FanFic.nl

Barbenusa And The Desolation [The Hobbit Fanfic]

Erebor: The Lonely Mountain

Barbenusa keek toe hoe de mensen langs de kade ze uitzwaaiden en muziek speelden. De burgemeester gaf nog een blije toespraak en het bootje vertrok. Al snel voeren ze over een groot, ijzig meer. Grote bergen lagen voor hen. Barbenusa zat erg krap in het bootje.

"In the middle of the earth, in the land of the Shire lives a brave little hobbit who we all admire," zong ze zacht.

Het was best wel een lange tocht, en het was maar goed dat ze zo vroeg in de morgen vertrokken waren. Pas in de namiddag kwamen ze aan bij een stuk rots waar ze even konden rusten. Barbenusa viel op de grond.

"Ik ben kapoooot.." zuchtte ze. "Zijn we d'r bijna?" Thorin keek op.

"Bijna.." zei hij langzaam. Hij sprong een rots op en keek in de verte. Ze hoorde Bilbo. "Wat is dit voor plek?"

"Het was ooit de stad Dale," antwoordde Balin.

Barbenusa vloog overeind. "Dale?!"

Ze ging bij de dwergen staan en ademde diep in. In de verte lag een geruïneerd dorpje. Barbenusa beet even op haar lip. Balin zuchtte. "Nu is het een ruïne.. De woestenij van Smaug."

"We moeten die verborgen deur vinden voordat de zon onder gaat," zei Thorin. "Deze kant op." Hij draaide zich om en wilde weglopen.

"Wacht," zei Bilbo. "Is dit het Uitzicht?" Thorin knikte langzaam.

"Gandalf zei dat we hem hier zouden ontmoeten. We mochten nooit--"

"Zie jij hem ergens?" onderbrak Thorin hem. Bilbo keek nog even om zich heen om er zeker van te zijn. "We hebben geen tijd om te wachten op een tovenaar," zei Thorin. "We zijn alleen. Kom!" En hij liep verder.

Barbenusa keek even naar Bilbo. "Wat heeft Gandalf jullie verteld?" vroeg ze hem. Bilbo dacht even na.

"Gandalf zei dat we die berg niet mochten betreden zonder hem. Dus ik had eigenlijk wel verwacht dat ie hier zou zijn.." Barbenusa keek ook even rond. Toen haalde ze haar schouders op. "We kunnen maar beter achter Thorin aan gaan," zei ze.

---

"Zie je iets?!" riep Thorin. "Niks!" riep Dwalin. De dwergen waren verspreid over het kleine dal op zoek naar.. Ja, naar wat eigenlijk? Barbenusa keek om zich heen.

"Wat zijn die dwergen aan het doen?" vroeg ze droog. Bilbo kwam ook aanlopen. Thorin had zijn kaart erbij gepakt.

"Als deze kaart klopt ligt de verborgen deur recht boven ons." Barbenusa en Bilbo keken meteen omhoog.

"Hierzo!" riep Bilbo. Barbenusa keek en haar ogen werden groot. In de rotsen was een trap gemaakt in een groot dwergenbeeld.

De klim was erg lastig en Barbenusa flikkerde wel een keer of tien tot ze allemaal boven waren. Thorin rende naar de muur.

"Dit moet het zijn," zei hij opgewonden. "De verborgen deur. Laat iedereen die aan ons twijfelden deze dag herinneren!" Hij hief één of andere sleutel en de dwergen juichten. Barbenusa keek vaag.

"Dus het laatste licht schijnt op het sleutelgat?" zei ze langzaam.

Thorin knikte.

"En daar moet je die sleutel in doen?"

Thorin knikte weer. Barbenusa keek even in de verte. De zon was al bezig met ondergaan. De dwergen begonnen wild te zoeken naar een sleutelgat. Bilbo en Barbenusa keken elkaar even aan. De zon zakte steeds verder onder de horizon.

"Het is er niet!!" schreeuwde Dwalin uit. Hij pakte zijn bijl en begon in het gesteente te hakken. Barbenusa legde haar hand op haar gezicht. Even later was de zon helemaal verdwenen en het sleutelgat was niet gevonden.

"Nee!" schreeuwde Thorin. Hij keek nog een keer op zijn kaart.

"'Het laatste licht van Durin's dag zal schijnen op het sleutelgat.' Dat staat er! Wat hebben we gemist?"

De dwergen keken droevig voor zich uit. "Balin, wat hebben we gemist?" vroeg Thorin bijna huilend. Balin schudde zijn hoofd.

"We zijn het licht kwijt," zei hij. "We kunnen niets meer doen." De dwergen liepen teleurgesteld weg. Bilbo keek verbaasd om zich heen.

"Waar gaan ze naartoe?" Barbenusa haalde haar schouders op. "Jullie kunnen nu niet opgeven!" riep Bilbo. Maar de dwergen luisterden niet. Thorin liet zijn sleutel op de stenen vallen en gaf de kaart aan Bilbo. Al snel waren de dwergen weggelopen en stonden Barbenusa en Bilbo nog bij de verborgen deur.

"Sta bij de grijze steen," mompelde Bilbo en dat deed hij. "Als de vogel klopt bij de ondergaande zon, en het laatste licht van Durins dag zal schijnen op het sleutelgat."

Barbenusa keek om zich heen. "Ik hoor geen vogel hoor," zei ze langzaam. Bilbo knikte en dacht na.

"Het laatste licht.. Het laatste licht.."

Opeens kwam de maan achter de wolken vandaan.

"NATUURLIJK!!!" schreeuwde Barbenusa uit waardoor Bilbo zich kapot schrok.

Plotseling hoorde ze geklopt achter zich. Snel draaiden ze zich om en er zat een vogel op de grond die een nootje kapot probeerde te slaan tegen de stenen. Opeens verscheen het maanlicht op de muur. Bilbo ademde opgelucht in.

"Het laatste licht!" zei hij vrolijk. Het sleutelgat verscheen.

"HET SLEUTELGAT!!!" riepen Bilbo en Barbenusa tegelijk.

"Kom terug!" riep Bilbo naar de dwergen, maar die waren niet meer te zien.

"Waar is de sleutel?! De sleutel?!" Samen renden ze rond op zoek naar sleutel. Toen trapte Bilbo tegen de sleutel en hij vloog weg.

"SLEUTEEEEEEEEEEL!!!" jankte Barbenusa. Maar net op het laatste moment zette Thorin zijn voet op de sleutel. Hij raapte het op en de dwergen keken allemaal erg blij. Ze waren teruggekomen. Thorin liep naar het sleutelgat en stak de sleutel erin. Thorin duwde tegen de deur en hij schoof open.

Barbenusa begon dom rond te springen terwijl de dwergen juist heel rustig bleven. "Het is gelukt!!! Jullie hebben het gedaan!!" zei ze overdreven vrolijk. Thorin keek naar binnen.

"Erebor.." zei hij langzaam. Balin begon bijna te janken.

"Thorin.." zei hij. Thorin legde een hand op zijn schouder en liep langzaam de berg in. Barbenusa keek met open mond toe. Toen draaide ze zich naar Bilbo.

"Het is gelukt!" zei ze opgewonden. Bilbo lachte en klapte in zijn handen van blijdschap. Even later waren ze samen gestoord aan het dansen. Thorin gleed met zijn hand langs de halmuren van de berg.

"Ik ken deze muren.." zei hij vol emotie. "Deze hallen.." Hij legde zijn hand op een rots. "Deze steen.."

Hij liep verder, om zich heen kijkend alsof de berg zijn pasgeboren zoon was. "Herken jij het.. Balin? Kamers gevuld met gouden licht.."

Balin zette half jankend voet in de berg. "Ik herinner het me."

Één voor één liepen de dwergen de hal in. Barbenusa keek verbaasd naar de dwergen die er helemaal niet hysterisch opgewonden uitzagen. Snel stopten zij en Bilbo met dansen en volgden de dwergen de berg in. Gloin keek op naar iets dat in de steen stond gegraveerd.

"Hierin ligt het Zevende Koninkrijk van Durins Volk.."

Bilbo en Barbenusa keken ook de mooie dingen die op de muur stonden geschreven.

"Moge het Hart van de Berg alle dwergen herenigen ter verdediging van dit huis.."

Balin glimlachte zacht. "De troon van de koning," zei hij tegen Bilbo wie naar de tekening in het gesteente aan het kijken was. Bilbo keek hem even aan. "Ah.." Hij keek omhoog naar wat er boven de troon zweefde.

"En wat is dat ding erboven?" Balin keek hem doordringend aan.

"De Arkensteen," zei hij. Bilbo keek nog steeds niet echt begrijpend.

"Arkensteen. Oké." Hij staarde nog even. "En wat is dat?"

"Dat, meester inbreker.." zei Thorin opeens. "Is waarom jij hier bent."

Opeens keken alle dwergen naar Bilbo. Bilbo keek even rond en slikte toen. Barbenusa keek verbaasd naar Bilbo en toen naar Thorin.

"Jij wil hem daar in zijn eentje naar binnen sturen om een steen te halen?!" zei ze vol ongeloof. Balin keek even naar Bilbo.

"Hij mag altijd nog omkeren als hij dat fijner vindt." Bilbo schudde snel zijn hoofd.

"Nee, ik heb het beloofd, dus ik moet het proberen."

Barbenusa was het er duidelijk niet mee eens. Balin wenkte Bilbo.

"Kom, deze kant op."

Barbenusa wilde achter ze aan lopen maar Thorin hield haar tegen.

"Dit is iets voor de inbreker alleen," zei hij. Barbenusa keek hem vaag aan.

"Weet je wel hoe gevaarlijk het daar is?!" fluisterde ze. "Wat als hij niet terugkomt? Ik zeg dat er minstens één iemand van ons met hem mee gaat!"

Thorin schudde vastbesloten zijn hoofd. "Nee," zei hij. "Dat sta ik niet toe."

Balin kwam al weer teruglopen, zonder Bilbo.

"Wat zijn hobbits toch moedig," zei hij tevreden. Thorin knikte.

"We wachten buiten," zei hij.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.