Hoofdcategorieën
Home » One Direction » Stand Alones » 20~Music {April, schrijfuitdaging}
Stand Alones
20~Music {April, schrijfuitdaging}
Het feit dat zij nog geen dag geleden in haar studentenkamer ontwaakte, is voor haar onwerkelijk. Het lijkt wel eeuwen geleden, zoveel is er al gebeurd. ‘Wacht, wat?’ roept ze verbaasd uit. De man achter het bureau kijkt haar met een geamuseerde glimlach aan. ‘Ik denk dat ik mezelf toch wel duidelijk heb gemaakt.’ Ze kijkt hem met open mond aan en de man grinnikt zacht. ‘Lieverd, ik zou je mond dichtdoen.’ Zo snel als ze kan klemt ze haar kaken stevig op elkaar, maar blijft de man met grote ogen aankijken. ‘U-ik-wat?’ De man laat zijn handen zakken en buigt zich voorover. ‘Ik wil jou, Perrie Louise Edwards, een contract aanbieden bij Sony.’
Met een klap slaat het violet harige meisje haar wekker uit, waarna ze zich met een luide kreun op haar rug draait. ‘Waarom waarom waarom,’ mompelt ze slaperig. Met de muis van haar handen wrijft ze in haar met slaap gevulde ogen. Terwijl ze alle slaap uit haar ogen probeert te verwijderen, opent de deur van de studentenkamer. Gezien het feit dat haar handen haar ogen afschermen ziet ze niet wie er binnen komt. ‘Opstaan!’ klinkt er dan. Die vrolijke stem zou ze overal herkennen. ‘Jesy,’ mompelt ze zeurderig, ‘hoe kan je zo vrolijk zijn?’ Het bed zakt in en een paar handen omklemmen haar polsen. Met een ruk worden haar handen voor haar ogen vandaan getrokken, waardoor het zonlicht haar ogen binnenstroomt. Ze knippert heftig en knijpt haar ogen samen, waarna ze een dodelijke blik naar haar beste vriendin/kamergenoot stuurt. ‘Niet cool, Jesy, niet cool.’ Jesy giechelt en staat weer op van het bed, waarna ze de deken van het violet harige meisje aftrekt. Een windvlaag nipt aan haar blote benen en armen en ze rilt. ‘Opstaan,’ zegt Jesy nogmaals met een grijns. Het meisje op het bed zucht diep en zwaait haar benen over de rand van het bed. ‘Ik haat de universiteit.’
Nadat het meisje zich met veel geklaag en gesteun heeft aangekleed en de kou is ingestapt, stappen ze nu de warmte weer in. ‘Jij betaalt mijn koffie,’ zegt het langharige meisje. Haar blauwe ogen glimmen als ze naar haar vriendin Jesy kijkt. ‘Best,’ zegt haar vriendin vrolijk. Ze kreunt als antwoord en gaat door haar steile haar. ‘Hoe kan jij toch elke dag zo vrolijk zijn?’ mompelt ze chagrijnig. Jesy haalt haar schouders op en bestelt voor beide meiden een beker koffie. Vervolgens betaalt ze het gevraagde bedrag aan de jongen achter de balie, vergezeld door een knipoog. De jongen achter de balie bloost heftig en probeert zijn gezicht te verbergen achter zijn hazelnoot kleurige krullen. Jesy giechelt en overhandigd de voor haar bestemde koffie aan haar vriendin. ‘Flirt,’ mompelt ze met een grinnik. Jesy haalt haar schouders op. ‘Wat kan ik zeggen? I was born this way.’
‘Alsjeblieft, geen lady gaga verwijzingen. Ik moet nog wakker worden.’ Jesy lacht alleen maar en loopt naar de deur. ‘Kom op, zeikerd. Onze college begint zo.’
‘Ik verlaat stante pee de universiteit en ga als zwerver leven.’ Jesy lacht luid om haar vriendin. ‘Weet je wat jij nodig heb?’ Vanonder haar arm kijkt het blauwogige meisje haar vriendin aan. ‘Wat?’ Jesy grijnst breed. ‘Een avondje uit.’ Geïnteresseerd gaat ze rechtop zitten. ‘Wat had je in gedachten?’ Jesy grijnst en gaat in kleermakerszit op haar eigen bed zitten. ‘Misschien kan ik snel een gig bij die hotte Ier regelen. Je weet wel, van die bar.’
‘Zou je dat op zulke korte termijn kunnen regelen?’ Jesy knikt. ‘Hij heeft me nog wat tegoed.’ Ze wiebelt haar wenkbrauwen en het violet harige meisje trekt haar neus op. ‘Oh god, ik wil het niet weten.’ Jesy lacht en pakt haar telefoon van het nachtkastje dat tussen beide bedden staat gepropt. ‘Doen?’ vraagt ze aan haar vriendin. Het meisje met de neuspiercing knikt en Jesy drukt op het groene hoorntje. Bijna meteen neemt een brede glimlach bezit van haar gezicht. ‘Niall, hee!’ Ze is even stil en knikt dan. ‘Ja, ik mis jou ook. Maarre, ik had een vraagje voor je…’
Twee uur later staan beide meiden in de dik bepakte bar. ‘Waar is die dude?’ vraagt Perrie aan haar vriendin. Jesy haalt haar schouders op en scant nogmaals de ruimte. ‘Ah, hij staat achter de bar. Kom mee.’ Ze sluit haar hand om de bovenarm van haar vriendin en maakt haar weg door de mensen. Bij de bar aangekomen, grijnst ze breed en leunt ze over de bar. ‘Hee Niall!’ roept ze. De Ier draait zich om en glimlacht adembenemend mooi. ‘Jesy,’ groet hij haar als hij de twee meiden heeft bereikt. ‘Niall,’ groet ze terug, ‘dit is mijn vriendin Perrie.’ Niall glimlacht naar haar en ze schudden elkaar de hand. ‘Dus je wilt optreden?’ Perrie knikt. ‘Ik heb wat afleiding nodig van mijn studentenleven.’ Hij lacht en gaat door zijn haar. ‘Ken ik ken ik. Je mag het podium over drie kwartier voor een kwartier hebben. Er zijn nog wat mensen voor je.’ Perrie en Jesy knikken bijna tegelijkertijd. ‘Kan ik jullie ondertussen wat te drinken brengen?’ De twee meiden kijken elkaar even aan. ‘Doe maar twee cola,’ zegt Jesy uiteindelijk. Niall knikt en reikt onder de bar, waarna hij twee flesjes cola tevoorschijn haalt en ze open maakt. Met een zwierig gebaar schenkt hij de vloeistoffen in twee glazen en plaatst ze op de bar. ‘Alsjeblieft, ladies.’ Jesy glimlacht naar hem en draait zich dan naar Perrie. ‘Kom, we gaan die andere artiesten bekijken.’
Na een getinte jongen genaamd Zayn, een ginger genaamd Ed en een meisje genaamd Jade, is het Perrie’s beurt. Ontspannen stapt ze het podium op en pakt de microfoon op. ‘Hallo allemaal. Ik ben Perrie,’ zegt ze met een glimlach. Ze krijgt wat gemompel als antwoord en gaat verder; ‘Ik ben vandaag hier om mijn gedachten even van mijn studentenleven te halen en hoe kan je dat beter doen dan door te zingen?’ De mensen knikken instemmend en Perrie’s glimlach verbreed. ‘In het komende kwartier zal ik liedjes van Demi Lovato, Tokio Hotel en Cher Loyd coveren. Ik hoop dat jullie het naar je zin zullen hebben.’ Ze gaat zitten op de kruk en zet de eerste woorden van Neon lights in. Haar blauwe ogen scannen de mensen, opzoek naar Jesy. Als ze haar dan uiteindelijk heeft gevonden, ontvangt ze een bemoedigende glimlach, wat haar binnenste laat bubbelen. Vloeiend gaat ze over in het volgende liedje, het podium een beetje ronddansend. Perrie gaat helemaal op in haar optreden en vergeet voor even haar studentenleventje.
Nadat haar kwartier is afgelopen en ze weer bij Jesy staat, komt er een man naar haar toe. ‘Hallo, ik ben Simon Cowell en ik heb een vraag voor je.’ Verbaasd draait Perrie zich naar hem toe. ‘Ehm ik ben ehm Perrie.’ Ze schudden elkaar de hand en Simon glimlacht. ‘Ik zou je graag willen uitnodigen op mijn kantoor. Kan je daar over een uurtje zijn?’ Perrie werpt een blik op Jesy, die enthousiast knikt. ‘Ja, natuurlijk meneer Cowell.’
‘Wacht, wat?’ roept ze verbaasd uit. De man achter het bureau kijkt haar met een geamuseerde glimlach aan. ‘Ik denk dat ik mezelf toch wel duidelijk heb gemaakt.’ Ze kijkt hem met open mond aan en de man grinnikt zacht. ‘Lieverd, ik zou je mond dichtdoen.’ Zo snel als ze kan klemt ze haar kaken stevig op elkaar, maar blijft de man met grote ogen aankijken. ‘U-ik-wat?’ De man laat zijn handen zakken en buigt zich voorover. ‘Ik wil jou, Perrie Louise Edwards, een contract aanbieden bij Sony.’ Woordeloos staart ze hem aan, totdat het allemaal lichtelijk tot haar doordringt. ‘Ik-ja-hoe-heel graag!’ krijgt ze er uiteindelijk uit. De man glimlacht en schuift een stapel papieren naar haar toe. ‘Mooi. Teken hier.’
Reacties:
whoa! ik wil ook gaan mee doen...
maar dan lees ik en besef ik opeens dat het niveau écht hoog ligt! Wauw, wat een goed stuk!! *kijkt met een jaloerse blik*
haha super gedaan!
Ja hoor, ik dacht dat ik ook mee wou doen. *weg kansen*
I LIKE ITTTT<3
xLitSis
Superrrrrrrr señoraaaa