FanFic.nl

Complicated Love Story

Yep ik heb het verpest

Samantha:
Ik zat buiten op een bankje op het school plein, het iz hier zo rustig. Waarschijnlijk waren ze me binnen aan het zoeken, maar dat maakte mij niet uit, ik wilde even weg van de drukte. Lisa en Louis die de hele tijd klef deden, Jake zeurde steeds dat hij geen date had, Niall was de hele tijd hyper, Liam en Zayn waren enthousiast over wen nieuwe game, mijn emo groepje was ook te druk, de enige waar ik geen last van had was Harry. Ik sloot mijn ogen en dacht aan zijn lieve lach en ik wilde dat hij hier was, er onstond een glimlach op mijn gezicht. 'Aan wie denk je?' Ik schrok en deed mijn ogen open. 'Heey Harry.' zei ik. 'Nou aan wie dacht je?' Hij keek me grijnzend aan. 'Dat ga ik niet zeggen!' zei ik lachend. Hij keek me met zielige puppy ogen aan. 'Dat werkt niet.' zei ik. 'Pff dan niet.' Hij keek even verdrietig, maar er kwam al snel een grijns op zijn gezicht. 'Vroeger zou ik boos worden als je zo keek, maar nu maakt het me bang.' Hij begon me te kietelen. 'Nee, hou op!' gilde ik. 'Zeg dan gewoon aan wie je dacht!' riep hij. 'Oké!' Hij stopte met kietelen. 'Ik dacht aan jou.' zei ik. 'Echt?' vroeg hij. 'Ja, ik dacht aan je lach en toen wilde ik dat je bij me was.' Hij keek me alleen maar aan. 'Ik weet dat het stom is.' zei ik. 'Nee, dat is het niet.' Hij sloeg zijn arm om me heen. 'Je bent het allerliefste en leukste meisje dat ik ken.' Hij gaf me een kus op mijn voorhoofd, ik voelde mijn wangen warm worden. Ik wist niet wat ik moest zeggen. Ik keek naar zijn mooie groene ogen. Mijn hart begon sneller te kloppen. Begon ik Harry leuk te vinden? Hij lachte naar me, ik lachte nerveus terug. Hij kwam een stukje dichterbij. Ik was zo nerveus dat ik niet wist wat ik moest doen. Ik keek naar zijn lippen. 'Ik moet nog even iets aan Lisa vragen!' Ik sprong op en rende snel naar binnen. Nu heb ik het echt verpest.

Harry:
Shit! Het is nu echt duidelijk dat ze me alleen als een vriend ziet. Hoe kon ik nou zo stom zijn. Samantha zou mij nooit leuk vinden. En misschien door al mij acties wil ze misschien ook geen vrienden meer zijn. Ik schaam me echt kapot, het is al de derde keer dat ik het probeerde. Ik kan maar beter verder gaan, met Samantha word het niets.

Samantha:
Ik zat bij Lisa thuis. 'Ik had echt veel eerder naar Louis moeten kijken, hij is zoveel leuker dan Harry. En hij begrijpt me zo goed.' zei Lisa vrolijk. 'Ja.' Ik zat met mijn gedachten bij Harry, vind ik hem nou leuk? Zijn mooie groene ogen en als hij lacht heeft hij van die leuke kuiltjes. Waarom rende ik nou weg? Ik ben zo stom, nou haat hij me vast. Ik droomde weg. 'Denk je aan Harry?' Ik schrok. 'Eh nee.' Lisa zat met een grote grijns op haar gezicht naar me te kijken. 'Ja dus, wat schattig!' riep ze opgewonden. Ik zuchte. 'Ja, maar hij wilt toch niets met iemand zoals ik.' Lisa zuchte. 'Hij kan niet zonder je! Hij heeft je mee gevraagd naar het lentefeest. Hij probeerde je twee keer te zoenen! En dan vindt hij je niet leuk?' zei ze. 'Maak er maar drie van en hoe weet je dat hij me probeerde te zoenen?' vroeg ik. 'Drie? Louis vertelde het me, Harry had het tegen hem gezegd en Louis tegen mij. Harry is stapelgek op je.' zei Lisa. 'Echt?' vroeg ik. 'Ja, wat dacht jij dan?' zei ze. 'Nou ik ben bang dat ik het heb verpest bij hem, op school kwam hij steeds dichter bij en ik ben een soort van weg gerend.' Ik keek naar de grond. 'Maak je daar maar niet druk over, hij laat je niet zomaar gaan.' zei Lisa.

Reacties: