Hoofdcategorieën
Home » One Direction » Because all of me protects all of you..... » 10 ~ Homework in the Hospital
Because all of me protects all of you.....
10 ~ Homework in the Hospital
Skylar Pov
' TRINGGGGG ' Dat was de bel voor het laatste uur, ik loop al heel de dag als een zombie door de school. ' Sky, veel succes ! ' wordt me toegeroepen door de leraar als ik het klaslokaal verlaat. Ik mompel een bedankje en snel dan naar de uitgang van de school waar Miles op me wacht. ' SIS !! HIERZO !! ' schalt de vrolijke stem van mijn broer over het plein. Zuchtend strompel ik richting de scooter. Zodra ik achterop zit rijden we richting het ziekenhuis. Na een kwartiertje zijn we er. Met z'n tweeën stappen we door de grote deuren het ziekenhuis in, beiden strak van de zenuwen. Zonder een woord tegen elkaar te zeggen lopen we de trappen op naar dokter Marijnissen. Ik zucht een keer diep en meld me dan bij de balie, we mogen gelijk doorlopen. ' Hallo juffrouw Pearson, hoe gaat het ? ' vraagt de dokter blij. Moeizaam komt er een gesprek opgang waarin we alle informatie over de operatie nog een keer te horen krijgen. Een halfuur later lig ik in een ziekenhuisbed, met een infuus en een leger aan pillen. De operatie zal 3 uur duren en ze verwachten dat ik een weekje moet blijven, een hele week ! Morgenochtend vind de operatie plaats, om 8 uur. Opeens vloeit er een traan over mijn wang, een klein stukje vloeibare angst glijd over mijn wang. Het bed ligt niet meer lekker, mijn keel voelt ruw aan en al het lachen is verdwenen. Ik, Skylar Jayden Pearson, ben voor het eerst in mijn leven bang. Zoveel operaties ben ik al ondergaan, en nooit ben ik bang geweest. Als de slaapverwekkende medicatie in mijn infuus wordt gespoten zakken mijn ogen langzaam dicht. ' Miles...... Ik hou van je broer...... ' Onze handen grijpen elkaar en dat was de laatste aanraking voor dat ik in een zachte dromenloze roes viel...
Miles pov
' Miles....... Ik hou van je broer..... ' verlaat haar mond. Haar violetkleurige ogen zakken dicht, ik pak teder haar hand en zie hoe de kleine glimlach haar gezichtje verlaat. Ze slaapt nu, ze wordt in een lichte slaap gehouden tot de operatie. Dan is ze goed uitgerust. Zuchten kruip ik in de oncomfortabele stoel naast het bed en kijk naar haar, zonder onze handen los te laten. Het is vreselijk om haar zo te zien, nu is er weinig over van de stoere Sky. Haar lichaam lijkt fragiel in het witte bed, en de hartslag is regelmatig door de roes. En zo zit ik daar, uren lang. Totdat er een verpleegster aankomt. ' Meneer, het bezoekuur is voorbij. ' klinkt haar stem door de ruimte. Ik sta op en geef Sky een kus op haar kruin. ' Hou vol kleine meid, doe het voor mij...... '
Reacties:
Dit is echt een super story!!
Melding voor het volgende hoofdstuk! Xx