Hoofdcategorieën
Home » One Direction » Het leven van Jill - PAUSED » H29 - Terug naar Nederland
Het leven van Jill - PAUSED
H29 - Terug naar Nederland
Jill POV
Met een speurt rende ik de trap af, de woonkamer in om vervolgens mijn vader om zijn nek te vliegen. 'Papa! Papa!' schreeuwde ik buitenadem. 'Dit moet goed nieuws zijn.' lachte mijn vader. 'Ik ben geslaagd. Het is gewoon gelukt, ik ben geslaagd.' Mijn vader tilde me op een draaide een rondje. 'Ik ben zo verschrikkelijk trots op je Jill!' 'Dank-' 'Pap! Mam!' riep Noa door mij heen terwijl ze de woonkamer binnen kwam rennen. Mijn ouders en ik draaide ons naar haar om. 'Ik ben geslaagd!' Noa sprong op en neer en knuffelde mijn vader en moeder. Plotseling stopte ze en keek mij aan. 'En jij? Ook geslaagd?' vroeg ze voorzichtig. Ik knikte. 'Hm hm, ik ook ja.'
'Gefeliciteerd zus!' 'Jij ook Noa.' Ik richtte me weer op mijn ouders. 'Ik ga naar boven even Jennifer en Yara bellen.' Een vage "is goed" kwam terug en ik liep de trap op terug naar mijn kamer waar ik op mijn bed zakte en het nummer van Yara intoetste.
'Met Yara.' zei de stem aan de andere kant van de lijn. 'Hee Yaar, met Jill!'
'O, hee babe!' 'Gaat alles wel goed? Je klinkt zo down.' Ik schrok toen ik hoorde dat Yara begon te snikken. 'Jill, het is.. het is..' 'Rustig babe, vertel me rusitg wat er aan de hand is.'
Een paar uur later, 4 uur later om wat preciezer te zijn, was ik bezig met het inpakken van mijn koffer. Het was allemaal wat anders gelopen dan gepland maar hier kon niemand iets aan doen. Yara en Jennifer mochten hierheen komen als we alle drie zouden slagen. Geslaagd waren we dan ook alle drie alleen waren er wat veranderingen gekomen in onze reis plannen. De oma van Yara had een hartaanval gehad en lag nu op de IC, zowel Yara zelf als haar ouders vonden het daarom geen goed plan dat Yara naar Londen zou komen. Na wat overleg met de meiden en onze ouders hebben we hun tickets omgeboekt naar één 1e klas ticket van Londen naar Eindhoven, waar Yara en Jennifer mij op komen halen. Ik baal dat ik Yaar en Jenn Londen niet kan laten zien maar heb ook verschrikkelijk veel zin om terug te gaan naar Nederland. Voor een periode van maar 2 weekjes dat wel want ook al had ik een hekel aan Londen voor ik hier kwam, ik zou hier nu voor geen goud meer weg willen.
Terwijl ik de laatste sweater in mijn koffer propte kwam Noa mijn kamer binnen lopen. 'Hulp nodig?' 'Nee, al klaar.' antwoordde ik kortaf. 'Jill, alsjeblieft stop hiermee. Vertel me gewoon wat er is oke?' probeerde Noa.
'Waarom Harry, for fucksake?' Noa schrok van mijn antwoord en dacht na over wat ze moest zeggen. 'Hoe bedoel je?'
'Jij en Harry waren aan het flirten toen Liam en ik terug kwamen van Nando's.' Met alle kracht slikte ik mijn emoties weg. 'Dus jij gaat gezellig weg met Liam en je laat Harry en mij thuis maar wij mogen het niet gezellig hebben? Wij mogen het niet leuk hebben? Wat is dit voor onzin?' Noa was pissig en goed ook. Ik besefte me dat wat Noa zei waar was. Wat is dit voor onzin?
'Laat maar.' antwoordde ik met de hoop dat het gesprek hiermee zou eindigen. 'Nee niets "laat maar". Wat wil je nou? Wil je serieus zo wel Liam als Harry voor jezelf houden?' 'Ik wil niets van Liam.' antwoordde ik fel.
'Ik wil Harry.' zei ik zacht. 'Wat!?' vroeg Noa met een stem vol verbazing. Een auto voor de deur toeterde. 'Mijn taxi is er.' antwoordde ik. Ik ritste mijn koffer dicht en pakte mijn zwarte rugzak met mijn handbagage van mijn bed. Met mijn koffer achter me aan slepend verliet ik mijn slaap kamer.
'Tot snel.' fluisterde ik.
Harry POV
Met de radio hard aan reed ik richting de Chinees. Paul, die meeging voor zowel de gezelligheid als mijn veiligheid, zat naast me op de bijrijdersstoel. Met een zucht draaide hij aan het volume knopje om het geluid wat te dempen.
'Paulie, what are you doing mate?' 'I thought maybe we should turn the volume down before I'm deaf!' antwoordde hij. Ik lachte. 'But Paul I love this so-' 'No Styles!' Ik draaide me naar Paul en pruilde. 'Please?'
Paul schudde al lachend zijn hoofd en draaide het volume weer wat harder om vervolgens gezellig mee te zingen met een nummer van Imagine Dragons. Ik lachte, pruilen hielp altijd bij Paul.
In mijn broekzak trilde mijn iPhone en met een reflex snelde ik mijn hand naar mijn zak. Na wat geworstel met mijn gordel en véél te strakke jeans had ik mijn telefoon te pakken. Een WhatsApp berichtje van Jill. Een gevoel van tevredenheid vulde mijn lichaam. Zal ze dan eindelijk toegeven dat ze mij ook wil? Met een ondeugende lach op mijn gezicht opende ik het berichtje.
*Hi Hazz. I'm going to Holland for a week or two. Don't know when I'm back yet. See you.*
Dit was niet het berichtje waar ik op hoopte. En kouder dan dit kon eigenlijk ook bijna niet.
*Let me know when you're back so I can pick you up at the airport. Have fun. x *
Reacties:
Leuk