Welkom op FanFic.nl

De Nederlandse website waar je fanfiction kunt lezen én schrijven.

Nu on-line: (0)

Home » Overige » terug in de tijd door een scherf ? » 8 hoofdstuk

terug in de tijd door een scherf ?

21 april 2014 - 16:03

387

0

293



8 hoofdstuk

vanuit Lana's gezichtspunt

We horen ineens heel veel geschreeuw achter ons. We draaien om en zien mensen op ons af stormen. We weten gelijk wie het zijn want ze hebben van die soldatenpakjes aan, het ziet er niet uit!
We weten wat we moeten doen en beginnen te rennen. Totdat ik val over een boomstronk!

Vanuit Sanders gezichtspunt

Lana valt, ze struikelt over een boomtak. Ze probeert overeind te komen, maar dat lukt haar niet.
Ik stop, maar ze zegt 'laat mij hier maar achter anders pakken ze ons allemaal.'
Nu stopt iedereen. Ik zeg 'ik laat jou hier niet alleen achter'. Ik til haar op zo rennen we nog even tot we allemaal uitgeput zijn. We worden in het nauw gedreven door de vijand want we staan tussen twee rotswanden in. Als ze ons bijna aanvallen, schieten wat mensen ons te hulp! Het is Merlin met wat andere mensen ze verslaan de soldaten en komen op ons aflopen. 'Precies op tijd Merlin zoals altijd!' roepen de koning en koningin uit.
'Bedankt zonder jullie hadden we het waarschijnlijk niet gered. Er viel iemand en zei dat we haar moesten achter laten maar Sander tilde haar op en nam haar mee.'
'Je hebt mijn leven gered' zegt Lana tegen mij.
'Het stelt niet zoveel voor. Hoe gaat het met je enkel?'
'Al wat beter' Lana probeert er op te staan maar valt, ik vang haar op.
'Het gaat niet he.'
Zij schudt haar hoofd. Ik til haar weer op. Met zijn allen lopen we naar een grot om uit te rusten. Daar aangekomen zet ik haar op een steen neer. Ze bekijken haar enkel, hij is helemaal opgezwollen! Hij doet verschrikkelijk veel pijn. Merlin haalt wat water en kruiden op voor de medicijnman. Zo verbinden ze haar enkel . Ze doen er eerst wat water op, het water sist.
Daarna leggen ze er wat kruiden op en knopen er een stuk shirt aan.
Ze vragen aan elkaar ' hoe moeten we haar nou vervoeren ze kan amper lopen.'
'Ik til haar wel' zeg ik.
'Jongen je kan niet lopen en haar heel de tijd tillen dat wordt te zwaar!'
'Dat kan ik wel' roep ik verontwaardigd uit.
Ze geven het al op, ze kunnen mij echt niet overtuigen.

Lana's gezichtspunt

Dat is een van de redenen dat hij het boek met mijn ouders moet beschermen.
Wow! waar kwam dat ineens vandaan dat heeft hij me nog nooit verteld!?!


Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.