Welkom op FanFic.nl

De Nederlandse website waar je fanfiction kunt lezen én schrijven.

Nu on-line: (0)

Home » The Hobbit » Barbenusa And The Desolation [The Hobbit Fanfic] » De Wildwaterbaan!

Barbenusa And The Desolation [The Hobbit Fanfic]

23 maart 2014 - 19:43

1458

0

304



De Wildwaterbaan!

Dit is een lang hoofdstuk muahahahhaha!! Ik heb niet alle details opgeschreven maar dan is het alsnog best wel lang muahahahahh!!!

Bilbo liep voorop, gevolgd door de dwergen en Barbenusa. Al snel kwamen ze bij een gezellige ruimte, een soort van opslagplaats voor drank en al die andere dingen. Het was blijkbaar net feest geweest; er waren een paar elven te zien, met hun hoofd op tafel, slapend tussen het opgegeten voedsel en de lege flessen waar drank in had gezeten. Barbenusa realiseerde zich toen pas hoeveel honger ze wel niet had.

Bilbo sloop langs de slapende elven. "Deze kant op," fluisterde hij.
De dwergen liepen ongelooflijk langzaam en leken de omgeving in zich op te nemen. Bilbo gebaarde dat ze sneller moesten lopen.

"Niet te geloven, dit is een wijnkelder!" fluisterde Kili mopperend.

"Je moest ons naar buiten leiden, niet naar binnen!" zei Bofur tegen Bilbo.

"Luister, ik weet wat ik doe--"

"Ssssh!" siste Bofur alsof hij opeens de beste was.

Barbenusa zuchtte diep. Dwergen..

Ze kwamen aan bij een stapel tonnen die op de grond lagen. De dwergen keken er allemaal dom naar. "Iedereen snel de tonnen in!" fluisterde Bilbo. Barbenusa keek verbaasd op en de dwergen sputterden tegen.

"Ben je gek, dan vinden ze ons!"

Bilbo schudde zijn hoofd. "Nee, nee, nee, alsjeblieft, vertrouw me gewoon," zei hij. Barbenusa vond hem erg schattig en begreep niet hoe de dwergen nou nee konden zeggen tegen hem. Ze begonnen met elkaar te praten en Bilbo keek hulpzoekend naar Thorin.

"Doe wat hij zegt," zei Thorin snel. Barbenusa zuchtte opgelucht. De dwergen klommen allemaal in de tonnen, en Barbenusa keek toe; er waren niet genoeg tonnen. Toen de dwergen er allemaal inzaten liep Bilbo naar een hendel en trok eraan.

"Hou je adem in," zei hij. De houten vloer kantelde om en de dwergen rolden allemaal, al 'woah woah' roepend er vanaf, het water in.

Bilbo keek vrolijk naar de vloer die weer dichtging en leek erg blij te zijn dat zijn plan gelukt was. Barbenusa keek hem vaag aan.

"En.. Nu?" Bilbo draaide zich om. Hij wilde zijn mond open doen om iets te zeggen maar sloot hem weer. Hij fronste zijn wenkbrauwen.

"Dat is.. Een goede vraag." Hij had blijkbaar niet aan zichzelf gedacht. "Oh leuk," zei Barbenusa. Zij en Bilbo begonnen dom rond te rennen door de kamer. "Wat moeten we doen?!" riep ze uit.

Ze hoorde al wat elven aan komen rennen, die blijkbaar in de gaten hadden kregen dat de dwergen verdwenen waren. Bilbo ging de vloer staan die hoort te kantelen en hij stampte er op. Barbenusa, daarentegen, begon er als een gek op te springen.

"Waar kunnen ze zich verbergen?!"

Bilbo en Barbenusa draaiden zich verschrikt om en zagen de elven aankomen. Bilbo zette een stap achteruit en op dat moment kantelde de vloer weer. Barbenusa ging keihard op haar bek en Bilbo schoof op zijn voeten er rustig van af. Met z'n tweeën vielen ze het water in.

Toen Barbenusa weer boven kwam zag ze Bilbo zich vastklampen aan de ton van één van de dwergen.

"Welkom, mr Baggins," zei Thorin glimlachend. Bilbo maakte een gebaar dat het goed zat. Snel zwom Barbenusa naar hem toe en klampte zich ook vast aan de ton. Ze keek tevreden naar Bilbo. Dit was een slimme hobbit.

"Laten we gaan!" riep Thorin en ze begonnen met hun armen door het water te peddelen.

Barbenusa giechelde opgewonden. "Ik hou van wildwaterbanen!"

Een paar dwergen keken haar niet begrijpend aan en ze voelde de stroming van het water sterker worden. "Hou je vast!!!" schreeuwde Thorin toen opeens.

Barbenusa begon de ton te knuffelen alsof het iemand was die ze al honderd jaar niet gezien had en toen vielen ze met z'n allen van een waterval.
Ze schreeuwde als een gek en voelde dat ze even helemaal onder water zat. Gelukkig had ze zich nog goed vast aan de ton, die weer begon te drijven.
Ze hapte naar adem en keek naar Bilbo die nog steeds aan dezelfde ton zat als zij. Hij kon zich minder goed vasthouden en dus probeerde Gloín hem goed vast te houden.
Barbenusa hees Bilbo ook een stukje op en hij klampte zich weer vast aan de rand van de ton.

"Zet je schrap!!" riep Thorin weer en Barbenusa keek snel voor zich. Oh fuck.

De rivier stroomde langs allemaal rotsen en andere obstakels. Snel begon ze de ton weer te knuffelen en dit keer knuffelde ze Bilbo mee. Het water klotste om hen heen maar gelukkig klapte ze niet tegen de rotsen.

"Sluit de poort!" hoorde ze opeens vaag in de verte.

Barbenusa hees zichzelf op en zag hoe ze een openstaande poort naderde. "OH BUGGER!!" riep ze uit. Een elf met een helm trok aan een hendel en de poort ging langzaam dicht. Thorin was bijna bij de poort, maar hij was net te laat.

"Nee!!" riep hij terwijl hij aan de dichte poort trok. De andere dwergen botste allemaal op elkaar en de elven pakten hun zwaard en schild. Barbenusa keek er met grote ogen naar en opeens werd één van de elven in zijn rug geschoten met een pijl. Barbenusa was even opgelucht, maar dat veranderde snel toen er opeens een schreeuwende orc tevoorschijn kwam.

"Kijk uit!" zeiden een paar dwergen toen de dooie elf bij hen in het water viel. Al snel ontstond er een heel gevecht op het bruggetje, en de meeste elven werden vermoord door de orcs.

"WAAROM BEN IK HIER?!?!" schreeuwde Barbenusa gefrustreerd. Tot haar schrik kwamen er alleen nog maar meer orcs bij, en sommigen sprongen ook het water in om de dwergen te doden. Barbenusa hield zich stevig vast aan de ton. Ze wou haar zwaard trekken, maar die had ze niet meer bij!

Op dat moment stak Bilbo zijn dolk in de keel van de orc, die viel dood in het water. Kili sprong plotseling uit zijn ton en begon te rennen naar de hendel op de brug. Barbenusa keek op en zag enorm veel orcs aan komen rennen. Kili begon erg cool te doen. Hij sloeg een paar orcs dood met het kapmes dat naar hem werd gegooid door Dwalin.

Hij rende naar boven en hakte het hoofd van een orc eraf, maar dat vloog recht op Barbenusa af. Ze ving het hoofd op en keek walgend naar de levenloze ogen van het wezen. Snel gooide ze het weg terwijl ze hoge geluidjes maakte en begon dit ook maar weer te verwerken.

Kili sprong op de hendel af maar toen opeens zat er een pijl in zijn been.

"Kili!" schreeuwde Fili wanhopig en Kili keek niet lekker voor zich uit. Hij probeerde de hendel over te halen, maar het lukte niet en hij viel op de grond. Er kwam een orc aan springen van de andere kant om hem te vermoorden, toen die orc werd doodgeschoten. Kili keek op en er kwam een vrouwelijk elf aanrennen met kastanje-kleurig haar.

Barbenusa keek even van Kili naar de elf en van de elf naar Kili en voelde toen meteen de liefde. Ze schudde zuchtend haar hoofd en besloot ook maar eens nuttig te zijn.

Ze greep een zwaard van de orcs uit het water en gooide het naar de orc die weer kwam aanlopen. Ze was blij dat ze hem precies raakte in zijn hoofd, en dus viel de orc dood neer.

Opeens sprong Legolas uit de bosjes en begon een grote hoeveelheid orcs af te slachten.

"Hey Legolas!" riep Barbenusa gestoord. "Ik wist wel dat je zou komen!"

Legolas gaf haar een hou-je-bek-blik en ging verder met zijn slachting. Op dat moment sprong Kili op en ging met zijn hele gewicht aan de hendel hangen. De poort ging open en de tonnen kwamen weer in beweging. Meteen vielen er een paar dwergen van de waterval.

Kili rolde van de brug af recht in zijn ton, waardoor de pijl afbrak. Barbenusa ademde scherp in en Kili kreunde van pijn. Met z'n allen gingen ze weer verder en ze vielen van de waterval. Barbenusa hield zich weer vast aan de ton en Bilbo terwijl ze verder werden gevoerd door de stroming.

De rivier werd steeds woester en al snel lag de hele ton op zijn kant. Barbenusa en Bilbo lagen nu naast elkaar zich vast te houden aan de ton terwijl ze dom aan het schreeuwen waren. Het leek ook alsof er steeds meer orcs kwamen. Gelukkig werden de meesten vermoord door Legolas en de vrouwelijke elf en de dwergen waren er ook goed in.

Bombur deed nog een heel vaag kunstje met zijn ton waardoor veel orcs geplet werden. Legolas begon te lopen over de hoofden van de dwergen terwijl hij alle orcs neerschoot en geen één schot miste, waarna hij op het land bleef staan en de dwergen nakeek. Thorin lachte op gestoorde manier naar Legolas en toen verdwenen de elf uit het zicht.


Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.