FanFic.nl

It started with an elevator|| Niall Horan [Afgerond]

Twenty Seven~Surprise date

De tijd met de jongens en Eleanor ging snel voorbij. We zijn dikke vriendinnen geworden en zijn samen veel wezen shoppen in de steden waar we vrije dagen hadden. Denk daarbij ook aan Parijs en Milaan. Ze is een hartstikke aardige meid en heeft ongeveer dezelfde hobby’s en humor als ik, waardoor we snel klikten. Helaas was het Europese deel van de tour alweer voorbij en moest ik weer terug naar London, waar ik mijn studie aan de Royal Academy of Dance al snel zou beginnen.

Three months later
‘El, ik kán niet. Begrijp dat dan!’ Hoewel ze niet in dezelfde ruimte als ik ben, kan ik de pruil op haar lippen duidelijk voor me zien. ‘Waarom dan niet?’ vraagt ze. Ik zucht diep en ga door mijn haar, terwijl ik me telefoon tussen mijn oor en schouder druk als ik de bak met lasagne met een hand uit de magnetron haal. ‘Ik heb een van de drie decembervoorstellingen van de Academy, El.’ Ze zucht diep. ‘En daar moet je heen?’ Ik grinnik en rol mijn ogen. ‘El, ik heb in de dansdelen waar ik in zit een sleutelrol.’ Even is ze stil. ‘Oh ja. Maar waarom moet het nou precies deze datum zijn!’ Lachend leeg ik de bak lasagne op een bord en gooi het lege bakje weg. ‘El, ik heb dit ook niet verzonnen, oke? Ik zou echt niets liever willen dan een avondje met je stappen, maar ik heb vanavond nou eenmaal dat optreden. Morgen kan ik wel.’ Ze zucht en ik stel me voor dat ze gefrustreerd door haar haar gaat. ‘Morgen kan ik niet, dan zijn de jongens terug en heb ik met Louis afgesproken.’ Mijn mond springt open. ‘Shit, dat is waar. Morgen komen ze aan toch?’
‘Ja, was je dat vergeten?’
‘Ja, shit sorry. Ik heb het zo druk met mijn opleiding. Ze hebben me door geschoven naar het tweede jaar aangezien ik al zo goed was volgens hun.’
‘Dat heb je me verteld, Ismay.’ Ze grinnikt en ik prop een hap lasagne in mijn mond. Snel slik ik het door en antwoord; ‘Wil je me de tijd straks appen? Ik moet nu echt ophangen en dooreten. Ik moet over een half uur naar de Academy vertrekken en me gaan opwarmen en zo.’
‘Tuurlijk. Succes vanavond!’
‘Dank je wel, El. Bye babe kus.’
‘Kus.’ Ik hang op en stop de telefoon in de zak van mijn joggingbroek, waarna ik de lasagne snel in mijn mond prop. Vervolgens ren ik naar de badkamer en poets snel mijn tanden, checkend of er niks meer tussen mijn tanden zit. Als ik constateer dat dit inderdaad niet het geval is, ren ik naar de voordeur en schiet in mijn zwarte jordans (een cadeautje van Niall) en verlaat het huis, waarna ik mijn tocht naar de Academy begin.

Vermoeid neem ik afscheid van Fleur en Angelique. ‘Goed gedaan, gurls,’ zeg ik met een glimlachje. Ze knikken naar me. ‘Jij ook, Ismay. Ik ben blij dat het publiek je hiphop choreografie zo ontving.’ Ik glimlach en knik. ‘Ik ook. Maar ik ga naar huis en lekker slapen. Ik zie jullie maandag wel weer.’ Ze zwaaien naar me en ik zwaai terug, waarna ik me omdraai en naar de uitgang loop. Met een hand duw ik de zwarte deuren open en stap de koude avond lucht in. Mijn zwarte tas met de schoenen en outfits voor de show, zwaai ik over mijn schouder en ik duik dieper in mijn blauwe trui. Of beter gezegd Niall’s trui. Hoewel zijn geur er allang uit is, is het voor mij wel een aandenken aan hem. Een klein glimlachje speelt op mijn lippen als ik denk aan morgen. Morgen zal ik hem eindelijk weer zien, na drie maanden. Vanaf morgen hebben ze namelijk een break, die tot drie januari duurt. Zo kunnen ze met hun familie van de feestdagen genieten. ‘Ehm, zou je me kunnen helpen?’ Ik draai me om naar de stem. De eigenaar van de stem staat in de schaduw en hoewel elke zenuw in mijn lichaam zegt ‘’ren’’ doe ik het niet. ‘Dat ligt eraan. Waar bent u naar opzoek?’
‘Ik ben opzoek naar een meisje.’
‘Hoe ziet ze eruit?’
‘Ze heeft mooi bruin haar en bruine ogen, die tot op mijn ziel kunnen kijken. Ze heeft een prachtig figuur en een geweldige stem. Oh, en ze loopt rond met een hart.’ Verbaasd kijk ik de zwarte vlek aan. ‘Een hart?’ De figuur knikt. ‘Ja, die heeft ze namelijk van me gestolen.’ Angstig neem ik een stapje achteruit. ‘O-ke?’ Dan lacht de figuur en neemt hij een stap het licht in. ‘Dat is trouwens niet het enigste dat ze heeft gestolen.’ Hoewel ik zijn ogen niet kan zien, weet ik dat hij mijn lichaam scant. ‘W-wat?’ piep ik. ‘Ontspan, ik ga je echt niks doen. Hoewel ik mijn trui wel graag terug zou willen hebben.’ Mijn mond valt open en dan glimlach ik breed en ren ik op hem af. ‘Nini!’ Mijn benen vouw ik op zijn middel en ik verberg mijn gezicht in zijn nek, terwijl zijn handen op mijn billen liggen en me ondersteunen. ‘Hey chipmunk,’ fluistert hij. Ik trek me terug en kijk hem aan. Met een hand zet hij de capuchon van zijn trui af en glimlacht. ‘Ik heb je gemist.’ Een traan ontsnapt aan mijn oog en ik knik. ‘Ik jou ook, Nini.’ Hij plaatst een kus op mijn lippen en zet me dan voorzichtig neer. ‘Ik wilde je verrassen en je ergens mee naar toe nemen.’
‘Nu?’ vraag ik verbaasd, ‘het is bijna middernacht.’ Hij knikt en pakt mijn hand, waar hij zijn vingers tussen de mijne laat glijden. ‘Juist nu. Kom mee, we moeten snel zijn.’ Hij trekt me mee naar zijn auto en ik gooi mijn tas achterin. Hij stapt achter het stuur en ik ga in de bijrijdersstoel zitten. Snel start hij de motor en verlaat het parkeerterrein van de Academy.

‘Je wilde me meenemen naar de London Eye? Op dit tijdstip?’ Momenteel staan we alleen in een cabine en bewegen we ons langzaam omhoog. Hij knikt alleen maar en ik zucht. ‘You’re lucky I like you.’ Hij grinnikt en gaat met zijn hand door mijn haar, terwijl ik mijn hoofd op zijn schouder rust. ‘Weet ik.’ Dan zijn we bovenaan en stopt de cabine. Vaag klinken de slagen van de Big Ben tot me door. Het is middernacht. ‘Waaro-‘ Ik breek mijn zin middenin af als er opeens vuurwerk de lucht inschiet. Mijn mond valt open en ik staar naar buiten. ‘Oh my god.’ Niall grinnikt en slaat zijn armen om mijn middel, terwijl hij zijn hoofd op mijn schouder rust. ‘Ik had je beloofd je ooit eens mee te nemen als er vuurwerk was.’ Verbaasd draai ik me hoofd en kijk hem aan. ‘Je herinnert je dat?’ Hij knikt en ik glimlach, waarna ik een kus op zijn wang plaats. ‘Je bent de beste.’ Ik kijk weer vooruit en vergaap me aan het vuurwerk. Als ik na een tijdje weer opzij kijk, zit Niall op zijn knieën. Mijn handen sla ik voor mijn mond en ik kijk hem met grote ogen aan. Hij grinnikt zachtjes. ‘Ontspan, ik ga niet doen wat je denk dat ik ga doen.’ Ik laat mijn handen opgelucht langs mijn zij vallen en hij opent het doosje dat hij in zijn handen heeft. ‘Het is een belofte ring. Hiermee wil ik je beloven dat ik je nooit pijn zal doen, je altijd zal beschermen en altijd voor je klaar zal staan. Dat ik altijd trouw blijf aan je en dat ik van je zal blijven houden. Ismay, wil je mijn vriendin zijn?’ Verloren voor woorden staar ik hem alleen maar aan, waarna ik gil en hem om zijn nek vlieg. ‘Heel graag, Niall,’ mompel ik in zijn nek. Als ik terugtrek kijkt hij me met een brede glimlach aan, waarna hij de ring om mijn vinger schuift.

Reacties: