, of hem een dreun verkoopt met haar boek. Maar dan, tot zijn grote verbazing, verschijnt er een glimlach op haar gezicht en ze knikt.
'Ja, dat lijkt me gezellig. Zullen we dan nu gaan?' vraagt ze. James staat nog steeds met zijn mond open, vol verbijstering.
'Je vangt vliegen,' zegt Lily droog en dan pakt ze zijn hand en sleurt hem mee, de bibliotheek uit, op naar Zweinsveld.

Ze had ja gezegd, ze had ja gezegd! Hij kon het wel uitschreeuwen van geluk, wat hij ook deed, van binnen. Nu liep hij, na al die jaren, samen met Lily Evers in Zweinsveld. Vol met vreugde en een maffe grijns op zijn gezicht.

Reacties: