FanFic.nl

Complicated Love Story

Happy end c:

Harry:
Ik liep boos rond. 'Godverdomme!' riep ik. Sommige kinderen keken me verbaast aan. Ik ben zo focking stom geweest. Waarom moest ik me nou mee laten slepen door die hoer. Ik heb het helemaal verpest bij Samantha. Ik moet gewoon naar haar toe nu! Het maakt me niet uit wat Zayn gaat doen, ik moet Samantha gewoon zeggen wat ik voor haar voel. Dan snapt ze het. Ik rende zo wat naar buiten. Samantha en Zayn zouden vast ergens achter de school zijn. Ik liep de hoek om en stopte gelijk. Daar stonden Samantha en Zayn tegen over elkaar. Het zag er niet bepaald goed uit voor mij. Zayn legde zijn hand op haar wang. Nee! Dit kun je toch niet menen, dit gebeurt niet.

Samantha:
Zayn legde zijn hand op mijn wang. Hij kwam dichter bij. Ik sloot mijn ogen en ik voelde Zayn's lippen op de mijne. Ik kreeg een warm gevoel. Het gevoel verdween weer toen hij zijn lippen van de mijne haalde. 'Ik had dit beter niet kunnen doen.' zei Zayn. 'Waarom niet.' Ik keek hem verward aan. 'Ik zou iemand heel veel pijn doen. Sorry Samantha, je bent super leuk, maar ik kan het hem niet aan doen.' Hij gaf een kus op mijn voor hoofd. Hij liep weg. Ik kreeg tranen in mijn ogen en begon te huilen. Deze hele dag was gewoon te veel.

Harry:
Zayn kwam eraan. Ik snapte het niet. Hij zoent haar en laat haar dan stikken. Zayn liep langs, hij zag er verdrietig uit. 'Heey!' Zayn draaide zich om. 'Hey.' Hij liep naar me toe. 'Dude, ga naar haar toe. Ik heb mijn kans verkloot.' Hij schudde zijn hoofd. 'Je hebt nog een kans.' Hij wees richting Samantha. 'Je bent de beste man.' Ik gaf hem een knuffel. 'Maatjes voor altijd.' Ik liep richting Samantha en voordat ik het wist knuffelde ik haar. Ik streelde haar haar. 'Rustig maar, ik ben bij je.' fluisterde ik. Samantha kalmeerde. We stonden zo een tijdje en daarna liet ik haar los. Ze veegde haar tranen weg. 'Ik haat je.' Ze gaf me een stomp tegen mijn arm. 'Je hebt zeker alles gezien net.' Ik zuchte. 'Ja, sorry dat ik het heb verpest tussen jou en Zayn. Hij is jou meer waard dan ik.' zei ik. 'Zeg dat nou niet.' Ze knuffelde me. 'Jij bent en blijft de bekangrijkste persoon voor mij.' Ze is zo lief. 'Je bent zo aardig voor me, terwijl ik echt een eikel ben.' Ze liet me los. 'Mensen maken soms domme fouten.' Ze lachte naar me. 'Het spijt me dat ik gister weg rende.' Ik keek naar de grond. 'Het is niet erg, alleen was dit dan allemaal niet gebeurt. Dan was het op dit moment heel anders geweest. Waarschijnlijk was het heel awkward tussen ons geworden en had ik heel de vriendschap verkloot.' Hij zuchte. 'Ik denk dat het helemaal niet zo zou zijn gelopen.' Harry keek me verbaast aan. 'Je weet helemaal niet waarom ik weg ging. Ik was super nerveus, daarom rende ik weg. Niet omdat ik je zou afwijzen of zo.' Harry keek me blij aan en pakte me vast. Hij zoende me en ik zoende hem terug. Ik kreeg een warm tintelend gevoel door heel mijn lichaam. 'Wauw, wat wilde ik dit graag doen. En het was zelfs beter dan ik had gedacht.' Ik lachte. 'Lach je me nou uit?' Hij prikte me in mijn zij. 'Nee!' Ik lachte harder. 'Kom!' Ik pakte zijn hand en we gingen naar binnen.

Reacties: