Hoofdcategorieën
Home » One Direction » Het leven van Jill - PAUSED » H28 - Zus
Het leven van Jill - PAUSED
H28 - Zus
'Jill, dikke! Wakker wordennnn!' gilde Noa terwijl ze in haar hardloopkleding mijn kamer binnen kwam stormen. 'Noa, what the fuck? Donder op.' zei ik geïrriteerd. 'Wat is jouw probleem?' vroeg Noa verbaasd. 'Wat is mijn probleem? Wat is mijn probleem? Op dit moment ben jij mijn probleem.' 'Oke, wat is dit voor onzin?' zei Noa, nu lichtelijk aan de boze kant. 'Noa, ga maar gewoon weg oke. Ik ga wel alleen straks.' antwoordde ik nog steeds geïrriteerd. Noa keek me met grote ogen aan, rolde met haar ogen en liep weg met een diepe zucht.
Ik hoorde haar de trap af stormen en niet veel later de voordeur dicht klappen. Ik stapte mijn bed uit en liep richting mijn kleding kast om daar een sweater en joggingsbroek uit te pakken, met de joggingsbroek en sweater in mijn handen liep ik naar de badkamer waar ik mezelf waste en omkleedde.
Eenmaal klaar en in de keuken aangekomen pakte ik een flesje water uit de koelkast en ging daarna op weg naar het park.
Na een tijdje te hebben gelopen besloot ik even te gaan zitten op een bankje in het park. Ik zette mijn muziek iets zachter en opende mijn flesje water om vervolgens een paar grote slokken te nemen.
Allerlei dingen schoten door mijn hoofd. Waarom kreeg ik in godsnaam geen rust in mijn kop? Waarom was het allemaal zo moeilijk en ingewikkeld?
Ik haat dit gevoel, ik haat de vragen en misschien haat ik de antwoorden nog wel meer.
Ik haalde mijn iPhone uit mijn zak en zag dat ik een WhatsApp berichtje had van Harry, Noa en Perrie. Ik besloot alleen het berichtje van Perrie te openen. Harry en Noa bekeken het maar lekker, aan die twee had ik nu echt geen behoefte. Ik opende Perrie's berichtje.
*Hi Jill. How are you? Had a lot of fun last night! Me and El are going to town tonight just for some drinks, so I was wondering maybe you and Noa would like to come too?*
Ik dacht kort na en begon daarna met het typen van een antwoord.
*Noa can't come but I can. Maybe Michelle likes to come too, would you mind?*
Ik weet dat het gemeen is om te zeggen dat Noa niet kan terwijl het misschien wel helemaal niet zo is, maar ik kon wel een avondje zonder mijn kleine irritante zusje gebruiken nu. Perrie kwam online en begon met typen.
*I asked Michelle already but she said she couldn't come. I wanted to send Noa a message myself too but I don't have her phonenumber.*
*Anyway, I pick you up at 7 okay?*
*Yes, that's okay!*
Hierna stuurde ik Perrie nog een berichtje met mijn adres en stopte vervolgens mijn telefoon weg. Met een brede glimlach op mijn gezicht stond ik op van het bankje en begon aan een rustige wandeling door het park richting huis.
Eenmaal thuis aangekomen was ik afgekoeld en had me voorgenomen rustig aan te doen tegen Noa. Noa daarin tegen had andere plannen. Ik belde aan en Noa sloeg de voordeur met een klap open.
'Waar was je nou?' 'Hardlopen.' zei ik zo rustig mogelijk. Noa snoof van woede. 'Wat is nou eigenlijk je probleem?' ging ze verder.
'Noa, als je het niet heel erg vindt ga ik naar boven. Ik heb nog veel te doen voor ik straks naar school ga.' Met deze woorden liep ik rustig de trap op.
Ik lag op mijn bed met Beautiful Creatures in mijn handen. Erg goed kon ik me niet op het verhaal concentreren, de spanning van de uitslag van mijn examens nekte me. Het Franse examen van net had ik bagger slecht gemaakt en als ik mijn diploma wilde halen had ik hier een voldoende voor nodig. Mijn telefoon ging af, een berichtje van Yara.
*Hee babe. Goed nieuws...*
*Waaat?* antwoordde ik nieuwsgierig.
*Jen en ik zijn allebei geslaagd!!!*
*O maar dat is geweldig! GEFELICITEEERD!*
*Ik heb zelf nog niets gehoord maar zodra ik iets weet laat ik dat jullie gelijk even weten.*
*Is goed boo, let us know!*
Ik drukte WhatsApp weg en las verder in mijn boek. Na, ik schat, een minuut of twintig kwam mijn moeder binnen lopen met de huistelefoon. Een golf van paniek en zenuwen overspoelde mijn lichaam.
'Het is school met de uitslag.' zei ze terwijl ze naast me plaats nam op bed. Met een beetje moeite kroop ik omhoog en legde mijn boek op mijn hoofdkussen neer. Ik slaakte een diepe zucht, pakte de telefoon aan en begroette de persoon aan de andere kant van de lijn.
Reacties:
Ik ben weer helemaal bij! Wat heb ik dit verhaal gemist!!
Ik ga er vanuit dat het goed nieuws is...
Super, ga zo door!
Laat het goed nieuws zijn!!
Sorry dat ik bij het vorige hoofdstuk niet had gereageerd.
Ik had hem wel gelezen, maar vergeten te reageren... SORRY!
Superleuk hoofdstuk! X