FanFic.nl

Zoektocht

Hoofdstuk 2

"Weet jij toevallig een goed hotel?" Ik neem een slok van mijn zoveelste biertje. "Uhm... De Rozeboom is wel een goeie! Maar ik zou er niet te lang blijven," Sjoerd wrijft met zijn wijsvinger en duim over elkaar, "Duur," zegt hij erachteraan. "Één nachtje kan vast geen kwaad." Sjoerd slaat zijn laatste beetje bier in één keer achterover. Ik doe hetzelfde. "Zal ik met je meegaan? Het je wijzen bedoel ik." Ik weet niet of het komt door de hoeveelheid bier of door mijn naïeve gedrag, maar ik vertrouw hem, ook al ken ik hem bijna niet. Ik knik dankbaar. Sjoerd pakt zijn jas. Ik sta op en hang mijn zware tas over mijn schouder. "Doei!" Schreeuwt Sjoerd door de koning. Ik loop naar de uitgang, een beetje wankelend. Ik had niet zoveel bier moeten nemen. Sjoerd loopt nog verbazingwekkend recht. Als ik buiten kom, haal ik diep adem. De frisse lucht is fijn. "Deze kant op." Sjoerd wijst naar rechts en begint te lopen. Ik ga hem achterna. "Waarom heb je eigenlijk besloten om in Meerdijk op vakantie te gaan? Er is hier niks te zien," vraagt Sjoerd als ik naast hem loop. "Gewoon, een keer iets anders." Ik heb geen zin om mijn verhaal uit te leggen. "Waar kom je eigenlijk vandaan?" Hij blijft maar vragen. "Curaçao," antwoord ik. "En je bent in Nederland gekomen omdat..? CURACAO IS FACKING CHILL!" Ik lach. "Ik ben opzoek naar iemand." Waarom zeg ik dit? Zal het komen door al het bier? "Opzoek? Toch niet naar een verloren vader of zo he?" Sjoerd lacht. Ik schrik. "Het was maar een grapje. Zo heb ik een verloren halfbroer gekregen..." Ik kijk opzij, naar Sjoerd. Ik kan zijn gezicht niet zien in het donker, maar aan zijn lichaamstaal kan ik zien dat dit geen grapje was. Nu kijkt Sjoerd ook mijn kant op. "Je bent toch niet serieus opzoek naar een verloren vader, toch?" Nog steeds reageer ik niet. Ik ben nu naar nog iets opzoek, een uitweg! Wat moet ik nou zeggen? Mijn gedachten draaien rond in volle toeren, en dan zeg ik de allerstomste smoes die ik had kunnen bedenken: "Ik ben opzoek naar Ludo Sanders voor een zakelijke deal." Ik kan mezelf wel voor mijn kop slaan. Ik ben 16! Verbazingwekkend genoeg reageert Sjoerd niet op mijn rare verhaal. "We zijn er!" Hij wijst naar een gebouw. 'De rozeboom' staat er met verlichte letters op. "Thanks!" Ik geef hem een knuffel. Dan laat ik snel los. "Misschien zie ik je nog wel." Zegt Sjoerd. Ik knik. "Misschien wel."

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.