FanFic.nl

Barbenusa And The Desolation [The Hobbit Fanfic]

In de hallen van Erebor

Barbenusa liep van een trap naar beneden.

"Dwergen," mopperde ze.

Ze rende de trap af en kwam in de grootste ruimte die ze ooit gezien had. Hallen vol goud en diamanten. Overal waar ze keek zag ze goud. Ze had alleen niet veel tijd om dit allemaal te verwerken want ze hoorde de holle stem van Smaug galmen door de ruimte en geld rinkelen.

Verschrikt sprong Barbenusa van de trap af op de miljoenen munten die er lagen. Snel verstopte ze zich achter een paal. Plotseling zag ze Bilbo aan komen rollen van de munten met naast hem de Arkensteen. Barbenusa wilde bijna iets zeggen toen ze Smaugs stem hoorde.

"Mijn tanden zijn zwaarden! Mijn klauwen zijn speren. Mijn vleugels.. Zijn een orkaan!!"

Opeens zag ze de draak. Barbenusa kreeg bijna een hartverzakking. Alle herinneringen kwamen weer terug. Zonder te twijfelen of ook maar te denken aan Bilbo rende ze weg door het geld, op naar de andere kant van de ruimte.

Het was een slecht idee dat ze hier gekomen was. Het was een slecht idee dat ze mee deed aan deze stomme zoektocht. Het was een slecht idee om Bilbo hier naartoe te hebben laten gaan.

Ze rende door en hoorde Smaug weer.

"Dus vertel me, dief: hoe wil je sterven?!"

Barbenusa kon zich nog maar net op tijd achter een zuil verstoppen want de kamer vulde zich met vuur. Zo stond ze nog een poosje verscholen achter de zuil toen ze opeens het geschreeuw van dwergen hoorde.

"Jullie zullen branden!" klonk Smaug.

Barbenusa had er opeens totaal geen zin meer in en besloot zichzelf in te graven met munten. Ze ging op de grond liggen en gooide de munten over haar heen. Misschien als ze hier ging slapen werd ze weer thuis wakker. In Londen.

Ze gooide nog wat munten over haar heen totdat ze bijna niet meer te zien was onder het goud. "Yay.." fluisterde ze tegen zichzelf en ze sloot haar ogen. Ze voelde weer hoe de warmte van het drakenvuur de kamer vulde.

---

"Nou, nou.. Als dat Barbenusa niet is."

Barbenusa opende verschrikt haar ogen maar zag niets door de munten op haar. Hoorde ze nou serieus 'Barbenusa' of was dat een droom? Ze hield haar adem in en verstijfde. Ze hoorde dreunen van de draak die zijn poten neerzette en het goud rinkelde. Het klonk niet ver weg..

"Kom tevoorschijn.. Zo gaan we toch niet met oude vrienden om..?"

Barbenusa kreeg zowat een hartverzakking. Smaugs stem klonk gevaarlijk dichtbij.

"Doe niet idioot, ik kan je ruiken."

Barbenusa bewoog nu helemaal niet meer. Ze wist bijna zeker dat Smaug nu recht boven haar moest zijn. Hier zou ze nooit levend van af kunnen komen. Plotseling blies een sterke wind alle munten opzij en voor Barbenusa het doorhad keek ze recht in de felle ogen van Smaug.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.