FanFic.nl

Breaking the chains ll Adam Lambert

#2 Breaking the chains

De volgende ochtend voel ik dat er iemand me door elkaar schudt. Ik word langzaam wakker en zie dat het dezelfde bewaker is, die me gisteren uit de kettingen losgemaakt heeft. 'Opstaan! Eerst eten, daarna weer de kettingen in.' zegt hij. Kreunend van moeheid sta ik op en loop achter de bewaker aan. 's Ochtends eten we gezamenlijk, 's middags en 's avonds krijg je het in je cel. In mijn geval, moet ik eerst losgemaakt worden. Zodra we in de ruimte zijn waar we gezamenlijk eten, ga ik zitten naast een jongen met lang, blond haar. De jongen kijkt me aan, maar ik kijk niet naar hem. 'Hey, jij moet Adam Lambert zijn.' zegt de jongen. Ik draai m'n hoofd naar hem toe en knikt. 'Ik ben Tommy Joe, maar noem me maar gewoon Tommy.' stelt hij zich voor. 'Leuk je te ontmoeten.' zeg ik zo vriendelijk mogelijk. Tommy glimlacht. Ik word aan m'n tenue getrokken. 'Tijd voor je ontbijt' zegt de bewaker. Ik pak een dienblad en daarop wordt m'n ontbijt gezet. Niet alles is even lekker, maar ik heb geen keus. Ik loop terug naar Tommy en ga weer naast hem zitten. 'Jou beurt, Ratliff' zegt de bewaker. Tommy staat op en loopt weg om z'n ontbijt te pakken. Na 1 minuut is Tommy weer terug en gaat weer naast me zitten. Als we na enige minuten klaar zijn met ontbijten, port Tommy me in m'n zij. 'Ik heb je in die kettingen zien staan. Nou, ik heb ze om m'n enkels. Iedereen in deze gevangenis zit aan kettingen vast.' zegt Tommy. Ik kijk hem met ongeloof aan, ik kan natuurlijk niet alles zien. 'Ik spreek je vanmiddag wel weer, dan mogen we voor een paar uur over het terrein lopen.' zegt Tommy en staat op. Hij loopt weg, en even later vertrek ik ook. Zodra ik in m'n cel terug ben, staat de bewaker al op me te wachten. Zuchtend kijk ik naar beneden en loop richting de muur. Ik draai me om en de bewaker maakt de kettingen weer om m'n polsen vast. Hij verlaat m'n cel, zodra ik vast zit. Niet veel later loopt Tommy voor m'n cel langs, zijn cel zit naast die van mij. Ook Tommy krijgt de kettingen om, alleen hij om z'n enkels. Ik hoor enig geritsel van de kettingen en ook later gaat bij Tommy de celdeur dicht. En zo moet ik dus de rest van de dag doorbrengen.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.