FanFic.nl

Mister Dangerous|| Liam Payne [Afgerond]

18~Discovering new feelings

Het moment dat Siva de zaal inloopt, is het moment dat ik verstijf van woede. Met een grijns op zijn gezicht loopt hij naar het midden van de dansvloer. ‘Hallo,’ roept hij vrolijk. Die klootzak, die absolute fucker. Hoe durft hij dit te doen? Ik tril van de ingehouden woede en Niall plaatst een hand op mijn rug. Hoewel zijn aanrakingen me altijd rustig maken, werkt het dit keer niet. ‘Ik ben Siva. Siva Payne,’ zegt hij doodleuk. Mijn vingers gaan in een automatische beweging naar mijn broekrand en ik pak mijn pistool eruit. ‘Siva. Houdt je bek onmiddellijk dicht,’ zeg ik met woedende stem. Mijn vingers trillen niet en ik vouw ze stevig om het wapen. Siva grijnst en draait zich volledig naar me toe. ‘Kijk kijk kijk. Als we daar niet mijn broertje hebben,’ zegt hij met een grijns. Ik klem mijn kiezen op elkaar. ‘Je bent mijn broertje niet. Je bent geadopteerd. En ik haat je,’ bijt ik hem toe. Siva grijnst alleen maar en laat zijn blik door de zaal glijden, waarna hij hem laat hangen bij Jade. ‘Is dat niet jouw Jade?’ Mijn adem stokt voor een moment in mijn keel, waarna ik mijn grip op het wapen zo mogelijk nog meer verstevig.

‘Laat haar met rust.’ Langzaam loopt hij naar haar toe, waarna hij voor haar tot stilstand komt. ‘Hallo, love.’ Malika gaat snel voor haar staan, beschermend, maar Siva laat haar met een simpele handbeweging op de grond belanden. Langzaam beweeg ik me met geheven wapen naar Siva en Jade toe. ‘Ik zei, laat haar met rust.’ Siva kijkt me even aan. ‘Wat nou als ik nee zeg?’ Alles wat daarna gebeurt, gaat voorbij in een waas. Dan is de zaal opeens helemaal leeg. ‘I-Jade?’ mompel ik. De woede die ik voor Siva voelde, sijpelt langzaam mijn lichaam uit en ik zak op mijn knieën. Verbaasd staar ik naar mijn trillende handen, die het wapen nog steeds vasthouden. Met een gekletter valt het op de grond en ik zak van mijn knieën op mijn billen. Een vreemd gevoel verspreid zich door mijn lichaam en verbaasd staar ik naar mijn eigen voeten. ‘Liam?’ Ik draai me om naar de stem en kijk Niall aan. Zijn gezichtsuitdrukking verzacht en hij komt naar me toe, waarna hij zijn armen om me heen slaat. ‘Niet huilen, Liam. We halen haar wel terug.’ Verbaasd breng ik mijn vingers naar mijn oog, waar de zoute tranen zich meteen aan mijn vingertoppen hechten. Ik huil. Ik, Liam James Payne, huil.

Na een tijdje helpt Niall me overeind, waarna we samen de zaal verlaten. ‘Liam, we vinden haar wel terug, oke?’ Wezenloos knik ik en Niall helpt me de auto in. Zodra hij ook zit en de auto start, mompel ik hem toe; ‘Niall, wat gebeurd er met me?’ Deze grinnikt kort en gaat door zijn haar. ‘Je vindt haar leuk, Liam.’ Met grote ogen draai ik naar hem toe. ‘Wat? Nee! Niall, dat is onmogelijk, ik vind nooit iemand leuk! Ik heb one-night stands, geen relaties!’ Hij lacht alleen maar en neemt een bocht. ‘Liam, mensen veranderen. Maar goed, als jij niemand leuk vindt, verklaar dan de emoties die je nu voelt?’ Mijn mond klapt open en dicht, maar er komt geen geluid uit. Snel werpt hij een blik op me en glimlacht. ‘Neem het van mij aan, Liam. Je vindt haar leuk.’ Ik snuif en sla mijn armen over elkaar.

Al snel daarna komen we aan bij de loods en hij parkeert de auto. Samen stappen we uit en ik trek het jasje uit, waarna ik hem over mijn schouder sla. We lopen de loods in en mijn mannen kijken meteen naar me om. Ik denk dat iets in mijn blik ze heeft af geschrokken, want ze draaien zich meteen weer om en gaan verder met hun werk. ‘Ik heb de jongens in je kantoor verzamelt,' mompelt Niall. Langzaam knik ik en met hem achter me aan loop ik naar het kantoor/mijn huis. Zodra ik de deur open, springt Zayn als eerste op. Hij loopt op me af en geeft me een knuffel. Vreemd genoeg duw ik hem niet van me af, zoals ik normaal zou doen, maar sla mijn eigen armen om hem heen. Zayn zie ik als mijn broer. De anderen natuurlijk ook, maar Zayn is die ene broer waar je een betere band mee hebt. ‘Ik wil alleen zijn nu,’ mompel ik na een tijdje. Hij neemt een stap terug en knikt, waarna ze allemaal mijn huis verlaten. Niall geeft me nog een bemoedigende klop op mijn schouder en trekt dan de deur achter hem dicht.

Versuft loop ik naar het slaapgedeelte en blijf stilstaan voor het bed. Met een plotselinge vlaag van een onbekende emotie ruk ik de vieze lakens eraf, waarna ik het bed verschoon. Dan ontdoe ik me van mijn kleding en met alleen mijn boxer nog aan, glip ik tussen de herinnering loze lakens. Mijn getatoeëerde armen vouw ik onder mijn hoofd en ik staar naar het plafond, terwijl mijn ogen beginnen te branden. Ik ben niet verbaasd dat tranen zich weer aan mijn vingertoppen hechten, als ik deze naar mijn ogen breng. Een trillende zucht verlaat mijn mond, gevolgd door een snik en ik draai me op mijn zij, waarna ik weg sukkel in een droomloze slaap.

Jade Maria Tearly

Als we na een rit van ruim een kwartier dan eindelijk bij zíjn plek aankomen, sleurt Siva me ruw uit de auto. Van schrik laat ik mijn schoenen vallen, maar tijd om ze op te pakken heb ik niet, aangezien Siva me ruw meetrekt. Ik struikel over de zoom van mijn jurk, maar wordt met een ruk aan mijn arm omhooggehouden. Een geluidje van pijn verlaat mijn mond en tranen rollen over mijn wangen, maar hij besteed er geen aandacht aan. Op een flink tempo loopt hij richting de oud uitziende loods, mij meesleurend. Als we in de loods belanden, kijken verschillende paar ogen me verlangend aan. Siva doet er niks aan, sleurt me alleen maar mee door de menigte. Sommigen steken gretig hun handen uit, maar ik sla ze zo goed als ik kan van me weg. ‘Raak me niet aan!’ gil ik schril en hoog als een man me voor de zoveelste keer wilt aanraken. Uiteindelijk belanden we in een uithoek van de loods en Siva opent een deur. Hij smijt me naar binnen en kijkt me grijnzend aan. ‘Geniet van je nieuwe thuis, Jade.’ Ik steek woest mijn middelvinger naar hem op en sla dan mijn armen om me heen, proberend mezelf wat warmte te geven. Voor een laatste maal kijkt hij me aan en slaat de deur dicht, ik blijf achter in de donkere ruimte.

Reacties: