FanFic.nl

Barbenusa Into Darkness! [Star Trek Into Darkness Fanfic]

De duisternis in!

Zoiets engs had Barbenusa nog nooit meegemaakt. Ze vloog als een gek door de ruimte en probeerde Khan te blijven volgen. Naast zich zag ze Kirk vliegen.

"Kapitein, er ligt puin recht voor je," hoorde ze Spock zeggen.

"Begrepen," reageerde Kirk.

Barbenusa keek om zich heen. Er lag inderdaad wel veel puin. Kirk gebruikte zijn jetpack en vloog een andere kant op. Hij was niet meer te zien.

"Jim, je bent helemaal uit de koers!" waarschuwde Bones hem.

"Weet ik! Dat zie ik zelf ook!" Barbenusa besloot zich maar beter te gaan concentreren op Khan inplaats van op Kirk die nog wat aan het zigzaggen was met zijn jetpack. Ze hoorde Kirk nog wat praten tegen de mensen op The Enterprise toen hij riep: "Scotty! Je bent wel klaar met die deur, toch?!" Er klonk geen reactie. Nu begon Barbenusa zich zorgen te maken. "Mr Scott, waar ben je?!" hoorde ze Kirk roepen. Er klonk een vrouwelijke stem vanaf The Enterprise. "Hij lijkt u niet te horen, ik ben bezig een signaal terug te krijgen."

Khan was wel chill aan het vliegen, vond Barbenusa. Tot nu toe had hij nog geen één keer zijn jetpack hoeven te gebruiken en zij dus ook niet.

"Verdomme," klonk Kirks stem opeens. Spock reageerde meteen.

"Kapitein, wat is er?"

"Mijn helm is geraakt. Uhura! Zeg me dat mr Scott weer terug hebt!"

"Nog niet, zijn comminucator werkt, ik weet niet waarom hij niet reageert."

Barbenusa zag toen opeens veel puin aan komen voor Khan. Voordat ze iets kon zeggen hoorde ze Spock hem al waarschuwen. "Khan en Barbenusa, ontwijken, jullie hebben puin recht voor je."

"Ik zie het," antwoordde Khan. Hij begon nu ook vreemd te zigzaggen met behulp van zijn jetpack. Barbenusa kon de grote hoeveelheid puin maar net ontwijken maar kon Khan nergens meer vinden.

"Mensen, ik zie Khan niet meer!" riep ze.

Ze hoorde Spock aan de andere kant. "Hebben we Khan verloren?"

"Geen idee, ik kan hem niet volgen in dat puin!" antwoordde een ander mens.

Barbenusa was inmiddels weer op een plek met weinig puin. Ze probeerde de weg te volgen maar het was erg lastig.

"Is Khan geraakt?" vroeg Kirk.

"We zoeken hem," antwoordde Spock.

Barbenusa hoorde dat Kirk nog wat informatie kreeg over hoeveel graden hij moest draaien zodat hij weer terug op het pad kwam. Ze keek wanhopig om zich heen want een eindje verderop lag plotseling weer veel puin.

"Spock, mijn scherm doet het niet meer, ik vlieg blind," klonk Kirks stem. Spock reageerde geschokt.

"Kapitein, zonder schermkompas is het wiskundig gezien onmogelijk om uw doel te raken."

"Spock, als ik terug ben moeten we echt even praten."

Barbenusa wilde net via de linkerkant langs het puin gaan toen Khan opeens weer voor haar ging vliegen. Snel volgde ze hem via de rechterkant.

"Mijn scherm werkt nog steeds," zei hij. "Ik zie je, Kirk. Je bent 200 meter voor mij, op één uur. Ga een paar graden naar rechts en volg me dan."

Barbenusa keek naast zich en zag Kirk helemaal van de koers vliegen. Toen stuurde hij met zijn jetpack naar links en hij vloog weer naast Khan. Barbenusa vloog in het midden achter ze. Het leek even alsof Khan heel even glimlachte naar Kirk, maar dat kon ook een duivelse lach zijn. Barbenusa grinnikte en keek weer voor zich uit.

"Scotty, we komen dichterbij. We hebben een warm welkom nodig, hoor je mij?"

Oh ja, shit. Scotty reageerde nog steeds niet.

"Hoor je mij? Scotty!"

Spock ging zich er ook mee bemoeien. "Als u ons kunt horen meneer Scott, open dan de deur in tien, negen.."

Kirk begon nog wat te schreeuwen naar Scotty en Khan vloog rustig door.

"Zeven, zes, vijf.."

"Scott waar ben je?!" riep Kirk hysterisch. "Waar ben je, Scotty?!"

"Drie.."

"SCOTTY ALSJEBLIEFT!!!!"

"Twee, mr Scott open de deur, nu!"

"DOE DE DEUR OPEN!!!"

Net op tijd vloog het luik open en Kirk, Khan en Barbenusa knalde naar binnen. Scotty sloot de deur weer en met z'n allen denderden ze op de grond en rolde verder over de vloer. Zo bleven ze nog een meter of honderd door rollen, tot ze eindelijk tot stilstand kwamen. Barbenusa kreunde en hief haar hoofd. Ze zag Scott. Hij keek haar droog aan. "Welkom aan boord."

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.