Hoofdcategorieën
Home » Justin Bieber » Secret » “Die jongens, die zijn mijn familie nu.”
Secret
“Die jongens, die zijn mijn familie nu.”
Allisons POV
Even later zit ik met Justin op de bank en zijn de jongens weet ik veel wat aan het doen. Ik leg mijn hoofd tegen zijn borst. ‘Gaat het?’ Ik knik kort. ‘Ja. Het doet gewoon pijn. Kelly was mijn beste vriendin sinds onze geboortes. En dan verraad ze me op deze manier. Ik had het niet verwacht en daardoor doet het nog meer pijn.’ Leg ik uit en bijt op mijn lip. Justin en ik hadden ook besloten dat we hier nog een tijdje zouden blijven, kijken of mijn ouders hun gevoelens over Justin en onze relatie zouden veranderen. Eigenlijk hoopte ik van wel. Ook al kon ik niet meer tegen de levensstijl en had ik regelmatig ruzie met ze. Ze waren mijn ouders en ik hield van ze. Ik zucht zacht. ‘Snap ik.. Ik ga niet zeggen dat je haar moet vergeven want ik mag haar absoluut niet meer. Maar ik kende haar dan ook niet echt. Jij kent haar al je hele leven. Misschien moet je met haar praten? Over een tijdje. Wat jullie hadden, jullie vriendschap, kan je niet zomaar laten gaan. Natuurlijk heeft ze iets ergs gedaan maar je kunt proberen om het haar, na een tijd, te vergeven?’ Ik kijk naar hem en zucht opnieuw. ‘Sinds wanneer ben jij zo slim geworden..’ Mompel ik. Hij had gelijk. En dat wou ik niet. Want ik was gewoon boos. Meer dan boos. ‘Misschien doe ik dat wel. Maar nu nog niet. Ze mag weten dat ik boos op haar ben. Dat ik woedend ben.’ Ik leg mijn armen om hem heen. ‘Is goed, zolang je op z’n minst een keer met haar gaat praten.’ Ik kijk even naar hem en knik dan. ‘Okay..’ Ik draai me wat naar Justin en bestudeer zijn gezicht. ‘Jus.. Ik weet dat je er niet over wil praten. Maar waarom bel je je moeder eigenlijk niet, want van wat ik weet houd ze echt van je en geeft ze het niet zomaar op met jou..’ Zeg ik zacht.
Justins POV
Ik verstar even als ze dat zegt. ‘Ik weet wel dat ze dat niet doet. Ik weet zeker dat als ik haar nu bel en vraag of ik langs mag komen, dat dat mag. Hoe boos ze ook op me is voor wat ik doe. Maar ik.. Wat ik doe is gevaarlijk. Ik heb mijn familie buiten gesloten toen ik realiseerde hoe gevaarlijk dit was. Voor hen. Iedereen denkt dat ik een hekel aan ze heb, dus niemand kan ze tegen me gebruiken. Het doet pijn. Maar het zou meer pijn doen wanneer ze gewond raken door mij. Dus besloot ik dat ik niemand meer in mijn hart zou laten behalve de jongens. Maar toen kwam jij.’ Ik grinnik. ‘Ik kan er niet tegen om weg van je te zijn en daar kwam ik al snel achter. Toen besloot ik om dat besluit dat ik eerder maakte te veranderen door jou binnen te laten. Maar ik ga je beschermen met alles wat ik in me heb en de jongens zullen je ook beschermen. Niet dat ik het zover laat komen.’ Ik bijt op mijn onderlip. ‘Ik wil niet dat ze pijn hebben door mij.’ Mompel ik en leg mijn gezicht in haar nek. ‘Waarom stop je dan niet gewoon?’ Fluistert ze waarop ik sarcastisch grinnik. ‘No can do. Zodra je er in zit, in dit werk, kom je er niet meer uit Alli.’ Zeg ik en streel door haar haren. ‘Nu ga ik even egoïstisch zijn. Natuurlijk kan je gewoon stoppen. Rond alles af en laat alles achter wat te doen heeft met je leven hier, nu.’ Mompelt ze. Ik schud mijn hoofd. ‘Alles wat ik hier en nu heb. Is letterlijk alles wat ik nog heb. Die jongens, die zijn mijn familie nu. Hoeveel ik ook om je geef, ik ga ze niet achter laten. Ze zijn er altijd voor me geweest. Ik kan ze niet achter laten.’ En dit werk geeft me een kik. Voeg ik er in mijn hoofd aan toe. Ik kijk naar haar. ‘Maak je er geen zorgen over. Uiteindelijk valt alles altijd op zijn plaats.’ Ik druk een kusje op haar voorhoofd. ‘Laten we een film kijken. Jij mag kiezen.’ Ik grinnik als ze meteen opstaat en een film uitzoekt die ze leuk vind. Ik kreun als het Titanic is. ‘Serieus?’ Op zich was de film wel leuk. Maar we hadden die al zo vaak gezien. Ze had echt wat met die film. ‘Je zei dat ik mocht kiezen.’ Ik stop de film maar in de dvd-speler en duw haar op de bank waarna ik wat te eten en drinken ga halen. ‘Wat vind je eigenlijk zo leuk aan die film?’ Roep ik naar de woonkamer en pak een paar zakken chips en vul 2 glazen met cola. ‘Ik weet niet. Het verteld gewoon een heel mooi en diep verhaal over een jongen en meisje die in eerste instantie nooit samen zouden komen. Het einde is ook niet echt cliché. Vind ik dan. Normaal zouden ze of alle twee doodgaan of alle twee blijven leven. Maar nu overleeft Jack het niet. Het is gewoon een mooi verhaal.’ Ik loop met de spullen naar de woonkamer en grijns naar haar. ‘Zoals wij? Een jongen en meisje die in eerste instantie nooit samen zouden komen?’ Ik plof naast haar en lach als ze me op mijn arm slaat. ‘Shut up.’ Ik druk een kus op haar wang. ‘Ons einde zal wel beter eindigen.’ Fluister ik tegen haar wang en leg mijn arm dan om haar heen terwijl ik de film aanzet. Ik kijk even naar Allison. Toen ik haar ontmoette had ik nooit verwacht dat ik zulke sterke gevoelens voor haar zou krijgen. En ik meende het. Ons einde zal beter zijn. Ik zucht even glimlachend en leg mijn armen beter om haar heen als ze zich tegen me aan nestelt. Ik bijt zacht op mijn onderlip en leg mijn kin op haar haren. ‘Thank you.’ Mompel ik. ‘For?’ Ik kijk naar de tv. ‘Not pushing me. Being patient.’
Reacties:
Yay me too