Hoofdcategorieën
Home » Lord of the Rings » Lirael » 6. Isobel + Gimli
Lirael
6. Isobel + Gimli
Het paard duwde haar zachte neus tegen zijn hals, maar de jongen reageerde niet. Hij lag roerloos in het zand en bewoog niet. Ze bleef bij hem waken, zo lang als dat nodig was. Ze zakte door haar benen en zorgde ervoor de jongen tegen haar aankwam te liggen, zodat hij beschermd werd door de warmte van haar vacht. Hij mocht haar dan wel gestolen hebben, ze was hem trouw en ze wilde hem met haar leven beschermen als dat nodig was.
Hij keek hoe het inktzwarte paard dampend van het zweet op de grond lag. Het bloed dat uit de wond op de achterhand van het paard bloede nog altijd. Ergens had Gimli het gevoel dat het paard de volgende ochtend niet ging halen. Hij hurkte naast het dier neer en streelde de warme klamme vacht. Hij speurde zijn omgeving af naar een spoor van de Legolas die opzoek was naar kruiden waarmee hij Ischa kon redden. Gimli die geen verstand had van geneeskrachtige kruiden was er van overtuigd dat niets het arme dier kon redden. Hij had een hekel aan paarden, ze waren hem veelte groot. Maar nu Isscha hen zo ver had gebracht moest hij toegeven dat hij om het paard gaf. En dat hij het eigenlijk best wel erg zou vinden als het paard niet meer bij hen was. Hij schrok op toen Legolas naast hem opdook. Het verbaasde hem nog altijd dat de elven zo lichtvoetig waren en geen geluid leken te maken wanneer zij liepen.
'Heb je je kruiden kunnen vinden?' vroeg Gimli aan zijn vriend. De elf draaide zijn gezicht naar hem toe. Het stond somber en tegelijkertijd ook strak.
'Nee, helaas groeit er hier in de buurt niets dat Ischa kan helpen'
'Dan zijn we verloren' zei Gimli treurig. 'Ik bedoel wat moeten we zonder dat paard'
'Te voet verder gaan' antwoordde Legolas. Het zwarte paard hief zijn hoofd op en keek met doffe doodse ogen naar twee vrienden. Zijn afscheid bedacht Gimli zich. Het ranke hoofd van het elvenpaard zakte weer op de grond. Het was over hun vervoersmiddel was er niet meer. Dapper had hen zo ver gereden en nu was hij dood. Nu was het over. Gimli zuchtte en keek naar het verdriet van Legolas. Gimli stond op en liep een stukje van het paard vandaan. Hij moest Legolas en Ischa even alleen laten. Hij wandelde over de grote vlaktes en slaakte even een diep zucht. Hij wilde niet lopend verder vluchten voor de vechtend elven en dwergen. Zijn benen waren kort en dik en konden de snelle passen van Legolas met moeite bij houden. Maar dat was nu nog niet van belang. Hij liep nog altijd door niet wetend waar hij eigenlijk heen ging. Waar de weg hem bracht. Hij bleef even staan voor een grot, met een beetje geluk was de grot onbewoonde en konden hij en Legolas er overnachten. Dapper liep het de grot in. Al snel hoorde hij woeste kreten in een afschuwelijke taal. Orks, dacht hij. Zo snel als zijn korte beentjes hem konden dragen, rende hij terug naar Legolas. Die opgestaan was en een pijl uit zijn koker trok. Gimli kwam slippend voor de elf tot stilstand.
'Heb je ze ook gehoord?' vroeg hij. Legolas keek waakzaam om zich heen. Zonder antwoord te geven op Gimli vraag. Gimli nam er maar genoeg mee, dat dat betekende dat Legolas de orks ook had gehoord. Glimi ging naast de elf staan en trok zijn bijl. Nog even dan waren de orks hier. Gimli kon hun luide stampende voetstappen nu goed horen, ook hun afschuwelijke stemmen werden steeds luider. De eerste wargs kwamen al aan gerend al leken ze geen van alle oog te hebben voor de dwerg en diens vriend. Ze liepen en zelfs met een grote boog voorbij.
'Vreemd' mompelde Legolas. Na de wargs volgde de orks. Ook zij renden hen voorbij. Op een na, die bleef staan en Gimli en Legolas met een woeste blik aan staarde.
'Hebben jullie ook iets maken met hem?' Kraste de ork. Gimli die geen flauw idee had wie die hem was. Merkte aan de stem van de ork dat deze doodsbang was voor de hem.
'Ja, zeker' zei hij daarom 'En als je nu niet snel weg gaat, sturen we hem op je af'
De ork bleef echter staan en riep zijn groep bij zich. De andere orks en de wargs kwamen weer terug gesneld. Hun pijlen in de aanslag.
'Ik stuur hem op jullie af!' riep Gimli zwaaiend met zijn bijl. 'Pas maar op, hij vermoord jullie'
De orks leken geen aanstalte te maken om weg te gaan. Blijkbaar waren ze toch minder bang voor de hem als Gimli aanvankelijk dacht. Enkele orks vielen op de neer. Gimli keek naast zich en zag dat Legolas zijn boog richtte op de orks, die gesproken had. Waarschijnlijk had hij de andere orks ook al neer gehaald.
'Waar is hij dan!' riep de Ork net voordat hij dood op de grond neer viel. Omdat Legolas pijl hem recht in zijn hart getroffen had. Nu begonnen ook de vorige orks pijlen af te vuren. Lag aan Gimli of waren die orks echt zo traag van begrip? De pijlen schoot om hun oren. Legolas ontweek ze lenig. Terwijl Gimli als een lompe koe, probeerde zoveel mogelijk pijlen af te vuren en daarbij ook nog eens zo veel mogelijk orks. Richting de grond te werken.
'Jullie zijn een dwerg en een elf?' zei een van de orks verbaast. 'Jullie hebben onze rust verstoord met jullie oorlog'
'Wij twee voren alleen oorlog met orks' zei Gimli terwijl hij uitdagend naar de ork keek. 'en ik weet niet of het je opgevallen is maar je bent de enige die nog leeft'
De ork keek om zich heen. De andere orks lagen inderdaad allemaal op de grond. Dood. Want geen van hen leek nog te ademen. Voordat de ork op Gimli kon reageren, had diens bijl al doel getroffen en viel de ork gillend neer.
'We zijn een geweldig team vriend,' zei Gimli.
'Ach' mompelde Legolas.' zo slim waren ze nu ook weer niet. Ik vraag me af wie die hem was?'
'Ik ook' zei Gimli. 'Want ze waren doodsbang toen ze aan kwamen. Waarschijnlijk hadden ze net met de hem aan de stok gehad'
'Of ze hebben van andere gehoord tot wat de hem in staat is' lachte Legolas.
'Wie weet' antwoordde Gimli.
Reacties:
Oeh wie is hem...wie is hem....
toch niet?
Nee dat zal toch niet?
Top hoofdstuk!
Jij zegt niet veelzeggend...ik zeg: Super veelzeggend!
Top gedaan!
Prachtig, aan de ene kant wordt Lirael verzorgd door zijn paard, aan de andere kant zorgen Legolas en Gimli voor hun paard...
Ik kan niet wachten op het volgende stuk van Lirael