FanFic.nl

It started with an elevator|| Niall Horan [Afgerond]

Twenty Four~Making up

‘Wat doe jij hier?’ roep ik verbaasd uit. Hij friemelt nerveus aan zijn Snapback en kijkt me dan recht aan. Zijn blauwe ogen kijken recht tot in mijn ziel en ik begin spontaan te huilen. Geschrokken stapt hij naar voren en slaat zijn armen om me heen. ‘Het spijt me zo erg, Ismay,’ mompelt hij in mijn haar. Ik sla mijn armen stevig om zijn middel, van plan hem niet meer los te laten. ‘Waarom zou je me dat aandoen?’ huil ik in zijn schouder. Hij zucht diep en trillend en stapt verder naar binnen, waarna hij de deur achter hem sluit. Zodra ik leeg ben, trek ik me terug uit onze omhelzing. ‘Hoe heb je mijn appartement gevonden?’ Hij wordt een beetje rood en glimlacht ongemakkelijk. ‘Ik heb een appartement in dit gebouw. Die hier tegenover om precies te zijn.’ Mijn mond valt open. ‘Nee?’ Hij knikt en kijkt naar zijn tenen. Ik zucht dan diep en sla mijn armen weer om hem heen. Met mijn gezicht in zijn borst gedrukt, mompel ik; ‘Ik denk dat we moeten praten.’

Een half uur later zitten we met het chinees op mijn bank en ik weet ondertussen hoe Niall hier belandt is. ‘Ik vind het echt heel lief van Liam en Zayn dat ze dit hebben geregeld voor je.’ Hij haalt zijn schouders op en neemt een hap van zijn noedels. ‘Ik denk dat ze er gewoon ziek van waren dat ik zo lusteloos en zo was.’ Een grinnik verlaat mijn keel. ‘Dat herken ik wel. Mijn vriendinnen probeerden me zoveel mogelijk mee te sleuren naar van alles en nog wat.’ Hij grinnikt ook en valt dan stil, waarna hij met een frons naar zijn noedels kijkt. ‘Het lijkt erop dat ons ‘’afscheid’’ ons geen goed heeft gedaan.’ Instemmend knik ik en zucht dan diep, waarna ik mijn lege doosje op de salontafel plaats. ‘Het lijkt er niet op, Nialler. Het is zo.’ Hij knikt en neemt een slok van zijn bier. ‘Waarom zoende je niet terug?’ vraagt hij dan uit het niets. Verdwaasd staar ik hem even aan, terwijl de vraag in mijn hersens wordt verwerkt. ‘Oh. Nou, om eerlijk te zijn was ik heel erg verbaasd. En toen ik wilde reageren trok je alweer terug.’ Met mijn vingers draai ik rondjes om de opening van mij bierflesje, zijn ogen ontwijkend. Als hij al een tijdje niks gezegd heeft, kijk ik langzaam op. Met grote ogen kijkt hij me aan, zijn vork met noedels halverwege zijn mond. ‘Niall?’ Hij knippert en zet zijn vork terug in het bakje. ‘Dus je wilt zeggen, dat je me ehm leuk vindt? Of zoiets?’ Ik lach zachtjes en plaats mijn flesje op de tafel, waarna ik mijn benen optrek en mijn hoofd op Niall’s schouder laat rusten. Ik speel een beetje me mijn vingers en glimlach. ‘Ik vind je inderdaad leuk, Niall. Al een tijdje, maar ik wilde mijn beste vriend niet verliezen.’ Als ik stiekem naar hem kijk, zie ik dat hij een brede glimlach op zijn gezicht heeft. ‘En jij?’ vraag ik. ‘Oh, ik vind mezelf ook heel leuk.’ Ik lach en geef hem een zachte duw, terwijl hij grinnikt en de laatste hap noedels in zijn mond stopt. ‘Je weet dat dat niet is wat ik bedoelde, you prick.’ Met een brede grijns kijkt hij me aan. ‘Ik vind jou ook leuk, chipmunk.’ Een lichte blos verschijnt op mijn wangen en ik glimlach. ‘Daar ben ik blij om. Het is toch wat fijner om te weten dat de gevoelens wederzijds zijn.’ Ik kijk naar Niall en hij knikt. ‘So, mag ik ehm iets proberen?’ Zachtjes knik ik en hij pakt mijn gezicht tussen zijn handen. Ik sluit mijn ogen en niet veel later voel ik zijn lippen op die van mij. Ditmaal verspil ik geen moment en reageer onmiddellijk, door mijn armen om zijn nek te slaan en mijn lippen tegen de zijne te bewegen.

De kus is langzaam en lief en een warm gevoel verspreid zich door mijn lichaam. Na een tijdje trekt Niall zich terug en kijkt me met een glimlach aan. ‘Dat zou onze eerste zoen moeten zijn geweest.’ Ik knik en laat mijn hoofd weer op zijn schouder rusten. Zo blijven we een tijdje zitten, allebei de stilte niet verbrekend. ‘Wanneer moet je weer terug?’ vraag ik dan uiteindelijk. ‘Morgenavond,’ antwoord hij met een zucht. Ik knik en verberg mijn hoofd in zijn nek. ‘Ik heb je echt gemist, Nini.’ Hij slaat zijn beiden armen om mijn schouders en trekt me dichter tegen hem aan, terwijl hij zijn neus in mijn haar verbergt. ‘Ik heb jou ook echt gemist, chipmunk,’ mompelt hij in mijn haar. Ik sla mijn armen om zijn middel en laat een tevreden zucht mijn lippen passeren. En dat is hoe we de rest van onze avond doorbrengen.

Als ik de volgende morgen wakker wordt en niks wijst op de aanwezigheid van Niall, vraag ik me af of alles een droom is geweest. Teleurgesteld stap ik uit bed en begraaf mijn tenen even in de witte stof van het kleed onder mijn bed. Dan sta ik op en rek me uit, een gaap ontsnapt aan mijn lippen. Terwijl ik in mijn ogen wrijf, loop ik naar de keuken en open de koelkast, waarna ik besef dat ik geen eten in huis heb. Ik kreun en wrijf over mijn gezicht. ‘Ik moet echt boodschappen doen,’ mompel ik. Op mijn hielen draai ik me om, waarna ik mijn slaapkamer in loop en een outfit uitkies. Met de kledingstukken over mijn arm gedrapeerd loop ik naar de badkamer. Alle schone kledingstukken leg ik op een plankje, waarna ik de vuile in de wasmand stop en onder de douche stap. Het water ontspant mijn spieren en ik sluit mijn ogen kort, waarna ik ze weer open en me snel was. Vervolgens spring ik uit de douche en droog me snel af, om daarna me in mijn kleding te wringen. Met moeite trek ik de skinny over mijn benen en blaas geïrriteerd mijn adem uit. ‘Damn it.’ Als ik dan eindelijk in mijn skinny zit, trek ik ook de tanktop aan. Mijn bruine haar borstel ik snel en gooi het dan in een slordige knot. Zacht zingend loop ik de woonkamer in en pak een tas en wat geld. Als ik langs de bar loop, gris ik mijn sleutels snel mee en verlaat mijn appartement. De deur sluit ik af en ik draai me om, om mijn sleutels dan van schrik te laten vallen. ‘Nialler?’

Hij lacht en zakt door zijn knieën, mijn sleutels oppakkend. Hij strekt zich weer uit en legt de sleutels in mijn hand. ‘Dat ben ik.’ Verbaasd staar ik hem aan. ‘I-ik dacht dat het een droom was.’ Lachend schud hij zijn hoofd. ‘Het was geen droom babe. Maar je viel uiteindelijk in slaap, dus heb ik je naar bed gedragen en ben vertrokken.’ Mijn mond opent en sluit, maar er komt geen geluid uit. Hij grinnikt en kijkt dan naar mijn tas. ‘Waar ga je heen?’
‘Boodschappen doen.’
‘Vind je het erg als ik meega?’ Ik schud mijn hoofd en laat mijn sleutels in mijn tas glijden. Niall glimlacht naar me en pakt mijn hand. ‘Kom, ik weet een goede winkel.’

Reacties: