FanFic.nl

De vorige avond hebben de jongens tot 2 uur ’s nachts om het vuur gezeten, gezellig gekletst, gelachen en een beetje muziek gemaakt.
Het is nu 3 uur ’s middags.
Georg en Gustav zitten aan tafel.
Georg eet een broodje en Gustav zit voor zich uit te staren.
‘Wanneer worden die twee nou eindelijk eens wakker?!’ Zegt Gustav.
‘Én bedankt! Is het niet gezellig met mij dan?’ Roept Georg lachend.
‘Georg, móest je weer schreeuwen. Mijn leuke droom weer verpesten.’ Zegt Tom slaperig terwijl hij ook aan tafel komt zitten.
‘Ook goedemorgen Tom. Nou ja, middag dan. En ik wil niet weten waar die droom over ging.’ Zegt Gustav.
Tom kijkt grijnzend voor zich uit.
‘Hé! Er liep een levend wezen door de tuin! En het was dit keer geen vogel!’ Roept Tom terwijl hij half struikelend naar buiten rent.
Gustav loopt er lachend achteraan, maar Georg blijft zitten.

‘Tom, had je het nou serieus over die kat daar?’ Vraagt Gustav.
‘Ja, het had ook een mens kunnen zijn toch?’ Zegt Tom.
‘Wat zijn jullie nou weer aan het doen?’ Horen ze iemand achter hun zeggen.
Ze draaien zich om een zien Bill staan, nog in zijn slaapkleding.
‘Nou, Tom hier dacht dat hij een mens zag in de tuin, maar het bleek een kat te zijn!
En nu zit dat beest van schrik in de boom’ vertelt Gustav.
‘Slim Tom!’ Zegt Bill lachend.
Ze lopen weer naar binnen, Gustav en Bill lachend, Tom met een chagrijnige kop.

De hele middag zitten ze een beetje lui te doen in de tuin.
‘Die kat zit nog steeds in de boom!’ roept Bill opeens.
‘O help! Nu komt mijn broertje zijn dierenliefde naar boven!’ zegt Tom.
Bill loopt inderdaad naar de kat toe en probeert hem uit de boom te lokken.
‘Kom maar beestje. Kom maar bij Bill.’ zegt hij.
‘Bill, hoe oud was je ook al weer?’ roept Tom lachend.
Hij loopt naar Bill toe en zet zijn voet op een tak.
‘Wat ga je doen?’ Vraagt Bill verbaasd.
‘Wat denk je broertje? Ik ga die kat uit de boom halen zodat jij dan eindelijk eens je mond houd.’ antwoord Tom grijnzend.
Hij klimt de boom in, maar valt na een paar taken al bijna.
‘PAS OP TOM!’ Schreeuwt Bill terwijl hij zijn handen voor zijn ogen slaat.
‘Auw! Klotekat!’ Klinkt het vanuit de boom.
Bill durft zijn handen nog steeds niet van zijn ogen te halen.
Ondertussen liggen Georg en Gustav dubbel van het lachen.
‘Bill, pak dat beest ff aan, dan kan ik normaal uit de booo-‘ zegt Tom, maar hij is al te laat.
Tom valt op de grond, en de kat land, lekker zacht, bovenop Tom’s rug.
Gustav en Georg moeten nóg harder lachen en Bill doet vrolijk mee.
‘Niet grappig, maar auw!’ Roept Tom, die nu zelf ook begint te grijnzen.
‘Gahahaat hehet?’ vraagt Bill lachend terwijl hij een hand naar Tom uitsteekt om hem overeind te helpen.
‘Ja, ik was nog geen meter hoog toen ik viel! Daar breek je echt je been niet van hoor!’ Antwoord Tom, die nu zelf ook heel hard moet lachen.

Die avond zitten ze weer bij het kampvuur.
‘Ik hoop dat we hier morgen weg kunnen.’ Zegt Bill.
‘Hoezo? Het is hier toch leuk?’ zegt Tom verbaasd.
‘Ja, maar ik ben zo bang dat de mensen van dit kampgebouwtje dan opeens komen en dan moeten we hier weg en dan kunnen we nergens heen.’ Legt Bill uit.
‘Dat is waar… Nou ja, we proberen morgen gewoon weer of we iemand kunnen bereiken.’ Zegt Georg.
Bill knikt.
‘Hoe laat is het?’ vraagt hij dan.
‘Half twee.’ Antwoord Gustav.
‘Oké, ik ga naar bed. Trusten.’ Zegt Bill.
De anderen volgen kort daarna ook.