FanFic.nl

Barbenusa And The Desolation [The Hobbit Fanfic]

Dwergen en Elven..

Even later zag Barbenusa alleen nog maar spinnenlijken op haar pad liggen. Sommigen hadden pijlen door hun kop heen. "Ew.." zei ze vol afschuw. Ze stapte over een paar lijken heen en hoorde toen tot haar grote opluchting weer het gepraat van personen.

Snel liep ze verder en toen zag ze in een open plek de dwergen staan, omringd door elven. Barbenusa had wel eens gehoord dat elven een hekel hebben aan dwergen, en andersom. Gelukkig maar dat zij geen dwerg was. Snel rende ze de open plek in.

"Hoi mensen! Hier ben ik dan eindelijk!" zei ze vrolijk. De elven richtten meteen hun bogen op haar en Barbenusa stopte met lopen. Onschuldig hief ze haar handen. Thorin keek vol ongeloof op.

"Barbenusa?!"

Barbenusa zwaaide voorzichtig en de elven zetten ieder hun boog op scherp. Snel stopte Barbenusa met zwaaien. De elf die een prachtig zwaard aan het bekijken was en iets in het elfs brabbelde liep naar haar toe. Barbenusa keek de elf aan. Hij had lang blond haar en blauwe ogen.

"Jij bent geen dwerg," zei hij tegen haar. "Jij bent een mens."

Barbenusa keek dom. "Ja.. En jij bent een elf."

Barbenusa had wel het nadeel dat ze nogal klein was en dat elven nogal groot waren, en dus moest ze nogal omhoog kijken naar deze elf. Gelukkig was ze wel groter dan de dwergen en dus was het makkelijk te zien dat zij een mens was. Barbenusa stak haar hand uit.

"Ik ben Barbenusa. Aangenaam."

De elf keek haar wantrouwend aan. "Mijn naam is Legolas," zei hij zonder haar de hand te schudden. Barbenusa snoof en liet haar hand weer zakken.

"Oké, 'Legolas', aangezien jullie elven natuurlijk niets willen geloven van wat de dwergen zeggen, laat ik je dan dit vertellen: wij zijn op een spannende missie en u verstoort dit alles. Laat de dwergen passeren, en er zullen geen gewonden vallen.."

---

"Boring." Barbenusa liep achter de dwergen aan, omringd door elven, over een mooi bruggetje met watervallen. Haar plan was niet goed verlopen en haar zwaard was afgepakt. Ze zuchtte overdreven diep toen ze het grote elvenrijk zag. De grote poorten gingen open. Barbenusa keek naar de dwerg voor haar.

"Heuy mister," zei ze fluisterend. De dwerg draaide zich om.

"Kili is de naam," zei hij terug. Barbenusa stak haar duim op. De dwerg zag er niet verkeerd uit.

"Aha! Oké, hey, uhm, hoort er geen hobbit bij jullie te zijn of zo?"

Kili ademde diep in. "Bilbo ja.. We hebben hem het laatst gezien in het woud.."

Barbenusa beet op haar lip en keek achterom naar het grote woud. Arme hobbit.. Ze had hem nog niet eens ontmoet. Kili zag haar blik.

"Maar dat betekent niet dat hij dood is," zei hij erachteraan. Barbenusa glimlachte een beetje en toen werd ze aangestoten door een elf.

"Niet praten. Doorlopen." Ze zuchtte en liep het grote elvenrijk binnen en de poort werd achter hen dichtgedaan.

De stoet dwergen, elven en Barbenusa liepen een prachtige ruimte binnen over een brug. Mooie, grote bomen, met schitterend houtsnijwerk. Maar Barbenusa was zich meer aan het ergeren aan het smalle bruggetje waar ze op liep.

"Waarom zitten hier geen hekjes omheen.." zei ze op zeurderige toon. "Als iemand struikelt flikkert ie hier toch dood?!" Weer stootte een elf haar aan als teken dat ze stil moest zijn. Barbenusa keek boos in zijn richting en liep verder over het bruggetje terwijl ze met een schuine blik over het randje keek. In de verte zag Barbenusa één of andere troon staan. De elven zeiden wat dingen tegen elkaar in het elfs.

"Ching chang chong!" riep Barbenusa erdoorheen en ze werd weer van alle kanten kwaad aangekeken. Snel hield ze haar mond.

"De koning wil je spreken, dwerg," zei Legolas tegen Thorin wie hem vol haat aankeek. "De andere dwergen gaan de cel in." Thorin werd begeleid naar de koning.

"Hey! En ik dan?!" riep Barbenusa uit. Legolas keek haar onderzoekend aan en begon weer in het elfs te brabbelen. "HOU DAAR NOU ES MEE OP!!!" schreeuwde Barbenusa. Legolas keek haar aan. "De koning wil jou ook spreken, mens."

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.