FanFic.nl

Barbenusa And The Desolation [The Hobbit Fanfic]

Spinnen? GATVER.

Het was lastig om je hoofd koel te houden in dit woud. Al snel begon Barbenusa het benauwd en warm te krijgen en begon steeds langzamer te lopen.

"Doorlopen.." zei ze langzaam. "Door.. Lopen.." Opeens struikelde ze over iets. Snel keek ze op en zag dat ze vastzat in wit..

"Spinnenweb?!" riep ze uit en ze keek om zich heen. "W-waar, wat?"

Ze zag het pad nergens meer. Dat is onmogelijk.. Snel trok ze haar zwaard uit haar schede en sneed zichzelf los waarna ze opstond en het kleverige web van zich af sloeg. Snel ging ze op zoek naar het pad.

"Waar is het, waar is het, waar is het.." mompelde ze wanhopig. Maar het pad was nergens meer te vinden en hoe verder ze liep, hoe meer spinnenweb ze zag hangen tussen de bomen. Zulke grote webben had ze nog nooit gezien. Af en toe zag ze trillingen door de webben gaan. Wat gebeurde er toch..

Op dat moment stond ze stil. Ze hoorde.. Gepraat! Nou, eigenlijk was het meer geschreeuw.

"Aaarg sterf.." kon ze in het geschreeuw verstaan.

"Sterf! Sterf!"

Barbenusa bleef even staan en begon toen als een gek in die richting te rennen waar de stemmen vandaan kwamen. Dit moesten wel de dwergen zijn! Ze rende zo snel als ze kon..

Maar toen opeens viel er iets voor haar neus op de grond waar ze bovenop viel. Met een schreeuw keek ze naar het wezen waar ze op lag en krabbelde zo snel mogelijk overeind. Ze kreeg bijna een paniekaanval toen de poten van het wezen zich om haar heen krulden en ze sloeg om zich heen waarna ze vijf meter achteruit liep. De rillingen liepen over haar rug en ze keek met grote ogen naar het reuzachtige spinnenlijk. Walgend begon ze dit even te verwerken.

"Gatver, gatver, GATVERDAMME," zei ze en ze ademde diep in. "Serieus.. GATVER."

De dooie spin maakte nog wat spastische bewegingen en Barbenusa zette zich bij elke beweging schrap. Toen hij helemaal klaar was met stuiptrekken liep ze er met de ruimste bocht ooit omheen.

"NOOO!!" hoorde ze toen opeens iemand extreem hard schreeuwen. Het was niet zo ver weg. Ze wilde op het geluid afgaan maar bleef toen stokstijf staan. Achter een boom vandaan klom nog zo'n reuzachtige spin. Maar deze was levend. Barbenusa keek met grote ogen naar het monsterlijke wezen dat op haar af liep.

De spin spreed zijn kaken en stond klaar om haar dood te bijten, toen Barbenusa wakker werd uit haar bevriezing en haar zwaard trok. Al schreeuwend verdedigde ze zichzelf en ze sloeg en stak naar de spin. De spin schreeuwde en probeerde haar opnieuw te bijten, maar Barbenusa stak haar zwaard net op tijd achterin de strot van de spin. Hij keek haar nog even aan met zijn acht zielloze ogen en Barbenusa trok haar zwaard weer uit zijn strot. De spin waagde nog één poging om haar te bezeren maar viel toen in elkaar. Dood.

Barbenusa stond in shock te kijken en keek toen naar haar zwaard dat helemaal onder het slijmerige spinnenbloed zat. Ze maakte wat kotsgeluiden toen ze opeens iets heel erg engs achter haar hoorde. Ze draaide zich langzaam om en kreeg bijna een hartaanval: over het spinnenweb kwamen tientallen van zulke spinnen aan lopen. Barbenusa's maag draaide om en ze besloot maar gewoon keihard weg te rennen. Schreeuwend sprong ze over uitstekende boomwortels en ontweek ze al het spinnenweb dat haar weg versperde. Ze hoorde de spinnen achter haar vreemde geluiden maken. Ze hield dit rennen niet lang vol. Ja! Daar zag ze een rots!

Snel sneed ze plotseling de bocht af en dook achter de rots. Ze hoorde de spinnen voorbij lopen terwijl ze vreemde geluiden maakten. Barbenusa vond het niet plezierig en ze ademde diep in.

"Waarom.." begon ze zacht. "..ben ik hier in GODSNAAM?!"

Ze keek over de rand van haar rots en zag de spinnen weg lopen. Die gaan vast op de dwergen af.. Snel begon ze ook in die richting te lopen.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.