FanFic.nl

Yilu de Vuurvrezer

The Visitor

Yilu dacht na over deze reis. Ze was nu al wel een aantal weken aan boord dit domme oorlogsschip. Iroh en Zuko gingen af en toe van boord om de Avatar achterna te gaan, maar keerden later meestal weer terug met een paar verwondingen en Zuko vooral met een geïrriteerd gezicht. Yilu vond het wel zielig voor hem, dat hij verbannen was door zijn eigen vader. De Vuurheer. Maar ze vond wel dat Zuko te veel zeurde om het terugwinnen van zijn eer en zo. Waarom zou je terug willen gaan naar je geschifte vader?

Het was inmiddels nacht geworden. Yilu hoorde buiten op het dek Iroh zijn Sumki hoorn bespelen. Ze vond het niet zo'n geweldig geluid, maar beter dan het geluid van moordend vuur op het dek. De muziek stopte even.
"Zuko! Waarom probeer jij niet eens?" hoorde ze Iroh zeggen.
"Uh nee, bedankt."
"Kom op! Eén keertje maar! Kijk: het is heel makkelijk.."
De muziek begon weer als een jankende kat.
"Nee, oom. Kunt u daar mee ophouden?"
"Alleen als jij meespeelt!"
"Dan heeft het toch geen zin!?"
De muziek begon weer.
"AAARRGGH!!"
Yilu hoorde Zuko's voetstappen richting het schip, ging zijn kamer in en gooide de deur dicht. Yilu grinnikte. Ze hoorde Iroh zachtjes langs haar kamer sluipen en Zuko's kamerdeur openen.
"Eén keertje..?"
"GA WEG!!!"
"Oké oké, sorry!"
Ze hoorde de deur weer sluiten en Iroh snel wegrennen, het dek op. Ze kon maar beter gaan slapen.

Yilu had nog maar amper haar pyjama aan toen ze geroezemoes op het dek hoorde. Dit voelde niet goed aan. In haar dom uitziende paarse pyjama liep ze voorzichtig haar kamer uit. Ze hoorde stemmen. Snel legde ze haar oor op de deur die naar het dek leidde.
"..maar je kunt ze niet zomaar meenemen!"
"Nou, eigenlijk kan ik dat dus wel. Iedereen vecht mee tegen de Noordelijke Waterstam."
"Oké, maar je neemt de kok niet mee!"
"Jawel."
"Nee.."
"Jawel."
"Neeeeeeeeee!!"
Yilu schrok zich dood toen de deur opeens werd opengetrokken en ze voorover viel. Ze keek naar een paar vreemde schoenen met vreemde punten die omhoog stonden aan de voorkant. Wie zou dit toch kunnen zijn? Yilu dacht na en onderzocht de schoenen even.
"Iemand van de vuurnatie..." mompelde ze in zichzelf. "Een hoge rang.. En wie vindt het altijd leuk om Zuko te naaien.." Ze schrok. "Luitenant Zhao.."
Voorzichtig keek ze omhoog naar het behaarde gezicht van Zhao.
"Het is ADMIRAAL Zhao voor jou!" zei hij. Hij zag er minder kwaad uit dan normaal maar wel.. Duivelser.
Langzaam kwam Yilu overeind. "Dus.. 'Admiraal', wat doet u hier op deze wonderschone nacht?"
"Ik heb nieuws voor Zuko! Waar is hij?"
Iroh keek even opzij. "Volg mij maar.." zei hij verslagen en liep Zhao en Yilu voorbij. Zhao grinnikte even duivels alsof hij erg veel zin had om het nieuws te gaan melden bij Zuko. Hij liep achter Iroh aan.
"Geweldig.." mompelde Yilu sarcastisch en liep snel achter ze aan.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.