FanFic.nl

"So long and good night." - Gerard and Bandit Way

One

Het was doodstil. Geen enkel gepraat, gezucht of ook maar geadem dat je hoorde. Alle rust wekte automatisch kalmte bij je op. Deze plek was precies de plek die ik nodig had. Alles was zo perfect nu.
Tot dat een zeker klein vierjarig meisje me besloot wakker te maken.
"Bandit!" Mompelde ik terwijl ik kort in mijn ogen wreef. Pas toen ik mijn handen voor mijn ogen weghaalde zag ik de brede glimlach op mijn dochters gezicht. Dat deed me automatisch ook glimlachen. Er ging geen dag voorbij dat ik spijt had van de keuze om een kindje te nemen. Niet als ik elke keer weer naar dit prinsesje keek.
"Mama zei opstaan!" Grijnsde ze. Ik trok mijn wenkbrauwen op. Normaal zou Lyn me nooit zo vroeg wekken. Of ja, laten wekken in dit geval. Maar hoe langer ik er over nadacht des te sneller het me te binnen schoot. De tour.
Vandaag ging ze met haar band voor zes weken op tour.
Snel drukte ik een kus op Bandits wang en zette haar aan de andere kant van het bed. Daarna vloog ik zo wat in mijn zwarte skinny jeans, trok een zwart shirt over mijn hoofd en stapte in mijn - natuurlijk - zwarte leren laarzen. Ook viste ik nog een heel licht spijkerjasje uit de troep die door de gehele kamer was verspreid. Ik moest snel zijn op dit moment.
"Ga je mee mama uitzwaaien, B?" Vroeg ik haar. Ik tilde Bandit op en tegelijk knikte ze. Dat arme meisje was pas vier jaar en had nu al een deel van haar leven haar vader en moeder aan tours moeten missen. Gelukkig had ze een liefhebbende oom - plus nog twee als je Ray en Frank zou meetellen - bij wie ze altijd goed terecht kon.
Met kleine Bandit op mijn arm haastte ik me naar beneden waar ik Lyn druk in de weer zag met koffers. Toen ze net iets van de keukentafel wilde pakken had ze door dat ik er stond, drukte een zachte kus op mijn lippen en glimlachte een 'goedemorgen'.
"Hé, Lindsey. Om hoe laat vertrekken jullie?" Vroeg ik benieuwd waarbij ik bijna meteen antwoord op mijn vraag kreeg. "Ik moet over een half uurtje bij de anderen zijn en we vertrekken daar om half tien" informeerde ze me. Met een klein knikje liep ik naar de woonkamer. Bandit keek me aan en porde me haast in mijn wang.
"Zing eens wat" glimlachte ze. Gefronst keek ik haar aan. Normaal zong ik enkel voor haar als ze niet kon slapen. "Eh, oké," zei ik maar waarna ik met Teenagers begon.
"They said all teenagers scare, the living shit out of me. They cou-" "Gee!" Hoorde ik bestraffend uit de keuken komen. "Geen scheldwoorden waar B bij is, weet je nog?" Wat beteuterd keek ik haar aan. "Maar zo gaat het liedje" protesteerde ik wat. Grinnikend schudde Lyn haar hoofd en ging weer verder met wat ze aan het doen was. Zo was er tot mijn grootste spijt snel een kwartier voorbij. Het was vijftien minuten rijden naar het huis van Jimmy dus als Lyn niet te laat wilde komen moest ze nu vertrekken.
Dit keer zette ik Bandit neer omdat ik de koffers van Lyn moest dragen naar haar auto. Met een kleine zucht zette ik de laatste koffer in de achterbak waarna ik hem gelijk dichtklapte. Nu moest ik voor zes weken mijn vrouw missen. Gelukkig had ik mijn kleine prinses nog.
".. en ik bel je elke dag, via de laptop zodat jij mij ook kan zien, en het is heus wel eens gezellig met papa alleen, hoor!" Sprak Lyn Bandit toe.
Een kleine glimlach vormde er rond mijn lippen. Ze was zo'n goede moeder, alsof ze al heel haar leven met kinderen werkte. Ik, daar in tegen, moest mijn best altijd doen zodat kinderen me een beetje mochten. Gelukkig leek Bandit geen enkel probleem met haar vader te hebben. Zou ik daarom mezelf een goede vader mogen noemen?
Net toen ik had besloten had van wel werd ik uit mijn gedachten gehaald door Lyn die haar armen om me een sloeg. "Ik ga je missen" fluisterde ik in haar oor. "Zorg goed voor ons kind, Gerard. Ik ga jou ook missen" Haar glimlach bij die woorden was wat zwakjes. Kort knikte ik als teken dat ik zou beloven om goed op te passen. Na een klein kusje op mijn lippen stapte Lyn in haar auto. Zwaaiend achter het raampje reed ze weg. Naast me zag ik Bandit met natte, rode ogen terug zwaaien naar de auto die alweer verdwenen was.
"Kom, dan gaan we naar binnen" mompelde ik. Wat sloffend liep ik naar binnen waarbij Bandit me volgde. Hoe gingen we ons deze zes weken eens vermaken?

Reacties:

NeverGiveIn zei op 2 mei 2014 - 22:09:
Leuk! Meerr