FanFic.nl

Barbenusa Into Darkness! [Star Trek Into Darkness Fanfic]

Spacejump?!

Khan, Kirk en Barbenusa liepen door de gangen van het schip. Kirk was met iemand genaamd Scotty aan het praten die blijkbaar op het schip van Marcus zat. "Wat wil je doen?!" zei Scotty aan de andere kant van de lijn verbaasd. "Wij komen daarnaartoe," antwoordde Kirk. "Sulu manoeuvreert The Enterprise nu." Scotty leek het een vaag plan te vinden.

"Naar dit schip?! Hoe dan?"

"Een laaddeur. Hangar 7, poort 101A. Je moet de luchtsluis manueel openen," reageerde Khan. Kirk keek even om naar Barbenusa die achter hen aan liep. Zij zwaaide vrolijk.

"Ben je gek?" zei Scotty tegen Khan. "Wie je ook bent."

"Luister naar 'm," onderbrak Kirk hem. "Het komt wel goed."

"Het komt niet goed! Je wilt dat ik een luchtsluis naar de ruimte opendoe waarna ik zal bevriezen, sterven en exploderen!" Barbenusa keek om zich heen terwijl ze doorliepen. Ze was wéér omsingeld door die rood-shirtige mensen en werd er nu toch wel een beetje moe van.

Al snel kwamen ze bij een ruimte waar een paar bewakingsmensen ze ieder een vreemd pak met een helm gaven. "Deze pakken zorgen ervoor dat wij níet bevriezen, sterven en exploderen zodra we in de ruimte komen," legde Kirk uit. "Als het goed is zie je op het scherm in je helm welke kant je op moet, en je kunt sturen met de jetpack op je rug." Hij legde nog wat dingen uit maar Barbenusa ergerde zich vooral aan de lelijkheid van het pak dat zij kreeg.

Even later had ze het pak aangetrokken en met z'n drieën gingen ze via een trappetje het luik van het schip in. Kirk klom erg dom van de trap maar Khan klom van het trappetje af zonder met zijn voeten op de treden te steunen. Barbenusa bewonderde hem in haar gedachten en flikkerde zelf kei hard van het trappetje af. Khan en Kirk keken haar vreemd aan. Snel stond Barbenusa op en deed alsof er niets gebeurd was. Het luik boven hen ging dicht en nu waren ze klaar om de ruimte in te springen.

"Vind je dit niet eng?" vroeg Kirk aan Barbenusa die achter hem voor zich uit aan het kijken was. Barbenusa krabde aan haar helm. "Uhm, es kijken, ik ga zodadelijk de ruimte in springen, ik heb totaal geen ervaring met dit ding, ik heb mijn leven in de handen van twee mensen gelegd die ik totaal niet ken, één van hen in een psychopaat en de ander heeft me gevangen genomen.. JA NATUURLIJK VIND IK HET ENG!" Kirk knikte snel. "Oké, begrijpelijk." Hij pakte zijn comminucator.

"Scotty, hoe gaat het bij jou?"

"Ik wou dat ik beter nieuws had, ze hebben de toegang tot de scheepscomputer afgesloten. Alle wapens worden over drie minuten actief. Ik kan dus niet meer voorkomen dat ze The Enterprise vernietigen. Blijf hangen."

Barbenusa klakte met haar tong. "Wat een drama hier," zei ze. Opeens klonk Spocks stem door de ruimte.

"Kapitein, de schepen liggen parallel."

Kirk knikte. "Begrepen. Scotty!"

"Ik ben in de hangar," antwoordde Scotty buiten adem. "Geef me even."

Er klonken voetstappen. "Ik ren, blijf hangen!" Na nog even Scotty's geren en gehijg aan te horen zei hij eindelijk weer iets terug.

"Woah woah, wacht es even, deze deur is echt klein. Maximaal vier kwadraat meter. Dat is als.. Uit een rijdende auto van een brug in een borrelglas springen." Barbenusa keek een beetje geschokt op maar Kirk knikte alleen maar.

"Is goed, heb ik al eens gedaan."

Khan keek hem wazig aan. "Uh, ja dat was verticaal," zei Kirk toen hij Khans blik zag. "We sprongen toen eh.. Laat maar. Scotty!" Khan zuchtte diep.

"Heb je de handbediening gevonden?"

"De handbediening, Scotty?" zei Kirk door hem heen. Scotty was weer aan het rennen.

"Nog niet, nog niet!" Plotseling klonk Spocks stem weer.

"Kapitein, voor u vertrekt moet u weten dat er veel puin ligt tussen de schepen."

"Spock, niet nu," reageerde Kirk snel. "Scotty, lukt het?"

"Het is niet gemakkelijk! Geef me even, gekke halvegare."

Barbenusa lachte hierom. Khan zakte alvast door zijn knieën en ging klaarzitten voor take-off. Kirk keek er dom naar en deed hetzelfde. Barbenusa rolde met haar ogen en deed het ook maar. Ze dacht na. Dit faalde wel erg hard, ze had geen flauw idee wat ze moest doen. Nou ja, ze kon zich maar beter aan Kirk vasthouden.

"Goed kapitein, hou je klaar," zei Scotty toen. Hij mompelde nog wat in zichzelf. "Yes! Ik ga de deur openen." Kirk keek een beetje ongemakkelijk naast zich naar Khan.

"Uh, klaar?"

"Jij?" reageerde Khan.

Barbenusa verbaasde zich over hoe kalm hij was en ze ging vlak achter Kirk zitten. Ze zag al een paar tekens en getallen op het scherm in haar helm verschijnen.

"Spock, haal de trekker maar over," zei Kirk met een lichte trilling in zijn stem.

"Ja, kapitein," antwoordde Spock. "Activeringssequentie start in drie.."

Nu begon Barbenusa de zenuwen ook te voelen. Misschien was het toch beter om wat dichter bij Khan te zitten..

"Twee.."

Kirk leek ook erg nerveus. Maar Khan was een psychopaat! Die kon ze toch niet vertrouwen?

"Één."

Nog net op het laatste moment sprong Barbenusa naar Khan. Het luik ging open ze schoten met z'n allen de ruimte in.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.