FanFic.nl

Broken by cancer (AF)

Capitolo quattro

In de stad is het megadruk. Geen scholieren, want de meeste zitten nu op school. Er zijn hier meer toeristen, dan ik ooit gezien heb. Overal hoor ik mensen Duits, Italiaans, Spaans, Engels en zelfs Turks praten. Jake en ik hebben net een jointje opgestoken en we zijn een beetje lacherig. We lachen om alles. Ik neem nog een trekje van mijn joint en trek Jake een winkel in. We lopen langs verschillende kledingrekken. Ik kijk naar de rugzak van Jake, die is veel groter dan die van mij. Daar kan veel meer in. Ik loop naar de pashokjes met mijn armen vol met shirtjes. Jake loopt achter me aan en zet zijn rugzak tegen de zijkant van het pashokje. Ik kijk ernaar en dan krijg ik een idee. Ik doe het gordijn dicht en trek mijn shirt uit. Mijn bh met bloemetjes verschijnt, zo verschrikkelijk lelijk, maar ja wat moet ik anders? Ik bedoel, mijn moeder heeft deze gekocht, ze vond het zo mooi staan bij mij. Ik pak het leukste T-shirt van het hangertje en trek die aan. Wauw, die staat echt goed!
,,Gaat het een beetje?” hoor ik Jake vragen. Ik moet lachen. Hij wilt zeker even snel kijken. Hé, misschien is dat wel een goed idee!
,,Ja, staat prachtig. Kom maar even kijken hoor, ik sta hier niet naakt in.” ik hoor het gordijn verschuiven en ik draai een rondje.
,,Wauw Nola, dat staat je echt goed.” zegt hij en glimlacht.
,,Dank je.” zeg ik en trek het shirt weer uit. Jake bekijkt me goed.
,,Ook leuke bh.” zegt hij dan. Ik kijk hem aan en schiet in de lach.
,,Whahaha! Wat zeg jij nou?!”
,,Sorry.” zegt hij beschamend en gaat het pashokje weer uit. Ik volg hem en zie hem op het bankje zitten, met zijn gezicht kijkend naar zijn mobiel. Dit is mijn kans! Snel pak ik zijn rugzak. Ik pak de vier leukste shirtjes en knip het kaartje met beveiligingsknop eraf. Ik stop ze alle vier in de rugzak van Jake en maak zijn rugzak weer dicht. Ik open weer voorzichtig het gordijn en zie hem nog steeds in dezelfde positie zitten. Heel goed! Heel snel zet ik zijn rugzak precies zo terug als hij stond. Ik kijk naar mezelf in de spiegel en pas het volgende shirt. Die vond ik al wat minder, maar nu ik hem aanzie vind ik hem verschrikkelijk. Ik trek hem snel weer uit. Mijn eigen shirt doe ik weer aan, pak mijn tas en stap het pashokje uit.
,,Iets gevonden dat je wilt hebben?” een vriendelijke winkelbediende komt naar me toe.
,,Nee, sorry.” zeg ik en geef het shirtje aan de vrouw. Jake doet zijn rugzak op zijn rug en ik snel de winkel uit, met Jake in de achtervolging.
,,Wat heb jij ineens een haast.” zegt Jake en lacht terwijl we van de winkel afrennen. Lachend ren ik door en trek Jake de hoek om. Nu staan we dichtbij elkaar tegen de muur. Ik open mijn tas en haal er twee XTC pillen uit.
,,Wil je er ook één?” vraag ik aan hem. Hij schudt zijn hoofd.
,,Nee, we zijn niet op een feest en het is overdag. Die dingen zijn alleen lekker 's avonds om lekker te dansen.”
,,Wat ben je toch ook een watje.” zeg ik en steek plagend mijn tong uit. Net als ik hem in wil nemen, pakt Jake mijn hand.
,,Doe nou niet. Straks val je hier bewusteloos neer op de grond. Gisteravond heb je er al een stuk of vier gehad.”
,,Zes en zo erg is dat niet. Jake, ik leef laat me.”
,,Alsjeblieft Nola.” hij kijkt me bijna smekend aan. Even slik ik, want ik weet dat het helpt.
,,Je bent gek Jake.” zeg ik en stop de pillen weg. ,,Maar daarom hou ik ook van je.” zeg ik lachend en stap de steeg uit. Niemand zal ons nu nog zoeken, als ze nu merken dat er kleren weg zijn, zullen ze ons nooit meer kunnen vinden. ,,Kom we gaan naar de HEMA. Daar hebben ze ook leuke hebbedingetjes.” zeg ik met een knipoog en trek Jake mee.

Een uur later rennen we weer door de stad heen. Dit keer heb ik wat dingen bij de HEMA meegenomen. Dit gaat nog een goede dag worden zo. Eerst vier shirtjes, daarna lipgloss, mascara en andere hebbedingetjes. Jake en ik hebben net een sigaret opgestoken en lachend lopen we verder.
,,Die vrouw ook elke keer vragen of ze ons kon helpen.” zegt Jake en lacht hard.
,,Kan ik u ergens mee helpen?” doe ik de vrouw na met een gek stemmetje. ,,Uhm ja, mij met rust laten en oprotten!” Jake proest het uit van het lachen. Dan gaat mijn telefoon af. Ik kijk wie het is; mijn moeder, daar heb ik dus geen zin in en ik druk haar weg.
,,Niet belangrijk?” vraagt Jake. Ik schudt mijn hoofd en ga voor hem staan.
,,Weet je waar ik zin in heb?”
,,Nou?”
,,Dansen.”
,,Midden in de stad?”
,,Nee, natuurlijk niet gekkie! Ken je die dansschool hier vlakbij?” hij knikt.
,,Ja, maar die is nu gesloten.” ik glimlach. ,,Weet jij een manier om daar in te komen?” ik knik en steek nog een sigaret op.
,,Kom je of ben je soms bang?” vraag ik ondeugend.
,,Nee, ik ben niet bang.” We beginnen te lachen en in een ruk draaien we ons om. Ik bots tegen iemand op en mijn tas valt uit mijn handen. Shit! Hij was nog half open. Ik zie mijn strippen XTC, mijn pakje sigaretten en mijn mobiel eruit vallen. Boos buk ik.
,,Hé, kijk uit!” roep ik kwaad, terwijl ik alles weer in mijn tas doe.
,,Sorry, ik lette niet op.” hoor ik een zachte stem zeggen. De stem klinkt erg onzeker.
,,En waarom lette je dan wel niet op?” zeg ik nog steeds geïrriteerd.
,,Uhm, ik ken de weg hier nog niet zo goed.” Ik sta op en kijk een meisje aan. Ze heeft lang blond haar en twee verschillende kleur ogen. Het ene oog is blauw en het andere oog is groen bruin.
,,Ben je hier nieuw?” vraagt Jake die duidelijk onder de indruk is van haar. Ze knikt.
,,Waar kom je vandaan?” ik voel dat ik wat rustiger word. Ze heeft in ieder geval niks gezegd over de sigaretten en de XTC.
,,Texas.”
,,Waarom ben je hier dan nu? Ik bedoel, Los Angeles is een heel eind weg van Texas.”
,,Omdat mijn moeder een baan kreeg hier en wij als familie moesten mee verhuizen.”
,,Balen.” zegt Jake en steekt zijn hand naar haar uit. ,,Hi, ik ben Jake Reynolds.” het meisje kijkt nu minder bang naar ons.
,,Rachel Jackson.” Jake geeft me even een por in mijn zij. Ik kijk haar aan en steek dan ook mijn hand uit.
,,Nola Miller.” Voorzichtig zet ik een stap en loop verder, gevolgd door Jake en Rachel.
,,Waar kom je op school?”
,,Beverly Hills high school.”
,,Daar zitten wij ook op.” zegt Jake en ik zie een glimlach op zijn gezicht verschijnen. Die idioot, hij vind haar nu al leuk. Hij kent haar net twee minuten! Bij mij duurt het altijd veel langer voordat ik iemand vertrouw of echt leuk vind. Die meid heeft nog een lange weg te gaan, ze moet zich eerst maar eens gaan bewijzen.

Reacties: