Hoofdcategorieën
Home » One Direction » Jij maakt me sterk |Harry of Niall? » Een meet en greet?!
Jij maakt me sterk |Harry of Niall?
Een meet en greet?!
Ik stond voor de spiegel en bekeek mezelf nog eens goed. Ik had een simpele zwarte jurk aan met een rood vestje eroverheen. Mijn haar had ik gewoon los hangen en ik had mijn grijze ogen licht op gemaakt.
“Hurry up, Lena!” riep Alicia hard vanuit de hal beneden. Met tegenzin en een diepe zucht naar mijn spiegelbeeld draaide ik me om en snel pakte ik een tas uit mijn kast. Ik stopte nog even het boek wat op mijn nachtkastje in de tas en liep toen richting de gang en ging sjokkend de trap af. “Ik ben onderweg,” zei ik zacht en toen ik beneden stond en opkeek zag ik Alicia met een grote grijns in de gang staan.
Wat heb ik me ook weer op mijn hals gehaald, dacht ik geïrriteerd. Ik kende Alicia helemaal niet zo goed, ze was de vriendin van mijn broertje en had haar eigenlijk nog niet zo vaak gesproken. Ze had aan mij gevraagd of ik voor haar wilde mee doen aan een wedstrijd waarmee je kaartjes kon winnen voor één of andere awardshow waar ze graag heen wilde gaan.
Ik gaf helemaal niets om dit soort dingen maar ik had toch, omdat het zo weinig moeite voor mij was en zij er blij mee was, meegedaan aan de wedstrijd - en natuurlijk had ik gewonnen. Van alle mensen die mee deden, had de gene die níét wilde winnen, gewonnen. Great.
“Volgens mij heeft er hier iemand zin om naar de Awardshow te gaan,” zei ik droog.
“Ja natuurlijk!” zei Alicia met een brede glimlach, “Je bent echt gek dat je er zo tegenop ziet, er zullen enorm veel bekende mensen zijn en wij zitten daar straks gewoon tussen!” Ze stond al te springen bij de gedachte.
“Ik ken toch bijna geen bekende mensen, dus daar ligt het vast aan,” zei ik omdat ik haar stemming niet wilde verpesten. Ik had eigenlijk de twee kaartjes allebei aan Alicia willen geven alleen dit mocht niet vanwege administratieve redenen. Als ik dus niet mee zou gaan, mocht Alicia ook niet. Gelukkig was ik niet zo’n rot persoon en zei dat ik wel mee ging, ook al zou ik er niet van gaan genieten.
Terwijl ik mijn pumps snel aantrok hoorde ik een auto toeteren in de straat. Ik zag Alicia’s gezicht weer oplichten van enthousiasme. “Ze zijn er! Nu gaat het echt gebeuren! Wist je trouwens dat One Direction ook komt optreden?” Bij die gedachte stond Alicia letterlijk te springen en werd ik misselijk. Ik pakte snel mijn jas van de kapstok om niet aan One Direction te denken en liep toen snel achter Alicia aan het huis uit.
Er stond een mooie zwarte Mercedes voor de deur met geblindeerde ramen. Terwijl we naar de auto liepen, ging de deur aan de passagierszijde open.
“Good afternoon girls!” zei de man in het pak met een brede glimlach. Ik bekeek de man even bedachtzaam, hij had rood rossig haar en blauwe ogen en ik dacht dat ik hem wel ergens gezien had maar, ik kon me niet zo goed bedenken waar ik hem nou van kende.
“Dat is Ed Sheeran!” siste Alicia met grote ogen. “Waarom zei je niet dat hij ons kwam ophalen?!” vroeg ze ongelovig.
Ik haalde mijn schouders op, aan de telefoon had ik die naam wel horen vallen maar aangezien ik slecht met namen was, zei het me niets. Het verklaarde wel waarom ik hem herkende, als hij bekend was zou ik vast zijn foto ergens gezien hebben.
“Hi Ed!” zei Alicia die moeite had om normaal te doen. Ed was inmiddels naar ons toe komen lopen en hield de deur voor ons open.
“Stap in meiden,” zei hij. Alicia gaf hem snel nog even een knuffel en stapte toen in. Ed Sheeran keek verwachtingsvol naar mij maar ik negeerde hem en ging ook de auto in. De auto had leren bekleding en alles aan het interieur schreeuwde luxe uit. Toen Ed ook ingestapt was, begon de chauffeur gelijk met rijden zonder ook maar iets tegen mij en Alicia te zeggen. Ed draaide zich om naar mij en Alicia. “Zo, dus jullie zijn de gelukkige winnaars?” zei hij met een geïnteresseerde blik.
“Ja, Lena hier,” Alicia wees naar mij, “heeft de wedstrijd gewonnen.” En ze keek me glimlachend aan. “en ze was zo lief om mij mee te nemen. Ik heet Alicia trouwens.” die laatste zin kwam er nog snel achteraan en ze struikelde bijna over haar woorden. Ed keek mij met een onderzoekende blik aan.
“Zo zo…” zei hij en hij liet een gevulde stilte vallen “Jij hebt de jury echt enorm verrast, wist je dat? Nadat ze jouw inzending hadden gezien, hoefde ze niet lang meer na te denken over de winnaar.”
Nu had Ed Sheeran eindelijk mijn aandacht en ik voelde dat ik rood werd.
“Th-Thanks,” zei ik stamelend en ik voelde me ontzettend ongemakkelijk. “Wat heb je eigenlijk ingestuurd?” Vroeg Alicia nu ook met een geïnteresseerde blik.
“Oh, gewoon een of ander verhaal wat ik nog op mijn laptop had staan,” zei ik achteloos alsof het niets was, terwijl ik van binnen juist enorm trots was op dat verhaal. Ik schreef al jaren verhalen maar liet ze eigenlijk nooit aan iemand lezen. Aangezien we voor de wedstrijd iets creatiefs moesten inleveren en ik eigenlijk verder niet zo heel creatief was, dacht ik dat het wel makkelijk was om mijn verhaal in te leveren.
Ed keek mij hoofdschuddend aan. “Zomaar een verhaal… Nee, dat was het zeker niet en ik kan het weten, ik zat in de jury.”
Ik glimlachte voor het eerst oprecht naar Ed en ik merkte dat ik hem aardig begon te vinden. “Okay, ik ben wel trots op dat verhaal ja,” zei ik met een warme glimlach en ik probeerde niet te arrogant te klinken. “Het heeft ook uren geduurd voordat hij eindelijk was zoals hij moest zijn.”
“Jullie maken me echt nieuwsgierig zeg,” zei Alicia terwijl ze van mij naar Ed en weer terug keek.
“Als we weer thuis zijn laat ik het je lezen,” beloofde ik haar.
“Waar hebben jullie het meest zin in?” vroeg Ed dan belangstellend.
Alicia had gelijk een antwoord klaar: “Het optreden van One Direction, of course!”
Ed Sheeran lachte breed “En daarna hebben jullie ook nog eens een meet and greet met de jongens, wat vind je daar dan van?”
Alicia’s mond viel open en keek geschrokken naar mij. Ik had intussen ook een geschrokken blik in mijn ogen die ik snel probeerde te verbergen.
“Wat?! Een meet and greet? Lena! Waarom heb je me dat niet verteld?” Alica keek me nog steeds met grote ogen aan.
“Ik- ik…” stamelde ik. “Ik wist het niet…” zei ik zacht en sloot mijn ogen even. Dit moest echt mijn grootste nachtmerrie zijn. Een optreden was nog te overleven, maar een meet and greet… Dit was zeker de laatste dag van mijn leven.
Ed keek ons beide lachend aan “Dit gaat een leuke avond worden meiden!”
Ik glimlachte stijfjes naar hem. Ja, dit gaat ge-wel-dig worden. Dacht ik sarcastisch en ik greep snel naar mijn telefoon om mijn beste vriendin een berichtje te sturen.
Help me, Isa. Blijkbaar zat bij die wedstrijd ook een meet & greet met 1D. Ik wil hém niet zien. Wat moet ik doen? X
Al heel snel kreeg ik een berichtje terug van Isa.
Breath in, breath out girl. Hij herkent je vast niet meer. Gewoon meegaan en je niet te druk maken zoals alleen jij dat kan. Houd me op de hoogte x
Ze had gelijk, ik moet er gewoon van genieten, dacht ik. Duizenden meiden zouden hier helemaal gek van worden en ik zou er alleen geen zin in hebben omdat hij er is. One Direction is een van de bekendste boybands van het land dus er zouden vast een hoop andere mensen bij de meet en greet zijn. Ik was al wat opgelucht door mijn eigen gedachten en ik ademde even diep in en uit.
Ik voegde me weer in het gesprek tussen Alicia en Ed. Ik zou er gewoon van gaan genieten, wat er ook zou gebeuren.
Reacties:
Super !!
Het leukste is dat ik het verhaal al ken
!!Anyway, ik ga hem wéér meelezen x
Offfcoursee lees ik gewoon weer mee. Ik heb alleen wat minder tijd op het moment dus zal niet altijd gelijk kunnen reageren!