Hoofdcategorieën
Home » Tokio Hotel » Teenage Wasteland [TC] » 8.
Teenage Wasteland [TC]
8.
Ik open mijn ogen en het eerste wat ik denk is ‘Er is een aardbeving geweest. Mijn hele kamer staat overhoop.’ Dan ga ik rechtop zitten en zie dat ik zo hard heb liggen woelen dat mijn hoofd op het voeteneinde ligt. Een beetje gammel ga ik rechtop zitten en voel aan mijn slaaphaar. Ik snak naar een douche.
In mijn boxer loop ik naar de badkamer en klop voor de zekerheid eerst aan voor ik binnenloop. Zo vroeg op de ochtend Tom naakt zien zou me wel eens fataal kunnen worden.
Ik draai de deur achter me op slot en schop mijn boxershort in een hoek, draai de warmwaterkraan van de douche open en stap onder de neerkletterende straal. Met mijn ogen dicht blijf ik staan en geniet van de druppels en hun warmte, en de perfecte stilte die in de badkamer heerst, enkel verstoord door het stromende water. Even drijf ik weg, denk ik niet aan Tom...
‘Bill?’ Just my luck, komt hij uitgerekend nu op de deur hameren.
‘Ja?’ zucht ik en steek mijn natte hoofd uit de douchecabine.
‘Doe eens open, man! Ik moet naar het toilet!’ Diepe zucht, waar is mijn handdoek? Met mijn lijf verstopt in de dikke, naar waspoeder geurende witte stof reik ik naar het slot en laat mijn broer binnen. Hij ziet er vreselijk uit, kleine slaapoogjes in een bleek snoetje en zijn dreads lijken van zijn hoofd weg te vluchten. Niettemin blijft hij het mooiste wat ik ooit gezien heb, de jongen die ik elke nacht in mijn dromen zie passeren, mijn broer waar ik meer om geef dan ik natuurlijkerwijs zou moeten kunnen. Hij zet de bril omhoog, trekt zijn boxer omlaag en ik weet niet hoe snel ik mijn ogen moet afwenden.
‘Wat is dat toch met jou en deuren afsluiten tegenwoordig?’ mompelt hij terwijl hij met één hand naar de pot mikt en de andere gebruikt om zijn nog niet helemaal wakkere lijf overeind te houden tegen de muur. ‘Dat had je vroeger nooit.’
‘Wel, misschien douche ik me liever rustig,’ bijt ik hem toe en gooi mijn handdoek nijdig op de rand van het bad. Hij draait zijn hoofd om, blijkbaar van plan om mijn giftige toon van antwoord te dienen, en blijft halverwege de beweging steken. Ik voel zijn ogen op mijn naakte lijf en even gaat er iets door me heen... Trots? Kan dat? Ik voel me bekeken, maar op een goeie manier. Misschien omdat... Natuurlijk verbeeld ik het me, maar even leek het alsof Tom naar me keek zoals hij soms naar een meisje kijkt.
‘Spoel door als je klaar bent, ja?’ zeg ik en wip de cabine weer in, verstop mijn gloeiende gezicht onder de waterstraal en neurie tegen mezelf om elk geluid buiten te sluiten tot ik zeker weet dat Tom vertrokken is. Dan glip ik weer de verlaten badkamer in, draai de deur sleutel om in het slot en zet de kraan nog wat warmer. Met mijn rug tegen de gladde tegels geperst laat ik het hete water over mijn lijf razen en sluit mijn hand om mijn stijve. Het duurt amper een minuut voor ik hijgend op de vloer van het douchehok in elkaar zak en nog twee minuten voor ik weer de kracht in mijn benen heb om overeind te komen en mijn haar te wassen.
Als ik eindelijk de kraan dichtdraai, zie ik op het klokje aan de wastafel dat ik er bijna een uur onder heb gestaan. God, stiekem hoop ik dat hij straks geen warm water meer heeft. Klootzak.
Het loopt tegen drie uur, ik hang in de zetel en kijk doelloos tv. Discovery Channel wordt eindeloos veel interessanter als je ondersteboven kijkt, dat is mijn conclusie van de voorbije uren. Tom komt binnenlopen en fronst als hij ziet in wat voor houding ik me heb gedraaid.
‘Wat?’ vraag ik als ik hem zie kijken.
‘Je wordt paars.’ Ik duw mezelf rechtop en leg mijn voeten op het salontafeltje.
‘Hey, ehm... Heb je er iets op tegen als ik een meisje uitnodig?’ vraagt hij casual. Mijn zicht wordt troebel maar ik blijf naar de tv staren, doe alsof ik de bonoboaapjes nog steeds boeiend vind.
‘Je doet maar. Zorg wel dat ze deze keer geen zeventien vriendinnen meebrengt.’
‘Het waren er vijf,’ protesteert hij, ‘en die ene was best knap. Helemaal jouw type trouwens.’
‘En hoe weet jij wat mijn type is?’ snauw ik en kijk hem kwaad aan. ‘Je mag dan mijn tweelingbroer zijn, ik heb jou echt niet nodig om een seksdate met een groupie voor me te regelen. Hartelijk bedankt, maar daar heb ik geen behoefte aan. Bel een meid als je daar zin in hebt, doe wat je moet doen en werk haar dan naar buiten zonder dat ik er last van heb.’ En met die woorden zet ik Discovery Channel wat harder zodat het gekrijs van de babyaapjes de hele woonkamer vult.
‘Oké, point taken,’ mompelt Tom hard genoeg zodat ik het nog net hoor en druipt dan af. In de keuken hoor ik een stoel schrapen en even later het vage gezoem van zijn stem als hij zijn uitverkorene-voor-één-avond aan de lijn krijgt. Ik zet de tv op MTV op maximum volume, duw mijn gezicht in de kussens van de sofa en schreeuw het uit.
‘Bill, dit is Nicky. Nicky, Bill.’ Ik probeer niet te kijken, maar ik moet wel. Een mooi meisje, en dat maakt het alleen maar erger. Ze heeft lang, donker haar en draagt een wijde broek met paarse stiksels en een strak, knalgeel topje met een paarse print waar een navelpiercing onderuit komt. Een bandana in dezelfde kleuren om haar hoofd, een zilveren hangertje wipt bij elke stap over haar borsten heen en weer. Het is hem weer gelukt, uit duizenden groupies het mooiste meisje gekozen en haar ook nog eens gestrikt voor een one-night-stand.
‘We gaan naar mijn kamer,’ zegt hij kortaf en slaat een arm om haar middel, leidt haar naar de slaapkamers. De deur gaat dicht en ik probeer mijn ogen op het scherm te houden. Nog steeds MTV, momenteel een hommage aan Kurt Cobain, de zanger van Nirvana. Meer iets voor Gustav dus. Ik kijk het hele programma uit, verstand op nul en mijn oren gespitst op elk geluid vanuit Toms kamer. Soms hoor ik gelach of het gekraak van zijn bed, en dan zet ik het geluid harder, alleen maar om het even later weer zachter te zetten.
Pimp my Ride kondigt zich aan en ik knip de tv uit als ik merk dat ik de aflevering al drie keer gezien heb. Zonder te weten waarom loop ik naar mijn slaapkamer.
Als ik langs Toms kamer kom, doe ik mijn best om niet te luisteren, maar nu ik er zo dichtbij sta, hoor ik alles. Zuchten, kreunen, het geluid van twee kussende mensen.
Met tranen in mijn ogen loop ik mijn eigen kamer in en sluit de deur achter me. Ik ga op bed liggen, ik weet dat Toms bed met het hoofdeinde tegen dezelfde muur staat als het mijne. Eén muur tussen ons, één muur en een hele wereld. Ik hoor hem iets tegen haar fluisteren.
Opgekruld op mijn zij laat ik de tranen vloeien en leg mijn hand tegen de koude steen. Onhoorbaar zing ik voor mezelf.
They put me through.
The pain I've been subjected to.
But the Lord himself would blush.
The countless feasts laid at my feet,
Forbidden fruits for me to eat.
But I think your pulse would start to rush.
Now I'm not looking for absolution,
Or forgiveness for the things I do.
But before we come to any conclusions,
Try walking in my shoes.
Try walking in my shoes.
You'll stumble in my footsteps.
Keep the same appointments I've kept.
If you try walking in my shoes.
If you try walking in my shoes.
Morality would frown upon,
And decency look down upon,
The scapegoat fate's made of me.
But I'll tell you now, my judge and jurors.
Intentions couldn't have been purer.
My case is easy to see.
I'm not looking for a clearer conscience.
Peace of mind after what I've been through.
But before we talk of any repentance,
Try walking in my shoes.
Try walking in my shoes.
You'll stumble in my footsteps.
Keep the same appointments I've kept.
If you try walking in my shoes.
Try walking in my shoes.
Try walking in my shoes.
Voor Sofie, om zoveel redenen...
Voor Renate, omdat ik van haar hou...
Voor Yasmine, ze weet wel wat ik bedoel...
Voor Nadezh, oog om oog honey...
Voor Skitt, omdat wij een perfect duo zijn...
En voor iedereen die mijn shit leest en blijft lezen...
iloveyouALL <3
Reacties:
Discovery Channel wordt eindeloos veel interessanter als je ondersteboven kijkt, dat is mijn conclusie van de voorbije uren. Tom komt binnenlopen en fronst als hij ziet in wat voor houding ik me heb gedraaid.
‘Wat?’ vraag ik als ik hem zie kijken.
‘Je wordt paars.’
Zo ongelooflijk droog
how sweet.
- dat opdragingsgedeeltje hé
fuck; ik leef natuurlijk weer mee met Bill <3
ts perfect.
wil ik altijd ook zelf nog eens uitproberen
En Billie is zielig D=