Hoofdcategorieën
Home » Overige » Broken by cancer (AF) » Prologo
Broken by cancer (AF)
Prologo
Tranen lopen over mijn gezicht, mijn bruine haar hangt slap om mijn gezicht. Ik leg mijn trillende hand op het hek en de begraafplaats loopt langzaam leeg. Ik dwing mezelf naar binnen te gaan, door het hek heen, naar het graf van mijn vader die net begraven is. Ik stort me voor het graf neer en blijf zitten terwijl de regen genadeloos op mijn rug neer klettert. Waarom moest hij sterven? Hij mag niet dood zijn! Ik ga liggen en de druppels vallen op mijn gezicht. Dan word ik opgetild en meegenomen.
Ik zit in de woonkamer. Mijn ogen zijn dik van het huilen en de slaap, ik heb vannacht amper geslapen. Mijn moeder komt binnen en geeft me een kop thee.
,,Morgen ga je gewoon weer naar school, toch?” vraagt ze. Ik knik langzaam. Morgen is de vakantie voorbij. Ik zal wel naar school moeten, anders vraagt iedereen zich af wat er met me aan de hand is. Op school ben ik altijd netjes geweest, ik blijf niet zomaar thuis, maar op dit moment heb ik nergens meer zin in. Mijn vader...we zijn op het strand, de schildpad eieren komen uit. We zijn blij en mijn vader wilt naar binnen om wat te drinken te halen...mijn vader, hij zakt in mekaar, mijn vader in het ziekenhuis...kanker, binnen een maand was hij weg! Mijn vader is gestorven aan de gevolgen van longkanker.
Awwhh
Vet mooi geschreven. Melding?(: