FanFic.nl

Barbenusa And The Desolation [The Hobbit Fanfic]

De Kruisboog

Barbenusa kon niet veel horen van wat er allemaal gebeurde dankzij de vissen die al het geluid dof maakten. Ze hoorde stemmen en op een gegeven moment hoorde ze weer voetstappen, maar ze volgde het niet echt. Uiteindelijk kwam de boot weer in beweging. Zo te horen voeren ze Laketown in.

"Zijn we d'r?" fluisterde Barbenusa tegen Bilbo.

"Ik denk het," antwoordde hij. "Ik moet zeggen, ik heb wel eens fijner in een bootje gevaard." Barbenusa grinnikte.

Toen de boot weer tot stilstand kwam hoorde ze Bard de tonnen omgooien. Mopperende dwergen onder het visslijm kwamen er uit gevallen. Bilbo en Barbenusa duwden snel de vissen van zich af en kwamen ook de ton uit.

"Heerlijk," zei Barbenusa sarcastisch. "Bedankt, Bard."

Bard grijnsde. "Graag gedaan."

Snel volgden ze Bard het dorpje in. Er kwam al snel een klein gastje aanrennen.

"Pa," zei hij tegen Bard. "Ons huis wordt bekeken!"

Thorin keek op en Bard leek even na te denken. Toen zag het jongetje de dwergen en kreeg een ???-blik op zijn gezicht. Bard schudde zijn hoofd.

"Dat leg ik later wel uit. Nu moeten we ze snel ongezien naar ons huis brengen."

---

"Is dit echt nodig?!" mopperde Dwalin. Met z'n allen stonden ze bij de oever van het meer en hadden zojuist te horen gekregen dat ze zich onder het toilet moesten verstoppen.

"Geweldig. Dooie vissen, rioolwater.. Mijn dag kan niet meer stuk!" zei Barbenusa.

Ze volgde de dwergen en Bilbo maar gewoon en verstopte zich onder het toilet. "Waarom.." zeurde Barbenusa dramatisch. Bilbo kuchte alleen maar wat. Gelukkig kwam Bards zoontje al snel aan en klopte tegen de muur. Dwalin kwam er kwaad uit geklommen, Barbenusa verstond dat hij het jongetje bedreigde en snel klommen de rest van de dwergen er ook uit. Barbenusa volgde hen.

"Pa.." begon een meisje. "Waarom klimmen er dwergen uit ons toilet?"

"Brengen ze geluk?" vroeg een ander meisje.

Barbenusa keek het meisje een beetje kwaad aan en trilde inmiddels van de kou. Snel gingen ze Bards huis in waar ze haar kleding liet drogen bij de openhaard. Ze ging op een krukje bij de openhaard zitten en Bilbo zat naast haar, ook rillend met dekens om zich heen die hij van Bard had gekregen.

"D-dit is allemaal best leuk hoor," zei Barbenusa klappertandend. Ze kregen eindelijk wat thee.

"OH BEDANKT," riep Barbenusa uit en ze zette de thee meteen aan haar lippen waardoor ze zich lelijk verbrandde.

Thorin zat bij het open raam naar buiten te kijken. Bilbo keek even in zijn richting en liep naar hem toe.

"Je ziet eruit alsof je een geest hebt gezien."

"Dat heeft hij ook," zei Balin die opeens kwam aanlopen. "De laatste keer toen we zo'n wapen zagen.. Stond er een stad in brand."

Barbensa verslikte zich nu in haar thee en liep ook snel naar het raam. Ze keek door de kier en haar ogen werden groot.

"Dat is.."

"Inderdaad," onderbrak Balin haar. "Een kruisboog." Thorin en Barbenusa keken droevig naar de grond.

"Het was de dag dat de draak kwam," ging Balin verder. "De dag dat Smaug Dale vernietigde. Girion, de Heer van de stad, beval zijn boogschutters op het beest te vuren. Maar een drakenhuid is hard. Harder dan het sterkste harnas. Alleen een Zwarte Pijl, afgevuurd door een kruisboog zou door drakenhuid heen kunnen gaan. Er waren maar een paar van zulke pijlen gemaakt. Er waren er nog maar weinig over toen Girion het laatste gevecht aanging."

Thorin keek kwaad naar de kruisboog. "Was het richtingsgevoel van de mens echt op die dag.. Dan was alles anders geweest."

"Je praat alsof je erbij was," zei Bard die meeluisterde.

Thorin keek depressief. "Iedereen kent het verhaal."

"Dan zou je weten dat Girion de draak had geraakt," bemoeide Bards zoon zich ermee. "Hij raakte een schubbe onder de linkervleugel. Één schot meer en hij was dood." Dwalin begon dom te lachen.

"Dat is maar een sprookje. Meer niet."

Zo stonden ze die dag allemaal even te herdenken toen Thorin op Bard afliep.

"Je hebt ons geld. Waar zijn de wapens?"

Bard keek hem even aan. "Wacht hier."

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.