FanFic.nl

The Outside World • One Direction

OO4

Nog steeds kijk ik naar dat rare ding wat Louis in zijn zak heeft. 'W-wat is dat?' Vraag ik angstig. 'Een.. Mobiel' Zegt Harry monotoon. 'Waar kom jij vandaan zeg?' Vraagt Liam lachend. 'Daar' Ik wijs richting mijn huis. 'Woon je in het.. Bos?' Vraagt Niall ongelovig. 'Ja. Waar anders?' Vraag ik.
Ze beginnen allemaal te lachen. Alweer. Louis drukt op een knopje van dat mobiel ding en dan verschijnt er een soort van lichtje. 'Aah!' Roep ik. Ze zijn nog steeds niet opgehouden met lachen. 'Jullie lachen me gewoon uit. En trouwens. Ik moet naar huis' Mompel ik. Gelijk stoppen ze met lachen. 'Zullen we even met je mee lopen?' Vraagt Niall. 'Nee!' Roep ik verschrikt. 'Ik.. Eeh.. Ik ga alleen' Mompel ik. Als mijn moeder wist dat ik net vijf jongens een beetje heb leren kennen zou ze echt woedend worden.
'Alsjeblieft.. Ga nog niet weg. Het is zo gezellig' Zegt Niall met een pruillipje. 'N-nee' Piep ik. 'Vind je het niet gezellig? Waarom?' Vraagt Harry. 'J-jullie.. Zijn.. Eng' Mompel ik. Verbaast kijken ze me aan. Opeens zijn mijn handen heel interessant. 'Eng?' Vraagt Louis. 'N-nou.. Jullie willen me... Toch pijn doen.. Dus.. Ja' Zeg ik zachtjes. 'Yara? Kijk me eens aan.' Zegt Liam. Bang kijk ik op. Nu gaat het gebeuren. De pijn.
'We zouden je nooit pijn doen. Ik weet niet wat jou is aangepraat maar we zijn echt heel lief hoor' Dat laatste zegt hij met een glimlachje op zijn gezicht. Snel kijk ik weer weg. Liegen ze nou? Of niet?
'Hoe laat moet je thuis zijn?' Vraagt Zayn. 'Hoe laat? Geen idee. Gewoon voor het donker.' Zeg ik. 'Oo.. Maar het word nog lang niet donker. Wil je nog even bij ons blijven?' Vraagt Louis. Ondertussen doet Liam wat op dat enge zwarte ding van hem. Volgens mij hebben ze allemaal zo'n zwart wapen bij zich. 'Ehh.. Ja hoor' Lieg ik. Ik wil het niet. Straks doen ze me pijn maar het zou raar zijn als ik nu gewoon weg zou gaan. 'Gezellig' Zegt Niall vrolijk. Hij pakt me bij mijn arm en trekt me omlaag waardoor ik op de grond terecht kom. Bang kijk ik hem aan. Gaan ze me nu slaan?
Zelf gaan ze ook allemaal zitten zodat we in een kring terecht komen. 'Weet je echt niet wat een mobiel is?' Vraagt Louis nog steeds vol met ongeloof. 'O dat enge ding daar?' Vraag ik wijzend op dat ding van Liam. Ze knikken. 'Nee. Dat weet ik niet. Maar het ziet er eng uit net als..' Abrupt hou ik mijn mond. 'Wij?' Doet Harry een poging om mijn zin af te maken. Zachtjes knik ik. 'Wij zijn niet eng hoor. Behalve Zayn dan' Zegt Liam met een grijns. Een verontwaardigd geluidje komt van Zayn's kan vandaan. 'Hoe oud ben je eigenlijk?' Vraagt Harry aan mij. Allemaal kijken ze me vragend aan. 'Eeh' Even moet ik nadenken. Twee jaar geleden was ik veertien... Dus.. Nu.. Ben ik zestien.
‘Zestien’ Zeg ik als ik het zeker weet. 'En jullie?' Vraag ik nieuwsgierig. 'Louis is twintig, Niall en ik zijn achttien, en Liam en die enge zijn negentien’ Legt Harry uit. Wow.. Die zijn oud. Al bejaard gewoon! 'Ik ben niet eng' Mompelt Zayn. 'Nee hoor schatje' Zegt Louis. Verbaast kijk ik naar de twee jongens.
Ik kijk echt zo met een wtf-wat-gebeurt-hier-blik. buigt naar mij toe en zegt: 'Ze zijn een beetje gek' Daardoor verlaat een grinnik mijn mond. 'Jullie zijn allemaal gek' Verbeter ik hem.
'Dat is waar. Kijk, Harry is een naaktloper, Niall heeft een obsessie met eten, Liam is bang voor lepels, Zayn is net een meisje zo ijdel dat hij is en ik-' Louis word onderbroken door Harry 'Hij is een wortelfreak' Door de uitleg begin ik te lachen. Ze zijn echt gek. Een stelletje idioten.

'Ik moet nu echt gaan.. Sorry' Mompel ik tegen de jongens terwijl ik opsta. Ik was nog steeds wel bang maar het werd al minder. Ze zijn helemaal geen monsters zoals mijn moeder altijd zei. De rest staat ook op. Zayn komt tegenover me staan. 'Je bent helemaal niet zo eng' Zeg ik met een grijns. Ook hij moet glimlachen. Hij doet een stapje naar me toe en slaat zijn armen om me heen. Verschrikt probeer ik me los te maken uit zijn greep. 'Dit heet een knuffel. Sla je armen maar om me heen' Fluistert hij in mijn oor. Gehoorzaam doe ik wat hij zegt. Oke.. Dus dat heet een knuffel. Doen meisjes dat altijd bij jongens? Het zal wel.
'Bedankt voor alles' Zeg ik als ik alle jongens zo'n knuffel ding heb gegeven. 'Graag gedaan' Zeggen ze in koor. 'Zullen we hier morgen weer afspreken?' Vraagt Zayn. Blij knik ik. Ik probeer wel gewoon weg te komen bij mijn moeder.

'Hallo moeder. Ik ben weer terug' Zeg ik beleefd. Mijn moeder kijkt op van haar breiwerkje. 'Yara. Jij bleef lang weg' Nee he.. 'Ja.. Klopt. Het is zo lekker weer dus ik vond het erg fijn buiten' Ze knik en gaat weer verder breien. Pfiew.. Dat ging makkelijk.
Ik lig in mijn bed, geïnteresseerd naar mijn plafond te kijken. Ja dat is heel interessant. NOT. Zijn die jongens eigenlijk wel te vertrouwen? Ze doen we heel aardig... Maar... Misschien doen ze gewoon net als of.. En gaan ze me later pijn doen.. Ja dat is het vast.

Reacties: