FanFic.nl

Barbenusa Into Darkness! [Star Trek Into Darkness Fanfic]

Lonely.. I am so lonely..

Het was inmiddels al nacht geworden. Of tenminste, dat dacht Barbenusa. Aangezien hier geen zon te bekennen viel wist ze ook niet zeker of het nou dag of nacht was. Het licht was in ieder geval nog precies hetzelfde. Barbenusa had inmiddels al een uurtje geslapen. Ze lag nu een beetje op het bankje naar het plafond te staren terwijl ze een liedje zong.

"Lonelyyy... I am so lonelyyy... I have nobody.. FOR MY OOOOOOOOOOOOOOOOWN!"

"Kun je daar misschien mee ophouden?!" zei één van de rood-shirtige mensen geïrriteerd tegen haar. Barbenusa hief onschuldig haar handen. "Uh, sorry hoor. Maar ik verveel me kapot hier. Wilt u me misschien vertellen of we al bijna bij die Kronos planeet zijn en me een beetje op de hoogte houden van wat er allemaal gebeurt op de schip?" Het rood-shirtige mens knikte zuchtend.

"De planeet Kronos komt al in zicht," zei hij. "Als we daar zijn zullen kapitein Kirk, Spock en Uhura landen om op zoek te gaan naar Harrison. Wij richten de torpedo's op hem, en dan mag hij zich overgeven."

Barbenusa draaide haar hoofd naar hem. "Ik denk niet dat zo'n crimineel zich zo snel overgeeft." Het rood-shirtige gastje knikte. "Nou, ja. We moeten iets proberen. Ik heb geen beter plan." Barbenusa lachte even en mompelde wat in zichzelf. Toen ging ze rechtop zitten.

"Zeg meneer, wat is die Spock eigenlijk voor ras? Waarom heeft hij puntoren? Is hij een elf?" De man grinnikte.

"Een elf? Nee, nee. Spock is half Vulcan, half mens."

"Vulcan?"

"Ja, van de gelijknamige planeet."

"Oh.."

Barbenusa dacht na. Als Spock half mens is, dan is er inderdaad een mogelijkheid dat Sherlock zijn voorvader is. Maar dan wel heel ver terug. Barbenusa schudde de gedachte uit haar hoofd. Ze kan maar beter niet te veel nadenken over dat soort dingen.

"Ah," zei het rood-shirtig gastje. "De kapitein is al onderweg naar Kronos. Ik hoop maar dat ze het overleven." Barbenusa glimlachte. Eindelijk. Ze zou het eigenlijk wel leuk vinden als er nog iemand in één van de cellen ging zitten. Vooral een crimineel. Dan zou het voor haar ook wat spannender worden. Nu verveelde ze zich dood. Barbenusa had wel genoeg van deze cel.

"Als ze Harrison hebben zal hij jullie wel vertellen dat hij me niet kent. Waarom gelooft niemand me meer als ik zeg dat het allemaal een misverstand is?" Het rood-shirtige mens grinnikte. "Op zich is het allemaal best verdacht en toevallig, denk je niet?" Daar had hij ook weer gelijk in. Maar wat kon zij er nou aan doen dat ze toevallig nét een foto van iemand die vreselijk erg lijkt op een crimineel op haar mobiel heeft staan? Ach ja, het zal wel goed komen, dacht ze bij zichzelf.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.