FanFic.nl

''Too~om...?'' vraagt Bill.
''Hoelang nog?'' vraagt hij opnieuw.
''Geen idee...'' antwoord Tom.
''Gustaa~av?'' probeert Bill weer.
''Geen idee en Georg weet het ook niet'' is het antwoord wat hij van de drummer krijgt.
Bill zucht en zakt onderuit op de bank.
''Waarom gingen we ook alweer op vakantie met de tourbus?'' vraagt Georg hardop terwijl hij de kamer binnenkomt.
''Ja dat is een goede vraag!!'' roept Bill en springt op.
''Omdat Bill zoveel koffers mee moest nemen waarschijnlijk'' zegt Gustav.
Bill gaat weer zitten en kijkt Gustav even boos aan.
''Hoe laat is het eigenlijk?'' vraagt Tom en geeuwt even.
''Kwart over 1'' zegt Georg.
''Dan ga ik naar bed'' zegt Tom en staat op.
De rest volgt en na een tijdje is iedereen klaar om naar bed te gaan.
Er galmt 'welterusten' en 'goedenacht' door de tourbus van Tokio Hotel en Bill loopt nog even ongemerkt naar de badkamer.
''Wí¡í¡r zijn mijn antimake-up doekjes?'' vraagt hij zich hardop af.
Hij trekt alle kastjes en laatjes open.
Hij maakt zijn handen nat en veegt over zijn gezicht, daarna pakt hij een handdoek en veegt zijn gezicht en zijn handen droog.
Als hij klaar is loopt hij terug naar zijn bed en klimt erin.
Hij woelt een beetje, maar valt al snel in slaap.

Als iedereen zijn ogen heeft gesloten is het enige geluid zacht geadem van de vier jongens.
Of niet...
KNAL!!!
De bus begint te verschrikkelijk te schudden en een piepend geluid volgt.
De bus schiet een weiland in en komt na een tijdje tot stilstand.
Vier jongens komen schreeuwend naar de voorkant van de bus.
'Wat is er aan de hand?!' 'Wat gebeurt er?!' gaat er door de bus.
''I-ik weet het niet jongens!!'' zegt de buschauffeur.
Tom en Georg trekken hun schoenen en een jas aan en gaan naar buiten om te kijken of er buiten iets aan de hand is.
Ze kijken naar de scheef staande bus en lopen er een rondje omheen.
''Weten jullie al iets meer?'' schreeuwt Bill naar de jongens.
''Band lek...'' roepen de jongens.
''Scheisse!!'' klinkt het.
''Wat moeten we nou doen?!'' vraagt Bill wanhopig.
''Ik denk dat het het beste is om te gaan slapen, want het is veel te donker om iets te zien laat staan te doen...'' zegt Gustav.
Iedereen knikt en Tom en Georg gaan weer naar binnen.
Ze kleden zich uit tot hun slaapkledij en gaan hun bed weer in.

De volgende ochtend komt Gustav als eerste zijn bed uit en kijkt rond wat er buiten te zien is.
Door het raam ziet hij weilanden met wat schapen.
Hij kijkt uit het raam aan de andere kant of hij verkeersborden ziet staan.
Ja, er staat er een!!
Een blauwe...
Die namen zien er niet erg bekend uit.
Hij loopt naar de plek van de bestuurder.
Er ligt een kaart!!
Hij pakt de kaart en kijkt er aandachtig naar.
Na wijzer geworden te zijn vouwt hij de kaart zo op dat hij de voorkant kan zien.
'Dein Weg in Holland' staat erop.
'Ahaa we zijn in Nederland' denkt hij hardop.
'Waar zijn we?' hoort hij een slaperige stem zeggen.
Hij draait zich om en ziet Bill in zijn ogen wrijven.
'We zijn in Nederland' herhaald de drummer zich.
Bill knikt en gaat op het bankje in de bus zitten.
'Waar is de bestuurder eigenlijk?' vraagt Bill dan.
'Geen idee...' antwoordt Gustav bedenkelijk.

Een geeuw vult de tourbus.
'Goedemorgen' zegt Tom met een ochtendstem.
'Hoi' krijgt hij terug van een naar eten zoekende Bill.
'Ik heb géén idee waar die chauffeur is...' zegt Gustav als hij terug komt.
'Hij is m gewoon gesmeerd...' zegt Georg die ook naar binnen komt lopen.
'Het zou niet vreemd zijn, want ik kan hem niet vinden...' herhaald Gustav.
'At oeten e nouw doewn?' vraagt Bill met volle mond.
'Mond leeg eten, Bill' zegt Tom droog.
Bill werkt snel zijn eten weg en zegt dan opnieuw:
‘Wat moeten we nou doen?’.
‘We kunnen wel kijken of er hier in de buurt iemand is die ons kan helpen.’ Zegt Gustav.
‘Oké, dan gaan we meteen. Ik word zenuwachtig van dit gedoe’ zegt Tom terwijl hij een nepzenuwachtig gezicht trekt.
Hij trekt zijn broertje omhoog en sleurt hem mee de bus uit.
‘Hé! Ik was nog aan het eten Tom!’ roept Bill.
De anderen lopen lachend achter ze aan.
Bill kan zijn mond nog geen minuut dicht houden en begint meteen weer te praten.
'Er zijn hier alleen maar weilanden...' zegt hij geïrriteerd.
'We kijken gewoon of we iets kunnen vinden waar we kunnen bellen of zo, want ik heb hier geen bereik' zegt Tom en stopt zijn telefoon weg.
'Wedden dat ik wel bereik heb!!' zegt Bill en pakt zijn telefoon.
'Grapje...' zegt hij droog en stopt zijn telefoon weer weg.
'Dus laten we dan maar rond gaan kijken' zegt Gustav.